لوریک میناسیان زاده ۲۷ دی ۱۳۲۲ در تبریز، فرزند آرمان بازیگر قدیمی، بود که با ایفای نقش‌های کوتاه در فیلم‌های پرده آخر، دو نفر و نصفی، خانه خلوت، مجسمه، شوخی و بوی پیراهن یوسف ظاهر شد. او همزمان با آموزش تئاتر به کودکان، بازیگری در تلویزیون و تئاتر را نیز ادامه داد. خود درباره شروع بازیگری‌اش گفته است: اولین جرقه بازیگری برای من از زمانی آغاز شد که حتی هنوز الفبای خواندن و نوشتن را نیاموخته بودم. وقتی کودکستان می‌رفتم، اولین بار نقش کلاه قرمزی در شنل قرمزی را به زبان فرانسه بازی می‌کردم. چقدر این کار را دوست داشتم. بعدها وقتی از روی درس‌ها می‌خواندم، معلم تشویقم می‌کرد و می‌گفت چقدر به زیروزبرها اهمیت می‌دهی و خوش‌آهنگ می‌خوانی. نظرش نسبت به من این بود که من در این زمینه آتیه درخشانی خواهم داشت.
میناسیان درباره مجموعه تلویزیونی پرطرفدار «کارآگاه شمسی و دستیارش مادام» ساخته مرضیه برومند تعریف می‌کند: «من به دعوت خانم برومند به دیدنشان رفتم. خیلی دلم می‌خواست با ایشان کار کنم. کارهایشان را دیده بودم و می‌خواستم بدانم که چطور کار می‌کنند و این برایم افتخاری بود. سر همین کار با پری امیرحمزه آشنا شدم و خلاصه‌ای از فیلم‌نامه را برایم تعریف کردند. دلم می‌خواست یک کار طنز هم انجام داده باشم تا کارهایم از یکنواختی دربیاید. دوست داشتم جلوی دوربین نقشی متفاوت بازی کنم. البته برایم تجربه خیلی سختی بود. چون آدم باید حواسش باشد که کارش به لوس‌بازی کشیده نشود. مخصوصا ما ایرانی‌ها که خیلی دیر می‌خندیم، مثل خارجی‌ها نیستیم که یک نفر می‌افتد زمین، همه غش می‌کنند.»
او درباره بازخورد این مجموعه در میان مردم می‌گوید: «من که متوجه محدودیت سنی برای تماشاگران نشدم. این سریال را از بچه گرفته تا جوان و پیر نگاه می‌کردند و من واقعا احساس می‌کنم چه خوب است برنامه‌هایی ساخته شود که همه اعضای خانواده بتوانند بنشینند و با هم نگاه کنند. من خودم موقع پخش سریال آن را ضبط می‌کردم و حتی سه چهار مرتبه تماشا می‌کردم. گاهی به بعضی از لحظات می‌خندیدم. به یاد لحظه‌هایی می‌افتادم که از اشتباه ما خانم برومند عصبانی می‌شدند و ما عین شاگردمدرسه‌ای‌ها خجالت می‌کشیدیم.» این بازیگر مهربان و کم‌ادعا ۲۱ خرداد ۱۳۸۳ در ۶۰سالگی بر اثر عارضه قلبی در تهران درگذشت.
