هم میهن نوشت: به جملات دیروز آقای رئیسی توجه کنیم که گفت: «وسایل ارتباطی و اطلاعاتیِ امروز را نمی‌توان محدودسازی کرد، زیرا دسترسی برای همه وجود دارد؛ این بستر به همه سطوح و لایه‌های زندگی بشر نفوذ کرده است.»
تقریباً بسیاری از افراد و حتی روحانیون به بی‌ثمر بودن فیلترینگ و هزینه‌ساز بودن آن اشاره کرده‌اند و بار مالی بسیار گزافی را به مردم تحمیل می‌کند و حتی از نظر اطلاعاتی و امنیتی نیز خطرناک است و حالا هم بالاترین مقام اجرایی کشور در این زمینه صریحاً اظهارنظر کرده است. پس چرا مشکل فیلترینگ حل نمی‌شود؟ جالب اینکه خود آقایان هم همگی در این فضا حضور دارند؛ فضایی که آن را فیلتر کرده‌اند!
این وضعیت را در موضوع حجاب هم می‌بینیم که آخرین مورد آن و پس از گذشت حدود شش ماه، حالا دولت به یادش افتاده که بگوید در لایحه حجاب دخالت چندانی نداشته است؛ درحالی‌که وظیفه دولت بوده که از لایحه خود دفاع نموده و در مجلس بر آن تاکید کند، ولی هیچ حضور مؤثری نداشته و حالا می‌خواهد شانه از زیر بار مسئولیت آن خالی کند.
نتیجه این وضع چیست؟ چوب هر دو سیاستگذاری متناقض را خوردن و از نان هیچ‌کدام نصیبی نبردن نتیجه آن است. این الگویی از سیاستگذاری در حوزه‌های گوناگون است؛ سیاست‌هایی که هزینه‌های آن قطعی و بزرگ و منافع آن احتمالی و کوچک خواهد بود.
