به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقایان علیرضا اسدی دبیر اسبق فدراسیون فوتبال (مخالف)و جمشید نورشرق رئیس کمیته‌ی تعیین وضعیت فدراسیون فوتبال (موافق) در ویژه برنامه بالاتر درخصوص سقف قرارداد برای بازیکنان فوتبال گفت و گو کردند.
سؤال: اجازه می‌خواهم با آقای اسدی شروع بکنم و این پرسش که آقای اسدی شما چرا اساساً با سقف قرارداد برای بازیکنان فوتبال مخالفیت علت این مخالفت از کجا می‌آید؟
اسدی: خدمت شما عرض کنم که خب این از اینجا وارد بحث شدن به نظرم می‌رسد که یک مقداری حاشیه‌ای هست ما اگر یک قاعده‌ی کلی را در ذهنمان ایجاد کنیم که بر مبنای آن بحث کنیم وقتی که به این سؤال هم می‌رسیم یا در این بحث جوابش را دادیم یا اینکه اصلاً سؤالی در این حوزه مطرح نمی‌شود اگر از بالا نگاه کنیم این شکلی می‌شود که ما اصلاً فوتبال را برای چی می‌خواهیم یعنی این فوتبال و هر فعالیتی که در کشور وجود دارد باید در حوزه‌ی آموزش‌های ما باید تبدیل به ثروت بشود هر فعالیتی در کشور باید تبدیل به ثروت بشود فوتبال به عنوان یک پدیده‌ی اجتماعی باید حتماً این قاعده را داشته باشد وگرنه در بلند مدت حتماً به شکست می‌خورد و آن چیز‌هایی که ما از آن توقع داریم در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی از فوتبال داشته باشیم نخواهیم داشت یکی از آن مسائلی که الآن در فوتبال ما مطرح است این است به صراحت باید گفت که؛ کلاً فوتبال کشور ما ورشکسته است وقتی فوتبال یک کشوری درآمد ندارد ورشکسته است سقف اصلاً چه معنی دارد اصلاً ما باید به یک سمتی برویم که فوتبال ما از حوزه‌ی سنتی که الآن دارد به صنعتی تبدیل بشود و برای اینکه به صنعتی تبدیل بشود باید به محصولاتش توجه کنیم در استراتژی پلنینگ این مسئولینی که آمدند در رأس فدراسیون قرار گرفتند یا وزارتخانه و جا‌های دیگری که می‌بینند اصلاً یک همچنین چشم اندازی وجود ندارد و این باعث نگرانی است برای آدم و بله وقتی که اگر بخواهید به صورت جزء هم نگاه کنیم من نظرم این هست که شما وقتی که منابع ندارید مدیریت تراز مالی تان که منفی است وقتی که می‌خواهید انجام بدهید خود به خود اصلا ً‌باید به این سمت بروید اصلاً نیاز به قانون ندارد شما اگر پول نداشته باشید در جیبتان مگر می‌توانید بنز بخرید! برای چی دنبال بازیکن بنز می‌گردید؟! چرا به چه دلیل؟ این است که ما این فهم کلان از برنامه‌ی کلان و استراتژیکمان دچار نقص است من خیلی دوست دارم که جواب سؤال‌های را که دارم را حالا در این جلسه یا هر جلسه‌ای که وجود داشته باشد البته آقای دکتر نورشرق از دوستان خیلی خوب ما هستند در حوزه‌ی حقوقی شاید مخاطب اصلی من اصلاً آقای دکتر نورشرق نباشند هم جهت بشویم خیلی جا‌ها صحبت هایمان، اما با من هم هم جهت باشند اصلاً صحبت هایشان حالا به عنوان موافق خیلی نمی‌شود چیز کرد.
سؤال: آقای نورشرق شما چرا موافق این کار هستید فکر می‌کنید چه کمکی می‌کند اینکه ما برای بازیکن‌های فوتبالمان سقف قرارداد داشته باشیم برای باشگاه هایمان سقف بودجه داشته باشیم؟
نورشرق: اجازه بدهید که در ابتدا برنامه مان را .. و متبرک بکنیم با حدیثی از امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «بادر الفرصه قبل التکون غصه»؛ فرصت‌ها را دریابید قبل از اینکه اندوه به با بیاورند، امیدوارم که این برنامه فرصتی باشد برای روشنگری بیشتر در ارتباط با این موضوع و ارائه اطلاعات و تحلیل مناسبی راجع این، من وام می‌گیرم از فرمایشات جناب آقای دکتر اسدی که اشاره کردند به وضعیت بد مالی باشگاه‌های ما که موضوع جدیدی نیست و سالهای سال است که این موضوع دامنگیر فوتبال ماست و زمانی که خود جناب اسدی هم دبیرکل فدراسیون را عهده دار بودند از نزدیک با این موضوع سر و کار داشتند و علت اشاره شان به این موضوع هم همین اطلاعات دقیقشان نسبت به این موضوع است خب اگر ما مواجه باشیم با مسئله‌ای به نام اوضاع مالی نامساعد باشگاه‌ها که دلایلی مختلفی دارد و به نظرم در برنامه یا برنامه‌های مستقلی بایستی به آسیب شناسی این پرداخت که چرا باشگاه‌های ما از لحاظ مالی و منابع درآمدی و هزینه کردی که دارند دچار وضعیت نامناسبی ممکن است باشند و من از تعبیر ورشکسته استفاده نمی‌کنم، چون خب آن یک بار حقوقی خاصی دارد به نظرم حالا در مورد آن جدا باید صحبت کرد این خیلی مسئله‌ی مهم است که ریشه‌ی این مسائل و اوضاع و احوال در چیست؟
سؤال: چقدر از این باشگاه‌ها فکر می‌کنید با این چالش اوضاع بد مالی به تعبیر شما مواجهند؟
نورشرق: واقعاً این مهمترین مسئله‌ای است که اگر شما تمام این برنامه را و چند برنامه‌ی دیگر را به آن بپردازید جا دارد که از افراد کارشناس‌های مختلف استفاده بکنید از نظراتشان که چرا فوتبال ما در سطح باشگاهی علی رغم اینکه به اصطلاح عنوان حرفه‌ای را به همراه دارند ولی چرا در این شرایط هستند من اگر بخواهم از یک به اصطلاح پنجره‌ای به این موضوع ورود بکنم بهترین به نظرم مدخل برای ورود به این موضوع مدخل مدیریتی باشگاه هاست شما مستحضرید که نظام باشگاه داری ما بر مبنای شرکت‌های مستقل حقوقی اداره می‌شود یعنی ما یک شرکت مستقلی داریم که آن شرکت اداره کننده‌ی باشگاه فرهنگی ورزشی حالا مختلف که در کشور هستند است در نظام شرکت داری شما ارکان مختلفی را دارید بالاترین رکن شرکت مجامع عمومی آن هستند که با سطح اختیارات متفاوتی تصمیمات کلان را برای اداره‌ی آن شرکت می‌گیرند و آن تصمیمات را طبیعتاً به هیئت مدیره ابلاغ می‌کنند و هیئت مدیره برای اداره‌ی شرکت در قالبی که مجامع برای شان تصویب کردند مسائل را اداره می‌کنند مدیر عامل هم که.
