این هلیکوپتر برای شاخه نیروهای موشکی استراتژیک اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده و برای انتقال هوایی موشک های بالستیک دوربرد به خودروهای پرتاب متحرک در مناطق دور افتاده طراحی شده بود. اندازه موشک ها اندازه این هلیکوپتر را مشخص می کند و نتیجه یک هلیکوپتر غول پیکر واقعی بود.
بیشتر بخوانید:
میل -۱۲ بیش از ۳۴.۷ متر طول داشت – تقریبا به اندازه بوئینگ ۷۳۷ – با طول بال بیشاز ۶۶.۷ متر. این ابعاد آن را به یکی از معدود هواگردهای تاریخ تبدیل کرد، هلیکوپتر یا هر هواگرد دیگر، که عرض آن بیشتر از طولش بود. این هلیکوپتر میل دارای دو جفت روتور در یک پیکربندی دوگانه در کنار هم بود که توسط چهار موتور توربوشفت Soloviev D-25VF تامین نیرو می شد که بیشترین موتورهای موجود در یک هلیکوپتر در تاریخ بودند. این موتورهای قدرتمند و متعدد به یک نمونه اولیه از این هلیکوپتر اجازه داد تا محموله ای بیش از ۴۰.۲ تنی را تا ارتفاع ۷،۳۹۸ فوتی بالا ببرد؛ در مقایسه، میل -۱۲ می توانست تا ۱۶۰ سرباز را حمل کند. این هلیکوپتر هرگز به تولید انبوه نرسید زیرا که اتحاد جماهیر شوروی سیستم پایه موشکی خود را تغییر داد که این هلیکوپتر را بلااستفاده می کرد.
بیشتر بخوانید:
۵۸۵۸
