باز کردن ظرف گرد و غبار کهکشانی ۴ ماه طول کشید

ایسنا نوشت: اگر تا به حال در آشپزخانه هنگام باز کردن درپوش یک ظرف، درگیر شده‌اید باید با این داستان آشنا باشید زیرا ناسا بالاخره پس از ۱۶ هفته موفق شده درپوش مخصوص گیر کرده روی یک ظرف حاوی محتویات سیارک بنو را باز کند.

 

این ظرف حاوی سنگ‌های فضایی و گرد و غبار جمع‌آوری شده از سیارک بنو بوده است که دانشمندان معتقدند برای تحقیقات فضایی بسیار ارزشمند است. متأسفانه، از زمان بازگشت این کاوشگر تاریخی از فضا در تاریخ ۲۴ سپتامبر سال ۲۰۲۳ یعنی تقریبا چهار ماه پیش، هیچ کس روی زمین نتوانسته بود درپوش آن را باز کند.

 

به نقل از اسپیس، گروه درگیر در ماموریت اسیریس-رکس(OSIRIS-REx) با موفقیت دو اتصال دهنده را که مانع از دسترسی به مواد نمونه بنو(Bennu) می‌شد، جداسازی کردند. این دستاورد گامی حیاتی در جهت جداسازی درب TAGSAM است که دانشمندان را قادر می‌سازد تا صخره‌ها و گرد و غباری را که از سیارک بازگردانده شده به طور کامل بررسی کنند.

 

ماموریت اسیریس-‌رکس که در سال ۲۰۱۶ پرتاب شد، هفت سال را صرف سفر به بنو و مطالعه این سیارک قبل از جمع آوری نمونه‌ها کرده بود. گمان می‌رود موادی که در روز ۲۴ سپتامبر به زمین بازگردانده شده‌اند حاوی بقایایی از نحوه شکل‌گیری منظومه شمسی در حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش باشند.

 

 

مراحل بعدی شامل چند فرآیند جداسازی قطعات اضافی است که پس از آن متخصصان تصاویری با وضوح فوق‌العاده بالا از نمونه می‌گیرند. سپس بخشی از نمونه قابل مشاهده برداشته می‌شود، وزن می‌شود و جرم کل آن تعیین می‌شود.

 

آیلین استنسبری رئیس بخش تحقیقات و اکتشافات علوم نجومی در مرکز فضایی جانسون ناسا(Eileen Stansbery) مهندسان و دانشمندان ماهها بدون خستگی در پشت صحنه کار کرده‌اند تا نه تنها بیش از ۷۰ گرم ماده‌ای را که به آن دسترسی داشتیم، پردازش کنند، بلکه ابزارهای جدیدی را طراحی، توسعه و آزمایش کنند که به ما امکان می‌دهد از این مانع عبور کنیم. نوآوری و فداکاری این تیم قابل توجه بوده است. همه ما از دیدن گنج باقیمانده از اسیریس-رکس هیجان زده هستیم.

 

فرآیند جداسازی درب TAGSAM در اواسط اکتبر به بن بست برخورد کرد زیرا ناسا نتوانست دو بست نهایی را جدا کند. دانشمندان مجبور بودند دو ابزار جدید چند قسمتی را فقط برای تکمیل کار ایجاد کنند. این ابزارها از درجه خاصی از فولاد ضد زنگ غیر مغناطیسی جراحی که سخت‌ترین فلز مجاز استریل است، ساخته شده‌اند.

 

به رغم تاخیر چهار ماهه در باز کردن این ظرف فضایی بالقوه گرانبها، محققان تاکنون ۷۰.۳ گرم ماده سیارکی جمع‌آوری کرده است که از هدف ۶۰ گرمی ناسا فراتر رفته است. برخی از این نمونه برای نگهداری طولانی مدت مهر و موم شده است و قطعاتی از آن در دمای اتاق و برخی دیگر در دمای منفی ۱۱۲ درجه فارنهایت نگهداری می‌شوند.

 

دانشمندان آزمایشگاه تحلیل مواد نجومی کویپر-آریزونای دانشگاه آریزونا، بررسی برخی از مواد بکر فرازمینی را آغاز کرده‌اند. علاوه بر این، اواخر بهار امسال، کاتالوگی از نمونه‌های اسیریس-رکس برای جامعه علمی جهانی منتشر می‌شود که مرحله هیجان‌انگیز دیگری را در این مأموریت پیشگامانه رقم می‌زند.