در لیست اول جواد نکونام نام لژیونرهایی چون قلی‌زاده، جهانبخش، صیادمنش و عزت‌اللهی و نفراتی چون امیرحسین حسین‌زاده و عارف آغاسی به چشم می خورد. در لیست دوم هم طبق شنیده‌های ما نام نفراتی چون محمد دانشگر، فرشاد احمدزاده، امید نورافکن (که مصدوم هم بود)، رضا شکاری! محمد محبی و مجید حسینی قرار دارند. نکته اینجاست که نکونام تأکید کرده هیچ لیست سومی ندارد و باشگاه را به نوعی ملزم کرده که نفرات لیست اول و دوم او را جذب کند. لیست اول که هیچ اما از لیست دوم هم ۴ نفر بازیکن سپاهان هستند و با این تیم قرارداد دارند. سپاهان هم که می‌دانید فقط رضایتنامه کسانی را می‌دهد که دیگر کارایی نداشته باشند. در واقع حضور ۴ بازیکن سپاهان در استقلال خود به خود منتفی است؛ می‌ماند محمد محبی و مجید حسینی که این دو نفر هم لژیونر هستند و علاوه بر پولی که خودشان می‌گیرند، باید پول رضایتنامه هم به باشگاه‌های آنها پرداخت شود. در واقع جذب هرکدام از این دو نفر حداقل به اندازه جذب ۲ بازیکن درجه یک داخلی هزینه دارد. حالا بماند که بازیکنی مثل مجید حسینی همین حالا در استقلال زیاد است اما محبی اگر آماده باشد، خیلی به درد استقلال می‌خورد. همان‌طور که پارسال معمولاً بازی‌های خوبی را از این بازیکن می‌دیدیم.
باشگاه استقلال در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن می‌تواند از ۲ لیست نکونام ۲ نفر را بگیرد (آن هم ۲ بازیکن معمولی) و در واقع استقلال باید با همین تیمی که نیم‌فصل اول قهرمان شد، نیم‌فصل دوم را هم آغاز کند. البته سیلوا به ترکیب اضافه می‌شود و مرادمند هم برمی‌گردد اما بزرگ‌ترین مشکل استقلال در خط هافبک و حمله است که بازیکن تاپ ندارد. همان‌طور که پرسپولیس مهاجم دارد اما مهاجم گلزن ندارد. مهاجمان استقلال هم تلاش خود را می‌کنند اما گلزن و تأثیرگذار نیستند. مهاجمی که در استقلال و پرسپولیس بازی می‌کند، باید بتواند هر فصل حداقل ۱۵ گل بزند اما بعید می‌دانیم تعداد گل‌های مهاجمان فعلی این دو تیم حتی دورقمی شود. شاید مشکلات استقلال هم با جذب یک هافبک بزرگ و یک مهاجم گلزن حل شود اما جذب همین دو نفر هم در بازار کساد فعلی کار راحتی به نظر نمی‌رسد چون تیم‌ها بازیکنان خوب خود را از دست نمی‌دهند و بازیکن خوب خارجی هم در این مقطع از فصل بیرون نیست.
