منبع: اکونومیست
تاریخ انتشار: 1 ژانویه 2024
مترجم: لیلا احمدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران/ ترجمه: زلنسکی دراین‌باره توضیح چندانی نمی‌دهد که اوکراین احتمالاً در سال 2024 چه دستاوردهایی خواهد داشت. او بر این باور است که افشای اطلاعاتِ ضدحملۀ تابستانِ گذشته به روسیه کمک کرده تا بخش دفاعی‌اش را آماده کند؛ بااین‌حال از سخنان او می‌توان نتیجه گرفت که کِریمه و نبرد ضمیمه به آن در دریای سیاه به مرکز ثقلِ جنگ تبدیل خواهد شد. او می‌گوید «منزوی‌کردن کریمه (که از سال 2014 به روسیه ضمیمه شده) و کاهش توان نظامی روسیه در این منطقه، برای ما بسیار مهم است؛ زیرا به‌این‌ترتیب می‌توانیم تعداد حملات از آن منطقه را کاهش دهیم».
به باور او چنین عملیات موفقیت‌آمیزی می‌تواند "الگویی برای جهان" باشد و در داخل روسیه نیز تأثیر زیادی خواهد داشت. کرملین، منبع هوچی‌گری‌ها و دروغ‌پردازی‌هایش را از دست می‌دهد و معلوم می‌شود «هزاران افسر روسی، صرفاً به خاطر جاه‌طلبی‌های پوتین جان باخته‌اند». اوکراین اینک در حال کسبِ پیروزی‌های غیرمحتمل در شبه‌جزیرۀ مهم و استراتژیکِ کریمه است و شمار قابل‌توجهی از کشتی‌ها را در ناوگان دریای سیاه منهدم می‌کند. مقامات انگلیسی می‌گویند یک‌پنجم این ناوگان در چهار ماه گذشته منهدم شده است. از دست دادن پایگاه‌های دریایی روسیه (با سابقه‌ای 240 ساله) برای پوتین مایۀ سرافکندگی است.
اما به نظر زلنسکی، موفقیت در این راه به کمک‌های نظامیِ هم‌پیمانانِ غربی وابسته است. اوکراین از آلمان "موشکِ تاروس" می‌خواهد. تاروس، نوعی موشکِ کروزِ دوربردِ ساخت آلمان با قابلیت انفجارِ دقیق در قلب هدف است. اوکراین به‌این‌ترتیب می‌تواند پل 4 میلیارد دلاریِ "کِرچ" را تخریب کند و روسیه را از شبه‌جزیرۀ کریمه بیرون براند. پل کرچ، روسیه را به شبه‌جزیرۀ اشغالیِ کریمه متصل می‌کند، در مسیر تدارکاتِ ارتش روسیه قرار گرفته و نماد قدرتِ تهاجمیِ روسیه در این منطقه است. زلنسکی می‌گوید: "انهدام کرچ و بازگرداندنِ کریمه، هدف نظامیِ ما است؛ اما آلمان‌ها و سایر قدرت‌های غربی، پا پس کشیده‌اند".
زلنسکی در مورد اهداف نظامیِ اوکراین در شرق و جنوب، کم‌تر صحبت می‌کند. جاه‌طلبی‌هایِ استراتژیکِ این کشور برای بازگرداندنِ اوکراین به مرزهای اصلی تغییری نکرده و نخواهد کرد. او دیگر جدول زمانی تعیین نمی‌کند و هیچ قولی در مورد اینکه سال آینده چه مناطقی را می‌تواند از اشغال خارج کند، نمی‌دهد. درحال‌حاضر وظیفۀ فوری و هدف‌گذاری‌شدۀ اوکراین در جنگِ زمینی، دفاع از شرق و نجات شهرهای بسیار مهمِ اوکراین در شرق و جنوب یعنی خارکیف، دنیپرو، زاپوریژیا، خِرسون و میکولایف و حفاظت از زیرساخت‌های حیاتیِ کشور است.