سؤال: اینکه مشخص است بحث امروزمان بحث چالش‌های مالی اول باشگاه‌ها نیستش ما می‌خواهیم بگوییم که چرا شما اساساً موافقتتان و تصمیم گیری تان برای اینکه باشگاه‌ها سقف قرارداد داشته باشند چی هست؟
نوربخش: خب به خاطر یکی از دلایلش همین است شما وقتی در سطح مدیریتی یک باشگاه مخارجتان متناسب با منابع درآمدی قابل انتظارتان نیست چه انتظاری دارید یعنی جز این اتفاق نخواهد افتاد که به ورطه‌ی مشکلات مالی دچار می‌شوید این اتفاقی است که بار‌ها و بار‌ها در فوتبال کشور ما افتاده و از اینجاست که انتظار از فدراسیون فوتبال این است که ورود بکند به این موضوع و چاره‌ای بیندیشد که ما به یک نظام انضباط مالی ورود بکنیم.
سؤال: آقای اسدی چقدر موافق این هستید که فدراسیون بیاید از این جهت سقف بگذارد برای اینکه بتواند دخل و خرج باشگاه را جور بکند؟
اسدی: به عنوان یک مُسکن شاید بشود قابل قبول باشد ولی در طول زمان مدیریت وقتی که این تکرار می‌شود این مُسکِن جواب نمی‌دهد، چون یک حالت رِزیدنسی، چون ما پزشکی داریم حالت مقاومت پیدا می‌کند نسبت به این داستان و این بیماری از حالت حاد تبدیل می‌شود به حالت مزمن و فرقش هم این است که در حالت مزمن زمان برای درست کردنش هست به شرطی که اراده هم وجود داشته باشد حالا من خیلی این اراده را نمی‌بینم ولی در همین قسمت اگر فدراسیون هم بخواهد بیاید این کار را انجام بدهد که به صورت پارشیال است نه به صورت اصلی باید منابع اصلی که در کشور وجود دارد و توانمندی‌های اصلی که در کشور وجود دارد و در تمام کشورها این قاعده‌ها هست ولی در کشور ما نمی‌توانیم از اینها استفاده کنیم یعنی ما در فوتبال یک صنعت است این صنعت فوتبال در دنیا ما که از اول نمی‌خواهیم چرخ را اختراع کنیم که ما باید بتوانیم از این صنعت از منابعش استفاده کنیم یکی از منابعی که برای فوتبال درآمدزاست چی هست؟ حق پخش تلویزیون است برای باشگاه ها.
سؤال: این یعنی این کاری که به آن اشاره کردم وظیفه فدراسیون هست یا نه؟
اسدی: در حوزه‌ی ارتباط با دولت و مجلس بله.
سؤال: نه سقف قراردادی که گذاشتند را عرض می‌کنم.
اسدی: سقف قرارداد یک مسکن است.
سؤال: نه وظیفه‌ی فدراسیون هست یا نه؟
اسدی: بله دیگه فدراسیون یکی از این کار‌هایی که می‌تواند انجام بدهد همین مقررات است نظارت و تنظیم و مقررات گذاشتن روی آن اینها هست جزو توانمندی‌های یک فدراسیون است برای اینکه ریگوله کند آن کار‌ها را.
سؤال: یعنی بقیه فدراسیون کشور‌های دیگر هم پس این کار را انجام می‌دهند؟
اسدی: اگر شرایطشان واقعاً این جوری باشد می‌روند به این سمت ولی موقتی است یعنی شما یک بار، دو بار، سه بار می‌توانید این کار را بکنید به شرطی که شما شاخص‌هایی را بگذارید که آن کسانی که عضو شما هستند و زیرمجموعه‌ی فدراسیون اجازه تخلف نداشته باشند مثال می‌زنم یک باشگاهی می‌آید می‌گویند سقف قرارداد چقدر است جریمه‌ی من کمتر از آن است من سقف را می‌شکنم دیدیم دیگر، جریمه ام کنند ۳۰۰ میلیارد بالا می‌زند ۴۰ میلیارد بدهکاری بالا میآورد این را به عنوان هنر مدیریتی در حوزه مدیریت می‌دانم اگر اصلاً شایسته نیست خب فدراسیون چه کار کند یعنی ابزار‌های من همین هاست همین هاست ابزار‌های ما هم ابزار‌هایی نیست که خیلی بتواند جمع کند سیستم را یعنی نگذارد که به آن حدی برسد که این تعادل در عدالتی که در بحث فوتبال وجود دارد را بتواند رعایت کند ابزارهایش ابزار‌های خیلی محدودی است، اما کار بزرگتر و مهمتری که می‌شود کرد رایزنی با مجلس، دولت و کسانی که در این حوزه می‌توانند به ساختار فوتبال کمک کنند بحث حضور تماشاچی است، بحث بلیت فروشی است، بحث اسپانسرینگ است بحث منابع اقتصادی که در فوتبال می‌تواند بیاید بحث ارتباطاتی است که از طریق فوتبال می‌توانیم به آن توجه کنیم منابع سرشاری در سیستم میآورد.
