به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هدف از حضور افراد در فضای مجازی و علت جذابیت این بستر که ممکن است به اعتیاد هم منجر شود، همواره، اما و اگر‌هایی را پیش روی برنامه ریزان و تصمیم گیران عرصه اجتماعی و فرهنگی گذاشته است.
پس از بررسی برخی از علل حضور افراد در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی که چند سالی است، رونق عجیبی هم در ایران پیدا کرده و محلی برای افشاگری‌های به‌حق و نابحق مطالب بسیاری شده است، گزینه اخلاق مداری و حفظ آبروی افراد و چگونگی ظاهر شدن در این فضا بیشتر رخ می‌نماید.
بیشتربخوانید
اولین مسئله‌ای که در موضوع اخلاق در فضای مجازی باید مدنظر داشته باشیم اینکه ما یک شیعه خوش اخلاق، خوش مرام، خوشفکر و خوش سخن برای زنده کردن حق باشیم.
در این راستا کار‌های زیادی در عمل می‌توانیم انجام دهیم، چنانچه یک آیه از قرآن کریم را با گرافیک و صورت زیبا کار کنیم یا احادیثی از زندگی انبیاء و اولیا که جالب و درس آموز است را در صفحات اجتماعی خود انتشار دهیم.
یک کاربر متدین شیعه باید در فضای مجازی احیاگر باشد؛ مطالبی درباره حق و حقیقت دین، توحید نظری و افعالی، مکتب رفتاری ائمه (ع) منتشر کند؛ چنین رفتاری یک جهاد فکری و فرهنگی در بستر فضای مجازی استیکی از اقدامات مثبت دیگری که می‌توان در فضای مجازی انجام داد اینکه اخلاق‌مان را چارچوب‌دار کرده و اندیشه مان را باورمند کنیم. در این راستا می‌تون، نگاهی به اصول مربوط به قانون اساسی و همچنین قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی انداخت انداخت.
متأسفانه با کم شدن سرانه مطالعه در کشور، خیلی از مردم ما از اطلاعات و حقوقی که باید از آن آگاهی داشته باشند، بی خبر هستند. به طور مثال، بیمه زنان خانه‌دار در مجلس هفتم مصوب شده، اما چرا تاکنون اجرایی نشده است؟ چرا یک جمع چند ۱۰ میلیونی نباید حق و حقوق خود را از بیت‌المال که مصوبه مجلس شورای اسلامی نیز هست، بگیرند.
غیر از بانوان، متأسفانه اقشار دیگر جامعه هم این‌گونه هستند در صورتی که باید حقوق خود را در چارچوب قوانین مصوب بدانند و اساساً افراد در جامعه مدرن مدنی باید مطالبه‌گر باشند.
اصلاً مطالبه‌گری در بستر فضای مجازی یکی از بهترین رفتار‌ها و خلقیات یک کاربر مسئولیت‌پذیر و صاحب رسالت انتظار برای ظهور منتظر است. مطالبه‌گری فواید چندگانه‌ای دارد و انسان را وارسته می‌کند از سوی دیگر باعث افزایش آگاهی و مطالعه او می‌شود.
برای تحقق آن می‌توانیم، در گروه‌های مختلف شبکه‌های اجتماعی که عضو هستیم صرفا به کپی‌کردن نپردازیم. گاهاً ناخواسته شهبه، شایعه، برچسب و سناریو‌های متعددی که شبهه افکنان در آلبانی در میز‌های تخصصی‌شان برای ایران و اسلام‌هراسی ایجاد می‌کنند، را بازنشر می‌دهیم.
تصویری که می‌بینید مربوط به واحد جنگ سایبری گروهک تروریستی منافقین در اردوگاه تیرانا واقع در کشور آلبانی است.
