به گزارش مشرق، محمد ایمانی، فعال رسانه، در کانال تلگرامی خود نوشت:
عجیب و تلخ اما واقعی
احتمالا درباره شرکت های کلاهبرداری که سود فریبنده‌ای در ازای سپرده‌ها می دهند، زیاد شنیده اید. معامله را چنان شیرین سازی می کنند که طرف ساده دل، همه زندگی خود را بفروشد و تحویل کلاهبرداران دهد.
ابتدا وسوسه می کنند و سود خوبی هم می پردازند؛ اما مدتی بعد، پول ها را بالا می کشند و غیب شان می زند. مالباخته می ماند و سرزنش و نفرینی که نثار خود می کند.
اما بعید است شنیده باشید که کلاهبرداران، وقتی اموال را بالا کشیدند، به جای گریختن، بمانند و به مالباخته بگویند: "اموال شما گروگان ماست، اگر سودش را می خواهید، باید چند برابر سپرده قبلی را به ما بدهید"!
از همه بعید تر، این است که مالباخته، قیافه موفقیت و افتخار به خودش بگیرد و بگوید: "اصلا ناراحت نیستم. خیلی هم کار خوبی کردیم و برای این که سرمایه خود را احیا کنیم، باید تتمه زندگی را هم بفروشیم و دست طرف مقابل بدهیم"!
متاسفانه این "کُمدی- تراژدی" از سوی تیم روحانی و ظریف اتفاق افتاد. اما آقای روحانی، پس از خسارت بزرگی که روی دست کشور گذاشت، ترجیح داد خود را نبازد و به جای شرمساری و عذرخواهی، از ضرورت قمارهای بزرگ تری که نگذاشتند انجام دهد، حرف بزند.
اصلا نمی پرسیم وعده لغو تحریم ها، بازگشت ۱۵۰ میلیارد دلار اموال بلوکه شده و جذب ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی چه شد؟ اِن قُلت نمی آوریم و خیال می کنیم برجام در دو سال اجرا، عین شیرینی و سود آوری بوده است(!)
اما آیا نباید بپرسیم برآیند برجام به عنوان معامله ای "نقد- نسیه" چه بود؟ دولت اوباما از برجام، چه هدف میان مدتی را در سر داشت که تحریم های ویزا، آیسا و سیسادا را برگرداند و همزمان، دموکرات ها در کنگره، به تدارک قانون کاتسا (مادر تحریم ها) پرداختند؟!
چرا طرف های تجاری ایران را تهدید کردند تا جایی که آقای ظریف، از موضع پایین، از جان کری می خواست آمریکا، نامه های آرامش بخش (تضمین) به شرکت ها بدهد؟!
چرا جز شراکت محدود پژو و رنو -و فروش فقط چند فروند هواپیما- هیچ تجارت یا سرمایه گذاری حتی کوچکی اتفاق نیفتاد که یک هزارم وعده های دولت روحانی در اِزای واگذاری ۹۵ درصد برنامه هسته ای را به واقعیت نزدیک کند؟ چرا امتیازات نقد، بدون گرفتن کمترین تضمینی واگذار شد؟!
امروز ۲۷ دی، در تقویم توافق، "روز اجرای برجام" است. تلخ است اما واقعیت دارد: دولت روحانی توافق کرد ظرف دو ماه (تا ۲۷ دی ۱۳۹۴)، همه تعهدات درباره واگذاری، تعلیق و اوراق کردن داشته های هسته ای را انجام دهد و پس از آن، با دست خالی، دنبال سراب وعده ها بدود.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