سؤال: آقای نورشرق می‌فرمایند که یک مسکن موقتی را مقطعی است خیلی هم مثل اینکه خوب رعایت نمی‌شود مثالش هم زدند موافقید؟
نورشرق: بله البته نظارت فدراسیون فوتبال بر باشگاه‌ها به نظرم مورد تأیید در فرمایشات آقای دکتر اسدی هم بود بیشتر جناب دکتر به اصطلاح بازخورد‌ها و ضمانت اجراهایش و اجرا‌های دقیقش به نظرم ایشان اشاره کردند که حتماً ما هم موافق همین موضوع هستیم ببینید اشاره کردند که ما چرخ را دوباره اختراع نمی‌کنیم حتماً همین طور است این موضوع در دنیا دارای سابقه است و واقعاً مسائل مختلفی را می‌شود در مورد آن مطرح کرد از سال ۲۰۱۰ یوفا ورود جدی کرده به موضوع انضباط مالی که تحت عنوان "فِرپِلی مالی" شاخته شد و این تحولات مهمی را پیدا کرد بعد از پاندمی کرونا و مسائل اقتصادی که کرونا به بار آورد این تحولات فرپلی مالی خیلی جدی‌تر شد در اثر اقتصاد باشگاه‌ها و منجر شد به تغییری که در مقررات داده شد یعنی آنچه که قبلاً تحت عنوان فایننشیال فرپلی یا توازن مالی به آن اشاره می‌شد در سال ۲۰۲۲ تغییر عمده‌ای پیدا کرد و بر سه محور استوار شد که حالا من برای اینکه برنامه خسته کننده نشود در قسمت بعدی راجع به این سه محور صحبت می‌کنم غرضم این است که به نظر می‌رسد چه در جامعه‌ی هواداری فوتبال و چه در بخش مدیریتی آن هم از باشگاه‌های فدراسیون کسی مخالف نظارت انتظامگرا و انضباطگرا بر مسائل مالی باشگاه‌ها نیست ببینید یکی از آفت‌هایی که باشگاه‌های ما را در طی این چند سال زیاد حالا قبلاً بیشتر الآن کمتر تهدید می‌کرد احکامی است که مراجع بین المللی رسیدگی کننده علیه باشگاه‌های ما صادر می‌کردند و مکرر پنجره‌ی نقل و انتقالاتی باشگاه را می‌بستند یا ضمانت اجرایی شدیدتری را برای آن در نظر می‌گرفتند حتماً انتظار از فدراسیون فوتبال این است که نسبت به این موضوع و سایر تبعات مالی بعد عملکردی باشگاه‌ها دخالت مؤثر بکند.
سؤال: و یک نکته‌ای هم به آن اشاره کردند که برای تیم‌ها می‌صرفند که این تخلف را بکنند جریمه اش را بپردازند مثالش هم زدند.
نورشرق: بله این ناظر است بر اجرای مؤثر مقررات ببینید در باز من از یوفا برای شما مثال بزنم آنجا هم ضمانت اجرای مختلفی اعمال می‌شود جریمه نقدی، کسر امتیاز یا حتی محرومیت از شرکت در مسابقات اروپایی خب الآن، چون مجمع نظر این جلسه دستورالعمل مناسب بر صرف قرارداد‌ها و بودجه‌ای است که اخیراً مطرح شد و شما دیدید که فدراسیون فوتبال به طور جدی و قاطع به دنبال اجرایش بود خب است که اطلاع داشته باشید که این دستورالعمل برای فصل جاری است یعنی عنوانش هم فصل جاری ۱۴۰۲ ـ ۱۴۰۳ است و حتماً ما برای فصل بعد بر اساس پیشنهادات زیادی که از باشگا‌ها به خصوص واصل شده این موضوع را در کارگروه مربوطه بررسی می‌کنیم و دستورالعمل فصل بعد را فدراسیون ابلاغ خواهد کرد.
سؤال: آقای اسدی یک نکته‌ای که مطرح می‌شود این است که چرا سقف بودجه برای تیم است برای بازیکن‌ها نیست نظر شما چیست؟
اسدی: هر دوی آن هست یعنی شما قسمت اعظم منابعی که باشگاه دارد هزینه می‌کند مال بازیکن هاست دیگر، یعنی سقف بیشتر وقتی که برای باشگاه در نظر گرفته می‌شود برای بیشترین میزان هزینه است که منجر می‌شود به قرارداد‌هایی که با باشگاه‌ها می‌بندند چیزی که به نظرم می‌رسد که حالا آن بحثی که آقای دکتر کردند یک بحث درستی است یک بحث نظارتی فدراسیون فوتبال است در قرارداد حالا بحث اساسی این است که ما چه شکلی از این برویم بیرون، باشگاه‌ها که الآن شما نگاه می‌کنید چند درصدش باشگاه خصوصی هستند که اینها معمولاً منابعشان را اینجوری صرف می‌کنند، چون درآمدی ندارند خیلی آن مطلبی هم که من گفتم ورشکسته هستند وقتی که چندین سال تراز مالی یک شرکتی وقتی منفی باشد شما اسم دیگرش را اگر از نظر حقوقی حالا اگر روی اسم دیگر می‌گذارند من نمی‌دانم، اما این روند مطمئناً روند خوبی نخواهد بود و در نهایت ما می‌خواهم یک چیزی بگویم اصلاً این بودجه را ما برمی داریم می‌آوریم تبدیل به برنامه می‌کنیم از اینجا می‌خواهیم خروجی محصولمان را بدهیم بیرون یعنی می‌خواهیم چه کاری انجام بدهیم یعنی باشگاه‌ها در یک فرآیند فعالیت یک سالهای به نام لیگ آخر می‌خواهند ته داستانشان چی باشد؟
نورشرق: به نظرم می‌شود اینجا با یک سؤال بحث را ادامه داد و آن این است که ما اگر امر دایر باشد بین این گزینه که فدراسیون فوتبال نظارت مؤثر و کارآمدی داشته باشد برای بهبود اوضاع که قطعاً تأیید می‌فرمایید که این دستورالعمل ناظر بر سقف بودجه در این فصل آثار مثبتش قابل انکار نیست و گزینه‌ی دوم که این نظارت را نفی بکنیم و نداشته باشیم و امر را به طور مستقل و منحصر واگذار کنیم به باشگاه ها، جناب اسدی کدام گزینه را انتخاب می‌کنند؟
اسدی: دقیقاً سؤال خیلی خوبی بود من به خاطر اینکه جواب این سؤال را بدهم این طوری مطرح می‌کنم این محدودیت سقف از چه زمانی است آن چیزی که در اروپا مطرح شد آنها کاملاً درآمد و هزینه هایشان مشخص است یعنی سود باید نشان بدهد آخر ساختارشان وگرنه اصلاً نه از فدراسیون اجازه‌ی شرکت در مسابقات را به آنان نمی‌دهند ولی در سیستم فدراسیون ما اصلاً این جوری نیست یعنی اگر یک باشگاهی با تراز منفی حتی این قدر حالا من نمی‌دانم گفتن این جمله در این رسانه، چون به صورت زنده پخش می‌شود بعداً می‌توانند کسانی که در اف. سی و فیفا هستند از این بول بگیرند من نمی‌خواهم خیلی وارد این داستان بشوم ولی شده که باشگاه‌های ما شاخص‌های مالی شان را در سطح بین المللی غیر واقعی مطرح کردند و این وظیفه‌ی فدراسیون بود که قبلاً به این رسیدگی کند اصلاً نگذارد این اتفاق بیفتد حاصلش چی هست حاصلش همان است این مقررات بله به صورت مسکن خیلی خوب است جواب سؤال شما را اگر من بخواهم بدهم که کدامش را انتخاب می‌کنید من می‌گویم زمان بگذاریم برای این قضیه الآن نداریم خیلی خوب انقباضی عمل کنیم و بعدش که درست شد منابع آمد این انقباض را برداریم من به شما قول می‌دهم که هیچ موقع این اتفاق نمی‌افتد تا آن اتفاق‌های بزرگ در حوزه‌ی سیاستگذاری انجام نشود آن حوزه‌ها چیست؟ ما منابع درآمدی اصلاً برای باشگاه‌ها نداریم.