در این واحد، بیش از ۱۵۰۰ نفر نیروی آموزش‌دیده، شبانه‌روز به‌صورت شیفتی، مشغول تولید محتوای حرفه‌ای علیه مفاهیمی مانند اسلام، ولایت فقیه، حجاب، بزرگنمایی مفاسد اقتصادی، خرافه‌نمایی مقدسات مذهبی، نفرت‌پراکنی علیه رهبر انقلاب، مراجع، علما، سپاه، بسیج، ناجا، صداوسیما، رسانه‌های انقلابی، فرماندهان و مدیران جهادی کشور، تولیدات محبوب هنری و رسانه‌ای طیف انقلابی و صد‌ها محور دیگر هستند.
واحد جداگانه‌ای نیز روز ۲۰ اسفند سال ۹۶ توسط محمد بن‌سلمان، ولی‌عهد سعودی با حضور مریم رجوی در عکاظ عربستان راه‌اندازی شد که شامل ۱۵۰ نفر پژوهشگر گروهک نفاق در مرکز المباحثات و واحد سایبری است.
بیشتر مطالبی از این دست را که در کانال‌های ضدانقلاب می‌بینید و خیلی‌ها هم نادانسته (با این تصور که در حال نقد نظام جمهوری اسلامی و خرافات و ... هستند) در گروه‌های دوستانه و خانوادگی و کاری فوروارد می‌کنند، دستپخت همین جلادان پیر و پاتالی است که در تصاویر بالا می‌بینید.
بسیاری از کامنت‌های پایین مطالب خوب شما در دفاع از اسلام و انقلاب در توییتر و اینستاگرام و تلگرام و... که حاوی توهین و فحش و بحث و جدل است، توسط این شیاطین انس، تولید، تألیف، تحریف و منتشر می‌شود.
بعضی از این شیاطین بعضاً تا حدود ۲۰ اکانت فیک را مدیریت می‌کنند.
اگر هر کدام از این‌ها روزانه فقط یک پست در هر یک از اکانت‌ها منتشر کنند حدود ۳۰ هزار مطلب می‌شود.
برآورد یکی از متخصصان علوم ارتباطات حاکی است روزانه فقط ۱۸۰ برابر شهروندان دیگرکشور‌ها علیه مغز شهروندان ایرانی، عملیات روانی انجام می‌شود.
انسان باید بداند هر مطلبی را که باز نشر می‌دهد، چه محصولی دارد؛ باید بدانیم در فضای مجازی چه بذری می‌کاریم؟ تنها نباید اتلاف وقت و هزینه داشته باشیم.
پرهیز‌های سلبی
یکی از موارد سلبی در فضای مجازی؛ پرهیز از انجام بحث‌های بیهوده است. وقتی می‌بینیم طرف مورد بحث، فردی عنود و لجباز است چرا باید به ادامه بحث با او بپردازیم که هم ضرر اقتصادی و هم جانی برای‌مان داشته باشد؟ بحث کردن بیهوده هیچ محصولی ندارد، لذا عدم ادامه مجادلات بیهوده، همان انجام اخلاق نیکو و عبادی در فضای مجازی است.
فحاشی‌ها، لفاظی‌ها و مجادلات بی‌حاصل در فضای مجازی، مانند سرعت گیر در خط سیر معرفتی انسان‌ها هستند و از همه مهم‌تر انسان را بی‌حوصله و عصبی می‌کنند و در این حالت انسان ضربه‌پذیر‌تر می‌شود. برخی افراد در این بحث‌های بیهوده دچار افسردگی ذهنی می‌شوند و بعد در رفتارشان هم عیان می‌شود.
یکی دیگر از مهم‌ترین موارد سلبی در فضای مجازی، پرهیز از جوک و لطیفه‌هایی است که دین، عبادت، مقدسات، اشخاص و قومیت‌ها را مورد استهزاء قرار می‌دهد، چرا باید به قومیت‌های مختلف کشور اهانت کنیم. اینکه به هموطنان خود بخندیم چه ارزشی دارد، آیا با چنین اقدامی رشد کرده و کامل می‌شویم؟
منبع: میزان
انتهای پیام/
