به گزارش ورزش سه، تیم ملی در دو بازی اخیر با سیستم دابل پیوت به میدان رفته اما با نگاهی به فرصت های تیم حریف و فضای خالی مقابل مدافعان ایران این نگرانی به وجود خواهد آمد که در بازی های بزرگ تیم ملی دچار مشکل شود و موقعیت های زیادی به رقبا بدهد.
سعید عزتاللهی در این سیستم نقش دفاعی ویژه ای دارد اما کیفیت او در بازیهای مقدماتی به شکلی نبود که با اعتماد کامل بتوان با یک هافبک دفاعی به میدان رفت و سامان قدوس هم که در کنار او قرار میگیرد قابلیت دفاعی چندانی ندارد و بیشتر در کارهای هجومی و بازیسازی تیم ملی تمرکز دارد.
حضور امید ابراهیمی که یک هافبک باکس کامل است میتواند مشکل ایران را حل کند، امید با پوشش عرض زمین و جنگهای میانه میدان میتواند به سعید عزتاللهی کمک کند تا با تمرکز و پوشش بهتری پشت محوطه ایران و همچنین طول زمین را پوشش دهد و جنگ های اول را برنده شود.
امید ابراهیمی در هر 3 مسابقه تیم ملی به عنوان بازیکن جانشین به میدان آمد و در کنترل جریان بازی به هافبکهای تیم ملی کمک کند و استحکام بیشتری به این پست بدهد، ایران با حضور ابراهیمی از سیستم ابتدایی خارج میشد.
با این تغییرات ایران باید دست به تغییر هجومی بزند، سردار و طارمی دو مهاجمی هستند که به آنها نمیشود دست زد و سیستم هجومی تیم ملی بر اساس توانایی این دو بازیکن چیده میشود، تنها تغییر موجود استفاده از سامان قدوس به عنوان یکی از دو بال کناری با شرح وظایف جدید و حتی شعاع حرکتی متفاوت باشد، سامان در فاز دفاع تیم ملی به مرکز زمین تمایل پیدا کند و امید ابراهیمی به کمک دفاع راست و چپ تیم ملی برود و در فاز هجومی با جدا شدن از لب خط و نزدیکتر شدن به میانه میدان تعداد برتری عددی را در یک سمت زمین بیشتر کند.
البته با حضور مهدی قایدی آماده و علیرضا جهانبخش باتجربه نمیکت نشین کردن آنها هم کار ساده ای نیست، اما پیشبینی میشود ایران در بازی احتمالی با ژاپن کمی تدافعی تر و با تراکم بیشتر در میانه میدان به زمین برود.
باید دید تیم ملی با آنالیز بازیهای ایران و حفره ای که در خط دفاعی و فضای پشت محوطه ایران است چه خواهد کرد و چه تدبیری خواهد داشت، تغییر بازیکن یا استفاده از سیستم جدید یا شرح وظایف جدید برای بازیکنان،هیچکدام مشخص و قطعی نیست اما ضعف ایران در این پست مشهود است.