سؤال: همین را اجازه بدهید ببینم که آقای نورشرق جواب سؤالشان را گرفتند یا نه؟
نورشرق: من احساس کردم که هر بار که جناب اسدی به منابع درآمدی و موضوع .. ورود بکنند بحث عوض شد. سؤال من نیست ولی کلامشان ابتر ماند بله.
سؤال: الآن شما سؤال پرسیدین جوابش را گرفتین؟
نورشرق: بین آن دو گزینه من تصور می‌کنم که همان گزینه‌ی مورد نظر فدراسیون و جامعه‌ی فوتبال را انتخاب کردند ایشان هم یعنی قطعاً، چون جناب اسدی به هر حال کار اجرایی در سطح بالا کردند در فدراسیون و باشگاه‌ها می‌دانند که بدون این نظارت، ما با چه شرایطی روبرو می‌شویم.
سؤال: نظارت را قبول دارید شما؟ فرمودند آثار مثبتی داشته است؟
اسدی: بله همیشه مگر فدراسیون می‌شود اصلاً یک نشست‌هایی نداشته باشد.
سؤال: نه فرمودند که این کاری که کردیم نظارتش این نظارتی که انجام دادیم این تصمیمی که گرفته شده آثار خیلی مثبتی داشته است.
اسدی: بله ببینید شما نسبی باید دید دیگر ما که مطلق نمی‌بینیم ولی ما به خاطر اینکه بیماری مان خوب بشود ما با استامینوفن نمی‌توانیم یک بیماری سخت را نجات بدهیم ما می‌توانیم درد مریض را یک کمی کم کنیم که چی چه کار کنیم؟ فرصت بخریم این فرصت را من مشکلم این است که فدراسیون نمی‌تواند استفاده کند برای اینکه ابزارهایش را ندارد و اصلاً توانش را ندارد که برود رایزنی کند مشکلات را حل کنیم مشکلات در سطح فدراسیون نیست بالاتر از فدراسیون است، اما به فکرش بودن مهم است یا حداقل هزینه کنند شخصیتی.
سوال: آقای اسدی شما کدام کشورها هستند که این شکلی سقف می‌گذارند؟
نورشرق: من یک نکته‌ای را اجاره دهید اینجا اشاره کنم، باز بهتر است که مثال زنده و اجرا شده‌اش را در سطح دنیا به آن بپردازیم. در یوفا سال ۲۰۲۲ این مقررات متحول شد و چند تا رشد اساسی پیدا کرد آنچه که تحت عنوان باصطلاح یعنی تحولاتی که در رعایت توازون مالی انجام شد از ۲۰۲۲ به بعد و آنجا آمدند مثلاً در بخش کنترل هزینه‌های باشگاه‌ها نظارت جدی را بعمل آوردند و گفتند شما در بخش درآمدی‌تان اگر مالک متمولی داشته باشد باشگاه، آنچه که از جیب مالک متمول وارد باشگاه می‌شود نمی‌تواند از یک سقف معینی تجاوز کند و باشگاه باید خودش منابع درآمدی داشته باشد و هزینه‌هایش نسبتی داشته باشد با منابع درآمدی‌اش، در آنجا همه البته تا یک سقف معینی اجازه می‌دهند که باشگاه‌ها تا یک درصدی بیش از منابع درآمدی‌شان اجازه هزینه کرد داشته باشند. این رویکرد در واقع بومی شده‌اش و ملی شده‌اش و منطبق با مقتضیات فوتبال کشور ما همین دستورالعملی است که ملاحظه می‌فرمایید و من با توجه به این که فدراسیون فوتبال قاطع است بر اجرای این مقررات، حتماً این انتظار را دارم و این امید را می‌دهم که ما در آینده شاهد آثار مثبت‌تری از این دستورالعمل باشیم.
سوال: الآن در چند تا کشور که ما داریم اجرا می‌کنیم باشگاه‌هایشان سقف دارد؟
نورشرق: اصل موضوع یک اصل پذیرفته شده است، شما چند ماه پیش شاهد بودید که کنفدراسیون فوتبال آسیا آنجا ابلاغ کرد به کشور‌های عضو کنفدراسیون که شما باید در راستای پرفره مالی حرکت کنید، این برمبنای شفافیت منابع درآمدی، شفافیت هزینه‌ها و رعایت توازون بین باشگاه دارد اجرا می‌شود به عنوان یک مقرره آمره از طرف کنفدراسیون فوتبال آسیا.
