همشهری‌آنلاین_ فتانه احدی: فاطمه جعفریان، وکیل پایه یک دادگستری در پاسخ به این سوال می‌گوید:قانون ریزش سنگ نما چند سالی است که به صورت جدی بین مالکان، سازندگان ساختمان و نهادهای ناظر مورد توجه قرار گرفته است.بی شک سازنده و مهندس ناظر متهمان ردیف اول ریزش سنگ نمای ساختمان هستند. اما بنا بر قانون، اگر ریزش در سال‌های اولیه عمر ساختمان یعنی تا ۱۰ سال اول اتفاق بیفتد، این مسئولیت بر عهده سازنده و مهندس ناظر ساختمان است. در غیر این صورت مسئول کیست؟
او می‌افزاید:مالک کنونی ساختمان هر کسی باشد باید هزینه تعمیرات سنگ نما و همچنین خسارت وارد شده به خودرو و یا فرد مصدوم را پرداخت کند ولی اگر ریزش سنگ نمای ساختمان بر اثر بلایای طبیعی مانند زلزله اتفاق افتاده باشد (حتی قبل از تولد۱۰ سالگی ساختمان)، مسئولیت خسارت وارده تماما بر عهده مالک ساختمان است و سازنده و مهندس ساختمان بی گناه به حساب می‌آیند. البته در صورتیکه ساختمان دارای مدیر باشد مسئولیت حقوقی افتادن سنگ نمای ساختمان بر روی افراد، ماشین‌های پارک شده و جبران خسارت بر عهده مدیر ساختمان است.
او ادامه می‌دهد: اما علاوه بر مدیر ساختمان، مالکین مجتمع هم مسئولیت‌هایی دارند و در صورت وجود نداشتن صورتجلسه رسمی در خصوص تعیین مدیر ساختمان در مجتمع ها اگر چنین مشکلی پیش بیاید مسئولیت جبران خسارت بر عهده مالکین مجتمع نسبت به آپارتمان (مساحت اعیانی سند) است.
جعفریان می‌افزاید: البته اگر ساختمان درحال ساخت باشد سازنده مسئول است، اما اگر ساختمان قدیمی باشد با توجه به قوانین قبلی، مسئولیت نگهداری از آپارتمان و مجتمع ساخته شده به عهده مالکین است یعنی در صورتی که سازنده، آپارتمان را به شخص دیگری فروخته باشد، امکان شکایت از او وجود ندارد مگر اینکه در زمان تنظیم مبایعه نامه، دوره تضمین و رفع عیب ساختمان با مسئولیت سازنده، به همراه جبران خسارت مالی و جانی درج شده باشد.
این وکیل می‌گوید: در قانون جدید نظام مهندسی ساختمان‌ها، لازم است هر ساختمان دارای شناسنامه فنی و ملکی یا دفترچه مشخصات فنی باشد و یکی از تعهدات سازنده در آن گارانتی کردن عملکرد ساختمان در یک دوره ۵ یا ۱۰ ساله است. براساس مصوبه قانون کار مسئولیت هر گونه خسارت جانی و مالی بر اثر ریزش و سقوط سنگ ریزه از ساختمان بعد از ۱۰ سال به عهده ی مالک ساختمان است. یعنی هر اندازه ساختمان قدیمی‌تر شود این مسئولیت و جبران خسارت آن به عهده مالک است. مطابق مفاد ماده ۳۳۳ قانون مدنی ایران، صاحبان ساختمان‌ها و عمارت‌ها یا دیوار یا کارخانه مسئول خسارتهایی است که از تخریب آن به دیگران وارد می‌شود به شرط آنکه خرابی در نتیجه عیبی ایجاد شود که مالک واقف بر آن بوده باشد و یا اینکه از عدم مراقبت او حاصل شده باشد. این ماده قانونی بر نظریه تقصیر استوار است.
او می افزاید: یکی از مهمترین اقدامات در خصوص جبران اینگونه خسارات این است که مجتمع بیمه مسئولیت مدنی درجهت جبران خسارت‌های مالی و جانی نسبت به شخص ثالث را داشته باشد. لازم است مجتمع دارای بیمه مسئولیت مدنی با داشتن بند یا clause جبران خسارت‌های مالی و جانی نسبت به شخص ثالث باشد. مشخصا درج آن در بیمه نامه الزامی است، در غیر اینصورت خسارتی پرداخت نخواهد شد.
