به گزارش همشهری‌آنلاین، خبر درگذشت ماریو زاگالو در ۹۲سالگی خیلی‌ها را شوکه کرد چون کمتر کسی حواسش بود که این مربی و بازیکن پرافتخار سابق فوتبال برزیل هنوز زنده است. مرد افسانه‌ای فوتبال برزیل ۵بار به‌عنوان بازیکن، سرمربی، دستیار و مشاور سرمربی قهرمانی جهان را به‌دست آورد. او به‌نوعی در هر ۵قهرمانی تاریخ فوتبال برزیل در جام‌های جهانی گوشه‌ای از کار را گرفته بود؛ قهرمان جهان به‌عنوان بازیکن (۱۹۵۸و ۱۹۶۲)، قهرمان جهان به‌عنوان سرمربی (۱۹۷۰)، قهرمان جهان به‌عنوان مربی و دستیار کارلوس آلبرتو (۱۹۹۴) و قهرمان جهان به‌عنوان مشاور ویژه کادر فنی (۲۰۰۲).
زاگالو در فینال سال۱۹۵۰ به‌عنوان یک سرباز جوان در زمین بازی حضور داشت و از طرف نیروهای مسلح برزیل امنیت مسابقات را تامین می‌کرد، همان سالی که اروگوئه در ورزشگاه ماراکانا مقابل چشمان ۲۰۰هزار هوادار برزیلی تیم میزبان را شکست داد و برای دومین‌بار قهرمان جهان شد.
آخرین نقش مربیگری او در تیم ملی به‌عنوان دستیار پریرا در سال۲۰۰۶ بود که تیم در مرحله یک‌چهارم از فرانسه به رهبری زیدان شکست خورد و حذف شد.
او نخستین کسی بود که هم به‌عنوان بازیکن و هم سرمربی فاتح جام‌جهانی شد. بعدها فرانتس بکن‌باوئر از آلمان و دیدیه دشان از فرانسه این افتخار را به‌دست آوردند.
او یک عنوان چهارمی در سال۱۹۷۴ و یک نایب‌قهرمانی در سال۱۹۹۸ هم به‌عنوان مربی داشت.
زاگالو در سال۲۰۱۳ توسط مجله ورلدساکر به‌عنوان نهمین مربی برتر تاریخ انتخاب شد.
او در سال۱۹۹۲ نشان شایستگی فیفا را دریافت کرد.
زاگالو عدد۱۳ را عدد شانس خود می‌دانست زیرا ۲ رقم آخر سال تولدش را نشان می‌دهد: ۱۹۳۱.
او همه دوران بازی‌اش را در فلامینگو و بوتافوگو سپری کرد و در ۳۳بازی ملی ۵گل زد اما در دوران مربیگری حضور در تیم‌های مختلفی را تجربه کرد؛ بوتافوگو، فلومیننزه، فلامینگو، واسکودوگاما، پورتگیزا، الهلال و تیم‌های ملی کویت، امارات، عربستان و برزیل.
زاگالو یکی از معدود مربیانی بود که در هر ۴باشگاه سنتی ریو (فلامینگو، فلومیننزه، بوتافوگو و واسکوداگاما) دوران مربیگری موفقی داشت.
او زمانی که برای جام‌جهانی۱۹۷۸ تلاش می‌کرد تیم ملی کویت را به جام‌جهانی ببرد، به تور تیم ملی ایران خورد.