سوال: نه کلاً مثلاً مصداقی می‌توانید بحث کنید که بگویید در باشگاه‌های اروپایی، در باشگاه‌های آسیایی، فدراسیون‌هایشان آمدند و گفتند مثلاً این باشگاه بیش از این رقم نباید قرارداد ببندد، بودجه‌اش بیش از این رقم نباید افزایش پیدا کند؟
نورشرق: یوفا باشگاه‌های متعددی را به خاطر عدم رعایت آنچه که توازون مالی نامیدند، جریمه کرد و این عرض می‌کنم که هم در اروپا و هم در آسیا الآن دارد اجرا می‌شود، این موضوع یک امر اجتناب‌ناپذیر است برای فوتبال کشور ما به دلایل متعدد حتماً به مصلحت فوتبال کشور ما است، شما در آن بخش دولتی که اشاره کردم به هر حال ما نمی‌توانیم انکار کنیم که تعدادی از باشگاه‌های ما سبقه دولتی دارند و از منابع درآمدی دولتی دارند استفاده می‌کنند، شما انتظار دارید که نظارت نسبت به منابع درآمدی و هزینه‌هایی که انجام می‌شود، نداشته باشد؟
سوال: نه من سوال کردم کدام کشورها، چون جوابش را از شما نگرفتم از آقای اسدی بگیرم، شما کدام کشورها هستند که دارند این شکلی سقف می‌گذارند؟
اسدی: من باور ندارم خیلی این بحث سقف را، کنار ما عربستان، سوریه باشگاه‌هایشان دارد سقف نمی‌گذارد هر چقدر می‌خواهد می‌گیرد، بازیکن می‌گیرد که به اندازه کل لیگ ما هزینه‌هایش است یعنی یک بازیکن می‌گیرد که اندازه سه برابر لیگ ما است کلاً، سقف ندارد که اصلاً، یعنی اصلاً باشگاه آنها یک بازیکن‌اش و ما اگر کل لیگ‌مان را بگوییم ۶ هزار میلیارد است یک هالند را اگر به شما بفروشند شاید به اندازه این شاید دربیاید، یک بازیکن، حالا مسی و اینها که سر جای خودش. اصلاً بحث ما این جوری نیست که کشورمان را بتوانیم با این قالب‌ها مقایسه کنیم، چون شاخص‌ها باید به همدیگر بخورد، نمی‌خورد اینها از منابع زیرزمینی‌شان درمی‌آورند و مشکلی هم ندارند، بین مردمشان توزیع می‌کنند، در یک قسمت‌هایی سیاست‌هایی دارند برای این که تاریخ‌سازی برای خودشان کنند مثل مثلاً قطر می‌آیند می‌روند ۲۲۰ میلیارد خرج می‌کنند یک جام جهانی برگزار می‌کنند که فقط یک مشکل این شکلی را شاید بتوانند حل کنند، الآن شما شاید در یکی از ایالت‌های آمریکا بگویید که ایران کجاست می‌گوید عراق منظورتان است یا کنار. به این صورت ولی الآن به هر کسی بگویید قطر می‌گوید بله همان جایی که جام جهانی برگزار شده است یعنی برای خودشان تاریخ‌سازی می‌کنند حالا این سیاست‌های کشور خودشان است.
سوال: اروپایی‌ها کدام کشورهایشان هستند که سقف دارند برای بازیکنانشان؟
اسدی: اروپا تراز اصلاً باشگاه را نگاه می‌کنند اصلاً آنها کاری ندارند چرخش مالی هر چقدر زیاد باشد آنها مالیات می‌گیرند، هیچ موقع نمی‌آیند هیچ محدودیتی برایشان فرض کنند، چرا باید چنین محدودیتی فرض کنند، فضای باز اقتصادی است وارد می‌شود هر کسی بتواند سهم بیشتری جذب کند، پول بیشتری درمی‌آورد، فروش بیشتری می‌کند اصلاً جامعه هدفش از نظر اقتصادی سعی می‌کند این را منبسط کند، این کار را می‌کند، ما اصلاً در این فکر‌ها نیستیم، اصلاً بسته است آن حدود توان ذهنی ما و مدیریتی ما، ما اصلاً این جوری عمل نمی‌کنیم، الآن مدیران باشگاه ما چه کسانی هستند؟ همه انتسابی هستند، چه نسبتی به فوتبال دارند؟ هیچی، خیلی‌های آنها هیچی، اصلاً شما چه توقعی دارید این برای چه هزینه نکند؟ می‌شود به من بگویید، مگر مسئول بعدش، مگر مجمعی تشکیل می‌شود، مگر او را عوض می‌کنند، چه کسی او را عوض می‌کند، اصلاً چه کسی راجع به آن صحبت می‌کند؟ هیچ کس.
نورشرق: البته مدیران فوتبال ما که همه انتسابی نیستند، هیئت مدیره باشگاه‌ها انتخاب می‌شوند
اسدی: پرسپولیس، استقلال هیئت مدیره بهترین‌شان آنها هم انتسابی هستند، ما این برنامه را من نمی‌دانم برنامه بالاتر است یعنی یک چیزی بالاتر از این سقف ادبیاتی که معمولاً مرسوم است در رسانه ملی که صحبت شود باید بشود، فکر می‌کنم باید این‌طوری باشد، باید یک مقداری این تحفظ کلام را یک کمی بگذاریم کنار، به نظر من این جوری است، تمام کسانی که در هیئت مدیره‌ها انتخاب می‌شوند همه اینها شما از بالا تا پایین اسم بگویید، از بالا تا پایین من به شما می‌گویم سنخیت آن‌چنانی با ساختار فوتبال کشور ما ندارند، می‌خواهم بگویم، چون آنها در باشگاه‌ها با فوتبال سنخیت ندارند، مشکلات فوتبال را نمی‌دانند برای این که هر تصمیمی بگیرند جوابگوی هزینه‌های این فوتبال در حوزه مادی، معنوی، اخلاقی نیستند، در نهایت یک استعفا می‌دهند، اما آن چیزی که می‌ماند افسوس و غم مردم ما است و آن بحث ملیتی که ما دنبالش هستیم، ما یک فیلم برگزار می‌کنیم یک سال، چه چیزی از آن می‌خواهیم، ما یک فیلم مسابقات لیگ برتر یک دو سه برگزار می‌کنیم دو سه چهار همه چیز برگزار می‌کنیم، چه چیزی از این می‌خواهیم؟ یعنی خروجی این چیست؟ محصولات ما چیست از این؟
نورشرق: نتیجه فرمایشات آقای اسدی لزوم نظارت بیشتر است به نظر من می‌رسد که ایشان در قامت مخالف موافقت می‌کنند به این موضوع.
