به گزارش اسپوتنیک، «استفان دوجاریک» سخنگوی دبیر سازمان ملل متحد از ارسال نامه رسمی دولت پرتغال مبنی بر نامزدی «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل برای هدایت این نهاد بین‌المللی برای یک دوره پنج ساله دیگر خبر داد.
وی گفت، این نامه رسمی از سوی دولت پرتغال به رئیس مجمع عمومی و رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد ارسال شده است.
براساس قوانین فرآیند انتخاب دبیرکل سازمان ملل، کشورهای خواهان معرفی نامزد، نخست باید اسامی این نامزدها را از طریق نامه رسمی به ریاست مجمع عمومی سازمان مذکور اعلام کنند.
گوترش، نخست‌وزیر پیشین پرتغال که سابقه ریاست بر کمیسیاریای عالی پناهجویان سازمان ملل را دارد، اکتبر ۲۰۱۶میلادی با رأی ۱۹۳ عضو مجمع عمومی جانشین بان کی مون کره‌ای شد و از ۱ ژانویه ۲۰۱۷ مشغول به کار گردید.
آنتونیو گوترش ۷۱ ساله پیشتر و با نزدیک شدن به پایان دوره پنج‌ساله ریاست بر مهمترین نهاد بین‌المللی، به‌صورت رسمی خبر از تمایل و قصد خود برای نامزدی در انتخابات دور بعدی ریاست بر سازمان ملل داد.
وی که هنوز یکسال دیگر تا پایان دوره دبیرکلی او بر سازمان‌ملل زمان باقی است، در حالی با امید به همراهی دولت جدید آمریکا عزم خود را برای حفظ دبیرکلی برای دور دوم جزم کرده که چالش‌های مقطعی و ساختاری سازمان‌ملل در چهار سال اخیر، او را وامدار برخی قدرت های دارای حق وتو کرده است.
از طرفی روزی که گوترش به دبیر کلی سازمان ملل انتخاب شد گفت که برای «وصل کردن» آمده و وعده «دیپلماسی نوین برای صلح» داد؛ اما دبیرکل سازمانی که انتظار می‌رود دژ مستحکم چندجانبه گرایی باشد، در چهار سال پیش با قطبی شدن فزاینده جهان، همه‌گیری ویروس کرونا، افول اقتصاد و افزایش نابرابری و رشد تنش‌ها میان ابرقدرت‌ها مواجه بود و نتوانست در برابر چالش‌های جهانی و منطقه‌ای مانند یک‌جانبه‌گرایی برخی از کشورها، جنگ‌های منطقه‌ای و تحریم‌های غیرقانونی اقدام خاصی انجام دهد.
در سال‌های اخیر دبیرکل سازمان ملل با دو معضل ساز مخالف کشورهای انزواطلب در قبال چندجانبه گرایی و بحران کرونا مواجه بوده است. البته همچون گذشته وابستگی سازمان ملل و شخص دبیر کل به کشورهای دارای حق وتو مانع از آن شده که قدمی جدی در پیگیری سیاست‌های متضاد با منافع قدرتهای جهانی، برداشته شود.
شخص گوترش در نشستی مجازی‌ای که به مناسبت گرامیداشت هفتاد و پنجمین سالگرد مجمع عمومی برگزار شده بود به همه‌گیری کووید ۱۹ اشاره کرد و آن را موجب آشکار شدن نقص‌های جدی چندجانبه گرایی، همکاری و همبستگی جهانی پرده برداشته شود.
