به گزارش بهداشت نیوز توجه داشته باشیم بعضی کلمات یا عبارات ممکن است ناخواسته پیام اشتباهی را به دیگران از جمله کودکان ارسال کنند.
همه والدین نیز گاهی اوقات این گونه با فرزندان خود رفتار می‌کنند و کلام نامناسبی بر زبان می‌آورند که می‌تواند باعث ایجاد احساس ضعف و ناتوانی در آن‌ها شود. بسیاری اوقات نیز پدر و مادرها فکر می‌کنند بهتر است برای کمتر شدن زحمت فرزندانشان یا اینکه چون خودشان بهتر می‌توانند کاری را انجام دهند به نوعی پیام‌هایی ناشی از ناتوانی را به فرزندان خود منتقل کنند. مثلاً همیشه به او می‌گویند: اجازه بده من انجام دهم ... تو نمی‌توانی ... کار سختی است از عهده تو خارج است و ...
وقتی این گونه با فرزند خود رفتار می‌کنید کم‌کم خودش هم باور می‌کند که از عهده انجام بسیاری کارها بر نخواهد آمد و به این ترتیب تأثیر نامطلوبی در رفتار او خواهد گذاشت.
آرزو زر نوشه، روان‌شناس و طرح واره درمانگر در مورد توجه به حساسیت تربیت والدین می‌گوید: توجه داشته باشیم همه ما برنده به دنیا می‌آییم اما برای بازنده شدن برنامه ریزی می‌شویم. شاید این نکته عجیب باشد اما ذهن انسان هنگام تولد مانند لوح سفیدی است که به مرور با توجه به نوع تربیت والدین و با توجه به کلام و رفتار آن‌ها، اطرافیان و اجتماعی که در آن زندگی می‌کنیم کم‌کم مشخص می‌شود که در بزرگسالی به کجا خواهد رسد.
اغلب والدین این روزها نگران آینده مالی فرزندان خود هستند اما فراموش نکنیم بزرگ‌ترین میراث والدین ساختن شخصیت کارآمدی است که برای فرزندانشان می سازند.
به گفته این روان‌شناس یکی از مهم‌ترین نکات تربیتی این است که تقریباً از دو سالگی جوانه‌های استقلال در آن‌ها شروع به شکل گیری می‌کند؛ به گونه‌ای که اگر قاشق غذا را به سمت دهان کودک ببرید خواهید دید سعی می‌کند قاشق را از شما بگیرد یا زمانی که قصد دارید کفش او را بپوشانید سعی می‌کند خودش این کار را انجام دهد. اما بسیاری از والدین نگران هستند که شاید نتواند به تنهایی از پس انجام آن‌ها بر آید و خودشان این کارها را برای او انجام می‌دهند.
اگر پدر و مادر بر اثر نداشتن آگاهی به کودک اجازه ندهند این گونه کار را انجام دهد نیاز به استقلال در فرزند برآورده نمی‌شود. بنابراین به این باور می‌رسد که به تنهایی نمی‌تواند کاری را انجام دهد. چون در کودکی هم پدر و مادر به او اجازه ندادند که به تنهایی کارهایش را انجام دهد. به مرور این باور در او شکل می‌گیرد که کفایت انجام کارها رو به درستی ندارد. بنابراین در بزرگسالی شاهد این خواهیم بود که این افراد توانایی تنها خرید کردن، تصمیم گرفتن و انجام بسیاری کارها را ندارند و اغلب شخصیت وابسته‌ای دارند فراموش نکنیم ما به حضور دیگران در زندگی نیازمند هستیم اما هر کس در نهایت باید بتواند خودش ازعهده انجام کارهایش بر آید.
زرنوشه می‌گوید به عبارتی می‌توان گفت اعتماد به نفس در این کودکان شکل نگرفته و نمی‌توانند استقلال را در بزرگسالی تجربه کنند و مدام نیازمند نظر و مشورت دیگران‌اند.
به گفته این روان‌شناس تا حد امکان محیط امنی برای فرزندان خود ایجاد کنید. وسایل شکستنی و خطرناک را جمع آوری کنید و اجازه دهید کودک جهان را کشف کند، بگذارید در حد توان خودش کارهایش را انجام دهد،
یعنی اگر توان قاشق دست گرفتن را دارد اجازه دهید خودش غذایش را میل کند. وقتی به رستوران می‌روید، اجازه دهید خودش غذایش را انتخاب کند و اگر می‌تواند از پله پایین برود، برای زودتر انجام شدن کارها او را بغل نکنید بلکه با صبوری همگام با قدم‌های او گام بردارید.
فراموش نکنید کودک مدام در حال تأثیر گرفتن از دیگران است. تربیت خوب و کار آمد نیز نیازمند داشتن صبر و حوصله است.
منبع: همشهری