اسدی: شما یک موردی را حق هم دارید می‌گویید ببینید من دایره توانم در حوزه حقوقی است، یک باکسی را دارم به نام کمیته نظارت بر وضعیت بازیکن و مربی است، درست می‌گویید و آدم خاصی هم هستید، حقوقدان هم هستید، از چارچوب هایتان سعی می‌کنید نه به جهت اخلاقی، نه به جهت انضباط اداری بیرون نمی‌روید، من، چون یک عِرق فوتبالیستی دارم، یک عِرق مدیریتی دارم و یک عِرق دیگری هم دارم، چون الآن در فدراسیون فوتبال نیستم به عنوان یک تریبون می‌شود یکسری حرف‌هایی را زد، باید زد که مردم بدانند البته پاسخگویی این حرف‌ها شما نباید باشید، من خیلی دلم می‌خواست که با احترام کامل رئیس فدراسیون بیاید بنشیند اینجا، البته شما از ارزش‌هایتان کم نمی‌شود، عزیز هستید، بزرگ هستید، من به شما علاقه دارم و دوست من هستید و بسیار هم حاذق در حوزه حقوقی، اما بحثی که اینجا مطرح است کلام فوتبال است و یک آیتمی که شما روی آن حساسیت خاص دارید و خوب هم است، می‌گویید ما داریم کارمان را خوب انجام می‌دهیم من هم می‌گویم بله ولی من به شما این را می‌گوییم دقیقاً با این که شما کار خوبی انجام می‌دهید خروجی این ساختار فوتبال که شما هم با من موافق هستید محصول خوبی نخواهد داشت.
سوال: آقای نورشرق در خصوص سقف قرارداد‌ها برای قرارداد‌های بازیکنان هم سقف داشته باشیم یا نداشته باشیم، شما نظرتان چیست؟
نورشرق: سقف بودجه به این معناست که خزانه باشگاه تعریف شود که از محل آن می‌خواهد هزینه‌های مختلفی را انجام دهد. این که برای قرارداد بازیکنان هم سقف گذاشته شود این به نظرم یک دخالت ناپسند و نامعقولی باشد در مدیریت باشگاه، این که بودجه مصوب برای باشگاه‌ها چگونه هزینه شود این هنر مدیریت هر باشگاهی است که بنا به شرایط آن باشگاه تصمیم بگیرد با چه هزینه‌ای کادر فنی خودش را بچیند و با چه هزینه‌ای به جذب بازیکن بپردازد، من بعید می‌دانم که چنین نظری وجود داشته باشد که در این سطح هم ما مواجه با مداخله باشیم.
سوال: یعنی سقف بودجه را خودتان به نوعی مداخله می‌دانید؟
نورشرق: نه، عرض کردم که سقف بودجه یعنی سقف هزینه کرد باشگاه در زمینه‌های مختلف، حالا این که شما یک بودجه را که برایتان تصویب کردند چگونه هزینه کنید، این به خود مدیریت باشگاه ارتباط پیدا می‌کند که با آن چه تعداد و با چه مبلغی بازیکن و کادر فنی جذب کنید.
سوال: آقای اسدی نظر شما چیست؟
اسدی: من از این طرف یک مقداری وارد شوم از یک منظر دیگری نگاه می‌کنم. بازیکن به چه معنی و مفهومی برای باشگاه دارد؟ اگر من تعریف کنم بازیکنی را که شما دارید پول می‌دهید می‌خرید می‌آورید به عنوان سرمایه باشگاه مطرح است، این سرمایه باشگاه شما یک سرمایه‌ای را می‌گویید ارزش افزوده باید ایجاد کند این بازیکن برای باشگاه، ما در فوتبال کشورمان وقتی که تولید منابع ندارم، این بازیکن چه شکلی می‌تواند برای باشگاه ارزش افزوده ایجاد کند، من یک بازیکنی را که خیلی خوب است، خیلی خیلی خوب است ۲۰۰ میلیارد می‌خرم، هیچ باشگاهی هم در تهران در ایران نمی‌تواند او را بخرد، اصلاً من نمی‌توانم او را بفروشم، نهایت این می‌شود که من یک محصول دیگری از فوتبال داشته باشیم و آن محصول این است که تیم ما در حوزه برندینگ قهرمان کنیم، فوتبال این است، می‌خواهد شما قهرمان کنید که از؟ ساختاری‌تان برود بالا، بعد از آن چه می‌شود، چه چیزی به دست می‌آورید شما، مگر منابع به دست می‌آورید با قهرمانی؟ نه، پس چرا باید ما اینقدر هزینه کنیم برای یک بازیکن، برای این که ما آن انتهای داستان، نتیجه‌گیری را در بحث منابع دچار مشکل هستیم، نمی‌بینیم ما داریم فقط یک فرآیند‌هایی همین جور انجام می‌دهیم که فقط فوتبال داشته باشید، بعد از آن چه می‌شود.
پورشرق: این ضعف مدیریت باشگاهی است که این‌چنین فرمودید عمل می‌کند، من در سخنان و صحبت‌هایی که الآن از دست اندرکاران مختلف قبلی و فعلی فوتبال پخش کردید دیدم بعضی اشاره کردند به این که کجای دنیا دارد این اتفاق می‌افتد، من فکر می‌کنم بخشی از این نوع اظهارنظر‌ها ناشی از این است که دوستان اطلاعاتشان ممکن است کامل نباشد واقعاً خیلی جا دارد این اتفاق می‌افتد، ولی شاید رویکرد اصلی که در دنیا است این است که شما نسبتی باید وجود داشته باشد بین منابع درآمدی‌تان و منابع هزینه‌ای‌تان و مثلاً حداکثر ۲۰ درصد بیشتر از منابع درآمدی تان اجازه هزینه کرد داشته باشید نه این که بیاییم مثلاً سقف بگذاریم. ولی من سوالم از جناب اسدی با عرض پوزش این است که اگر ما همین قاعده را بخواهیم در فوتبال کشور اجرا کنیم و بگوییم ما سقف بودجه آمره نداریم ولی شما فقط مجاز هستید که در یک انضباط مالی حد معینی بیشتر از منابع درآمدی قابل انتظارتان هزینه کنید و ما نظارت می‌کنیم بر این، فوتبال ما به چه وضعی می‌افتد؟ الآن مگر به جز چند باشگاه محدود ما واقعاً برای بقیه می‌شود منابع درآمدی مطمئن و تعریف شده‌ای را به عینه ببینیم، ایده‌آل‌ها را کاری ندارم که ما بتوانیم در چه شرایط ایده‌آلی باشیم، راجع به شرایط واقعی و روی میز داریم صحبت می‌کنیم.
