به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ساعت ۱۲ و ۸ دقیقه‌ی روز سه‌شنبه ۲۶ دی ۱۳۵۷ شاه و فرح در میان بدرقه‌ی جمعی از رجال و شخصیت‌های وقت مملکت از جمله شاپور بختیار، جواد سعید (رئیس وقت مجلس شورای ملی)، دکتر علیقلی اردلان وزیر دربار، معینیان رئیس دفتر مخصوص و... ایران را برای همیشه ترک کردند. شاه و فرح در آن لحظات پایانی گفت‌وگوی کوتاهی با خبرنگاران حاضر داشتند. متن این گفت‌وگوها به نقل از روزنامه‌ی اطلاعات به تاریخ ۲۷ دی ۵۷ به این شرح بود:ژ
احساس خستگی می‌کنم
شاه: همان‌طور که به هنگام تشکیل این دولت گفته بودم مدتی است که احساس خستگی می‌کنم و احتیاج به استراحت دارم. ضمنا گفته بودم پس از اینکه خیالم راحت شود و دولت مستقر شود به مسافرت خواهم رفت و این سفر اکنون آغاز می‌شود. امروز با رای مجلس شورای ملی که پس از رای سنا داده شد امیدوارم که دولت بتواند هم به جبران گذشته و هم در پایه‌گذاری آینده موفق بشود و برای این کار ما مدتی هم‌کاری و حسن وطن‌پرستی به معنای اشد کلمه احتیاج داریم. اقتصاد ما باید راه بیفتد، مردم باید زندگی عادی‌شان شروع شود و پایه‌ریزی بهتری برای آینده بکنیم. سخن دیگری غیر از حفظ وضع مملکت و انجام وظیفه بر اساس میهن‌پرستی ندارم. در مورد مدت سفر گفتند، این بستگی به حالت مزاجی من دارد و در حال حاضر نمی‌توانم آن را دقیقا مشخص کنم.
خداوند همیشه پشت و پناه ملت ایران خواهد بود
فرح: اطمینان دارم استقلال مملکت و وحدت ملی همیشه پایدار خواهند ماند و من به ملت ایران ایمان و اعتماد دارم. همین‌طور به فرهنگ ایران‌زمین اعتقاد دارم و امیدوارم و می‌دانم که خداوند همیشه پشت و پناه ملت ایران خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اعضای دولت آینده در نظر گرفته شده‌اند
حال و هوای نوفل‌لوشاتو در ۲۶ دی ۱۳۵۷/ واکنش امام خمینی به خبر خروج شاه از کشور چه بود؟
۲۵۹۵۷
