به نقل از ارث، گازهای گلخانهای اضافی، مانند دیاکسیدکربن، محرک اصلی تغییرات آبوهوایی هستند. کاهش تغییرات آبوهوایی در آینده نیازمند کربنزدایی مانند انتقال به منابع انرژی تجدیدپذیر و حذف دیاکسیدکربن است که شامل استخراج دیاکسیدکربن موجود از جو میشود.
نتایج تحقیق اخیر موسسه فناوری جورجیا در ایالاتمتحده و دانشگاه ییل آمریکا، رویکرد منحصر به فرد را برای جذب دائمی دی اکسید کربن از جو از طریق بازسازی اکوسیستم ساحلی پیشنهاد کرده است.
محققان بهطور خاص، روی اکوسیستمهای کربن آبی مانند علفهای دریا و حرا متمرکز شدهاند که بهطور طبیعی دیاکسیدکربن را از طریق فتوسنتز ضبط و آن را به بافت زنده تبدیل میکنند.
کریستوفر راینهارد، محقق ارشد این بررسی میگوید: حرا و علفهای دریایی در تمام طول روز دیاکسیدکربن را از جو استخراج و آن را به زیست توده تبدیل میکنند. بخشی از این زیست توده میتواند در رسوبات مدفون شود و اگر در آنجا بماند، اساسا دیاکسیدکربن را از جو حذف کردهاید.
کارشناسان اظهار کردند علاوه بر مزایای بالقوه برای گیاهان و جانوران محلی و احیای اقتصادهای ساحلی، احیای این اکوسیستمها همچنین میتواند دی اکسید کربن اضافی را از طریق مسیری جدید حذف کند و در عین حال به موضوع افزایش اسیدیته اقیانوسها نیز رسیدگی کند.
در سیستم زمین دو نوع اصلی کربن آلی و معدنی وجود دارد. کربن آلی در ماده زنده یافت میشود و میتواند بهطور موقت دیاکسیدکربن را از جو خارج کند، با این حال، هنگامی که در رسوبات کف دریا دفن میشود، منجر به حذف دائمی دی اکسید کربن خواهد شد. از طرف دیگر، کربن معدنی در اشکال مختلف ازجمله به عنوان یک مؤلفه محلول در آب اقیانوس وجود دارد.
دانشمندان امیدوارند که یافتههای آنان آگاهی را افزایش داده و حمایت از اکوسیستمهای ساحلی موجود را تشویق کند همچنین راه را به سوی انگیزههای اقتصادی برای بازسازی اکوسیستمهای تخریبشده هموار کند که بهطور بالقوه بهعنوان شکل جدیدی از جبران کربن عمل میکند.
شرکتهایی که تلاش میکنند انتشار گازهای گلخانهای خود را جبران کنند، میتوانند بهطور بالقوه حذف کربن را از طریق تامین مالی بازسازی اکوسیستمهای ساحلی خریداری کنند. این امر میتواند به بازسازی این اکوسیستمها و تمام مزایای زیست محیطی آنها کمک کند، در حالی که منجر به حذف پایدار دی اکسید کربن از جو میشود.
نتایج این تحقیق در مجله Nature Sustainability منتشر شده است.
انتهای پیام