اسدی: شما به صورت مستطر یک جمله‌ای را می‌فرمایید که می‌گویید ما اگر صاحب آن سرمایه اصلی که باشگاه را دارد حواسش نیست و دارد هزینه دولتی می‌کند و جوابگو هم نیست، اگر من بیایم نظارت کنترل این را داشته باشیم، این برای آن صاحب سرمایه بهتر است، من هم حرفی ندارم، من هم می‌گویم خوب است، اما من می‌گویم چرا آن صاحب سرمایه که دولت است اجازه می‌دهد که اصلاً خرج و دخل یک باشگاهی با همدیگر نخواند که یک ناظر دیگری از فدراسیون اینقدر احساس مسئولیت کند که بیاید برای یکی دیگر آن را کنترل کند، مگر این منابع مال مردم نیست؟ مگر آن مدیرعامل نماینده آن ساختار برای مردم نیست؟
نورشرق: جناب اسدی این عرض من نبود، عرض من این بود که اگر ما به جای سقف بودجه مصوب و آمره برای باشگاه قاعده دیگری را الزام‌آور کنیم مثل آنچه که در یوفا دارد اتفاق می‌افتد، نزدیک شویم به آن قاعده که منابع درآمدی دارید، از منابع درآمدی‌تان حداکثر ۲۰ درصد بیشتر می‌توانید هزینه کنید، حالا اگر منابع درآمدی‌تان ۱۰ میلیارد تومان است مثلاً شما تا ۱۲ میلیارد تومان می‌توانید هزینه کنید و دیگر سقف نداشته باشیم، به نظر شما آیا این قاعده در فوتبال کشور ما با توجه به تجربیاتی که دارید قابل اجراست یا خیر؟ آیا باشگاه‌های ما منابع درآمدی دارند که در این مسابقه جذب بازیکن و مربی ما شاهد آثار سویی نباشیم؟
اسدی: اختلاف بین نظر من و شما این است که من نگاهم به نتیجه است، به آن هدف است، شما نگاهتان به این بازه زمانی است، الآن اگر نکنیم بدتر می‌شود؟ من می‌گویم اصلاً این را هم انجام بدهیم قبلاً هم انجام دادیم، بله دیرتر بدتر می‌شود ولی بدتر می‌شود.
نورشرق: من سوالم را عوض می‌کنم. ما چه کنیم بهتر است نسبت به شرایطی که الآن در آن وجود داریم؟
اسدی: اولین چیزی که می‌کنیم مدیران باشگاه چه‌طور ما می‌آییم می‌گوییم نظارت کنیم که این اتفاق نیافتد، مدیران باشگاه‌ها باید شاخص‌هایی را داشته باشند که منابعی را که دارند در فوتبال هزینه می‌کنند محصول درست تولید کنند برای این که منابع به دست بیاورند، یکی از آن محصولات‌شان این است که آکادمی‌هایشان را فعال کنند، بازیکن تولید کنند تا موقعی که ما الآن یکی از دارایی‌هایی که داریم به وفور پیدا می‌شود نیروی انسانی است، هیچ‌کس به آن توجه نمی‌کند، چرا سیاستگذاری سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال اهمیت نمی‌دهد به پایه‌ها؟ تمام باشگاه‌های بزرگ هیچ سرمایه‌گذاری روی پایه‌ها نمی‌کنند.
نورشرق: اتفاقاً در مقررات فرپلی مالی یوفا بخشی از هزینه‌ها من در تأیید فرمایشات شما دارم عرض می‌کنم، بخشی از هزینه‌ها که صرف زیرساخت می‌شود در باشگاه‌ها یا هزینه‌هایی که در آکادمی دارد خرج می‌شود، جزو باصطلاح سقف بودجه‌شان یا آن حدی که برایشان در نظر گرفته می‌شود به عنوان یک بسته تشویقی در نظر گرفته نمی‌شود و این خیلی خوب است.
سوال: ما هم این جوری هستیم؟
نورشرق: حتماً این جوری یعنی هستیم ولی باید بهتر شویم.
سوال: یعنی اگر یک باشگاهی بیاید بگوید می‌خواهم یک رقم خیلی زیاد مثلاً ۱۰ میلیارد، ۲۰ میلیارد، ۵۰ میلیارد هزینه آکادمی کنم، ۱۰۰ میلیارد در بودجه‌شان حساب می‌شود یا نه؟
اسدی: من در سه باشگاه بودم، من اعتقادم بر این است یعنی من بر مبنای این جمله فوتبال سنتی را به صنعتی برای خودم نوشتم برنامه‌اش را و آن هم این است که خدا بیامرزد پرویز دهداری را که یک آدم شایسته و بزرگ بود، می‌گفت فاصله بین تیم دسته سه با تیم ملی شش ماه تا یک سال اردو است، مفهومش این است که اینقدر استعداد در اینها زیاد است فقط باید روی اینها سرمایه‌گذاری شود، سرمایه‌گذاری معنوی، علمی، فرهنگی، باید برای اینها این اتفاق بیافتد، ما در باشگاه‌هایمان به هیچ وجه نگاهمان و فدراسیون هم اصلاً به این سمت نیست، وقتی ما منابع درآمدی‌مان را صدا و سیما نمی‌دهد، تماشاچی مان محدودیت دارد برای رفتن به ورزشگاه، از آن طرف نمی‌توانیم خوب بلیت بفروشیم، اسپانسرلینگ ما فوتبال خانم‌ها را اصلاً نشان نمی‌دهند، دیده نمی‌شویم، این منابع محدود است نیایم بگوییم ساختار فوتبال، مدیران فوتبالی و کسانی که در فوتبال هستند اینها چرا کار نمی‌کنند، من یکی از انتقاداتم این است که، اما من حرفم در این داستان این است که اگر فدراسیون نگاهش به این سمت شود مثل همین نظارت، نگاه‌ها را به این سمت ببرد، مدیرعاملی که اصلاً روی این قضیه کار نمی‌کند چرا روی آن نظارت نمی‌شود. نتیجه داستانم این است که آخر یک فصل که یک فیلد است، یک پرفورمنسی از تمام باشگاه‌ها اتفاق بیافتد ما باید ببینیم از این محصولات چقدر محصول درآوردیم، محصول یعنی بازیکن باکیفیت، داور باکیفیت، مدرس باکیفیت، اینها است.