مسیر جنگ، طولانی و کار دشوار است. انتظارات بی‌شمارِ زلنسکی که پیش از حملۀ متقابل 2023 تا حدی به ناامیدی دامن زده بود، تغییر کرده است. گفت و گوی والری زالوژنی، فرماندۀ نیروهای اوکراینی، با اکونومیست در نوامبر 2023، حاکی از بن‌بست در میدان جنگ بود. هرچند این گفتگو در آغاز واکنشِ غضبناکِ زلنسکی را برانگیخت، اما به والری فرصت داد، دیدگاه خود را تغییر دهد. رئیس‌جمهور اوکراین می‌گوید: " برای تداوم این جنگِ سخت، در وهلۀ نخست به بسیج و انسجامِ نیروهای اوکراین و سپس به پشتیبانیِ کامل غرب نیاز داریم".
زلنسکی می‌گوید: « باید قدرت و توانمان را درنظر داشته باشیم. او می‌گوید بر این باور است که آمریکا در نهایت کمک نظامی خواهد کرد؛ ولی اوکراین هم در حال افزایش تولیدات نظامیِ خود است. پیام او با عزمی جزم و ادبیاتی هشیارانه به مناسبتِ سال نو ابلاغ شد. انتظارات او در این پیام، به‌نحوی قابل‌توجه از انتظارات سال گذشته کم‌تر و واقع‌بینانه‌تر است. زلنسکی در بخشی از پلن B، از آمریکا می‌خواهد مجوزهایی برای تولید تسلیحات از سیستم‌های توپخانه و موشک گرفته تا دفاع هوایی به اوکراین بدهد.
زلنسکی می‌گوید «همبستگیِ اوکراین و جهان» در آغاز جنگ، بسیار بیشتر از امروز بود. این وضعیت باید تغییر کند. نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که کاهش حداقل سن خدمت‌نظامی از 27 سال و کاهشِ موارد معافیت از نظر مردم قابل‌قبول نیست؛ اما رهبر اوکراین تأکید دارد که هیچ جایگزینی در کار نیست. «بسیج عمومی در این برهه فقط شاملِ اعزامِ سربازان به جبهه نیست؛ مربوط به همۀ ماست. بسیج‌عمومی، حاصل‌جمعِ همۀ تلاش‌هاست. این تنها راهِ حفاظت از کشور و خلع اشغالِ سرزمین مادری است. بیایید صادق باشیم، ما به سیاست داخلی روی آورده‌ایم." و این راهی است که اوکراینی‌ها باید انتخاب کنند و در پیش بگیرند. «اگر به تمرکز بر سیاست داخلی ادامه دهیم، باید انتخابات برگزار کنیم، قوانین مدنی و قانون اساسی را تغییر دهیم و اقداماتِ ضد تهاجمی و خلع اشغال را از یاد ببریم».
نزدیک به دو سال از جنگی خونین، پرهزینه و تمام‌عیار می‌گذرد. ولادیمیر زلنسکی، سرزندگی و نشاط جوانی را از دست داده است و اصرار دارد که اوکراین نمی‌تواند از تصمیم خود برای شکست و بیرون‌راندنِ روسیه صرف‌نظر کند. او می‌گوید: "مهم‌ترین وظیفۀ هر اوکراینی این است که در اوکراین بماند و از میهن خود دفاع کند. مهم‌ترین وظیفۀ هم‌پیمانانِ غربی ما هم، دستِ یاری‌دادن به اوکراین است. اگر پایِ ماندن ندارید، کنار بکشید و از این گود خارج شوید. ما عقب‌نشینی نخواهیم کرد».
آیا هنر رسانه‌ایِ زلنسکی همچون سال 2022، خواهد توانست جهان را به همبستگی و پشتیبانی از اوکراین وادارد؟
