به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ از ابیجان، آوارهها در سودان کسانی هستند که دوباره آواره میشوند.
خانم لینا موجوک که چند سال قبل، از درگیریهای خانمانسوز سودان جنوبی، به خارطوم در سودان پناه آورده بود، حالا ته مانده زندگی اش را جمع کرده و به سودان جنوبی بازگشته است.
وی گفت: اگر چاره داشتم به سودان جنوبی بر نمیگشتم. اما تمام راههای دیگر بسته است. شوهرم در خارطوم مانده، چون پول نداشتیم هزینه سفر او را بدهیم.
بنابرگزارش سازمان ملل متحد، بیش از هفت میلیون سودانی در اثر جنگ داخلی این کشور بی خانمان شده اند، که ۱.۵ میلیون آنها در کشورهای همسایه پناه گرفته اند. جنگ برادرکشی ژنرال البرهان، فرمانده ارتش و ژنرال حمیدتی، فرمانده نیروهای واکنش سریع، در هفتههای اخیر به ایالت الجزیره در مرکز و شرق کشور رسیده است. کودکان، اصلیترین قربانیان این جنگ اند.
به گزارش یونیسف ظرف یک هفته، فقط ۱۵۰ هزار کودک بی خانمان سودانی مستقر در الجزیره، با زحمت فراوان، به خارج از مناطق درگیری منتقل شده اند.
پورت سودان در شرق کشور یکی از آخرین مناطق امن کشور است. در اینجا مردم به صورت داوطلبانه چادرهایی برای آموزش کودکان تدارک دیده اند. یک شهروند فعال در این زمینه گفت: ما اینجا تخته سیاه و ابزار کمک آموزشی نداریم. اما تلاش میکنیم به بچهها نقاشی، خواندن و نوشتن و تا اندازهای رایانه یاد میدهیم.
نبردهای فرسایشی در سودان که ده ماه از آن میگذرد، آموزش و مدرسه را به یک رویای دوردست برای کودکان این کشور تبدیل کرده است...
اظهارات:
۱. لینا موجوک، آواره سودانی
۲. شهروند سودانی