نورشرق: الآن جناب اسدی صراحتاً فرمودند که وقتی این منبع را ندارد، وقتی این درآمد را ندارد، این یعنی چه؟ یعنی ما آن چه که در اروپا به عنوان فرپلی مالی آن بستر را نمی‌توانیم در اینجا اجرا کنیم، چرا؟ چون منابع درآمدی باشگاه‌ها به اصطلاح مستمر، قابل اتکا و در طول زمان برقرار نیست، چاره چیست؟ چاره این است که بیاییم به سمت سقف قرارداد، من هم تأیید می‌کنم شاید ایده‌آل این باشد که ما برویم به سمتی که اینها منابع درآمدی قابل تحقق داشته باشند و بیاییم بگوییم شما مثل جایی که در بقیه جای دنیا دارد اتفاق می‌افتد همان روش را آنجا پیاده کنیم بگوییم شما از سطح منابع درآمدی‌تان تا یک درصدی بیشتر می‌توانید هزینه کنید، آن سقف بودجه را بردارید ولی وقتی الآن منابع درآمدی نیست و ما مواجه با یک تلاطم مالی در باشگاه می‌شویم چاره‌ای نداریم جز این که نظارت را به این شکل انجام دهیم. من یک حدیثی از امیرالمومنین (ع) اینجا بگویم، امیرالمومنین (ع) فرمود «اَلسَّعیدُ مَن وُعِظَ بِغَیرِهِ» یعنی انسان بایستی از وضعیت دیگران پند بگیرد، حتماً ما در اعمال این مقررات در تدوین آن برای فصل بعد از نظرات، پیشنهادات و وضعیتی که در جا‌های دیگر دارد اتفاق می‌افتد و به سمت بهتر شدن حرکت می‌کنیم، باز هم تاکید می‌کنم من بعید می‌دانم با اساس نظارت و انضباط مالی کسی مخالف باشد.
سوال: خودتان اشاره کردید که در وضعیت بودجه باشگاه دخالت نمی‌کنید، اما مثلاً اگر یک باشگاهی خواست یک بازیکنی بخرد مثلاً مبلغ آن ۱۰۰ میلیارد بود یا بازیکن اینقدر خوب بود که ۲۰۰ میلیارد می‌ارزید با بقیه آن چه جوری مثلاً بقیه بازیکنانش را بگیرد هزینه‌هایش را چگونه؟
نورشرق: شما فرض بفرمایید که بودجه باشگاهی ۳۲۵ میلیارد تومان برای یک فصل بسته می‌شود، فرض بفرمایید که یک باشگاهی سه تا بازیکن ۱۰۰ میلیاردی بگیرد، آن باشگاه سقف بودجه اش را تا حد زیادی پر کرده، قرارداد‌های دیگرش ثبت نمی‌شود در وضعیت فعلی، باشگاه‌های ما در فصل قبل به جز چند مورد که منجر شد به پرونده‌هایی که در کمیته‌های انضباطی و استیناف رسیدگی شد این موضوع را رعایت کردند، من این را یادآوری می‌کنم که قبل از این که دستورالعمل سقف بودجه تصویب و ابلاغ شود جلسه‌ای گذاشته شد با مدیران عامل اکثریت باشگاه‌ها و از بین آن حضار قریب به اتفاق‌شان موافق بودند که سقف بودجه‌ای گذاشته شود و نظارت مالی کارآمد و مؤثری از سوی فدراسیون فوتبال داشته باشیم. بنابر این من باز هم تاکید می‌کنم که ان‌شاءالله ما در آینده به سمت بهتر شدن حرکت می‌کنیم و شما آثار بهتری را از این موضوع خواهید داد. الآن یک بخش مهمی از فوتبال جامعه هواداری است، تلاطم‌های مالی وقتی در باشگاه رخ می‌دهد، وقتی پنجره نقل و انتقالات یک باشگاه بسته می‌شود، چه کسی آثار سوء روانی‌اش را در وهله اول متحمل می‌شود؟ جامعه هواداری، ما باید آن قسمت را هم ببینیم، تغییرات پی در پی مدیریتی که مورد اشاره جناب اسدی هم بود به چه دلیل است؟ به دلیل این که یک مدیری می‌آید می‌گوید هر اتفاقی که قبلاً افتاده و وضعیت مالی بد باشگاه‌ها مال مدیران قبلی است و من شاهکار خواهم کرد ولی، چون به اصطلاح حالا دلایل متعددی دارد که نمی‌خواهم وارد آن شوم، خودش هم ممکن است همان سیستم را ادامه دهد و با یک وضعیت نتیجه‌گرا برود هر هزینه‌ای را انجام دهد.
سوال: یک نکته هم گفتید در خصوص یوفا اشاره کردید که آن هزینه‌ای که بابت آکادمی‌هایشان انجام می‌دهند، بابت سرمایه‌گذاری روی بازیکنانشان انجام می‌دهند جزو این هزینه بودجه در نظر نمی‌گیرند، شما هم این را لحاظ کردید؟
نورشرق: یکی از پیشنهادات جدی در دستورالعمل می‌تواند همین موضوع باشد که در جلسات کارگروه این دارد مورد بررسی قرار می‌گیرد که آنچه که در زیرساخت قرار است هزینه شود یا بحث پرورش بازیکنان و استعدادیابی این هم به شکل دیگری دیده شود.
سوال: آقای اسدی جمع‌بندی بفرمایید؟
اسدی: در ابتدای بحثم من گفتم هر فعالیتی اگر جنبه ملی بخواهد پیدا کند برای این که در این کشور باید حتماً تبدیل شود به ثروت، هر فعالیتی، برای این که ما با عدد و رقم به صورت علمی این را بتوانیم در ذهنمان بیاوریم یک سوالی را مطرح می‌کنیم که در این ۴۵ سال سهم فوتبال در تولید ناخالص ملی ما چقدر بوده؟ من از الآن به شما می‌گوییم منفی بوده است، ما ۴۵ سال وقت داشتیم و الآن هم باز داریم.
