جبار آذین روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، درباره ارزیابیاش از عملکرد کمدیسازان تلویزیون در سال جاری اظهار داشت: تلویزیون مدتهاست از مسیر تولید و ساخت سریالهای استاندارد با یاری هنرمندان حرفهای فاصله گرفته و این مساله به ویژه در عرصه طنز و کمدی به شدت قابل مشاهده شده است.
وی با بیان این مطلب که برخی مسوولان تلویزیون به دنبال کپیبرداری از برنامههای ماهوارهای هستند، توضیح داد: آنتن در اختیار برنامههای کپیبرداری شده است و بسیاری از هنرمندان طنزپرداز به دلیل بدعهدی تلویزیون به جاهای دیگری کوچ کردهاند. هم اکنون برخی هنرمندان درجه یک و حرفهای کشور در فضاهای دیگر به جز تلویزیون مشغول فعالیت هستند.
آذین با تاکید بر اینکه شاهد تولید آثار خوب طنز نیستیم افزود: نمونه اخیر این موضوع سریال صفر بیست و یک بود که با انتقادهای فراوانی روبرو شد. صفر بیست و یک سریال بسیار ضعیفی بود که از نظر مضمون، بازی، فیلمنامه و کارگردانی هیچ جای دفاعی نداشت.
این منتقد سینما و تلویزیون فصل ششم سریال پایتخت را نیز ناموفق خواند و توضیح داد: سریال پایتخت مدتهاست که تاریخ مصرفش تمام شده و با یک سری موقعیتها و شوخیهای طنز سطحی خودش را به جلو میبرد. اگر قرار باشد سریال جنبههای خانوادگی و طنزش قدرتمند شود نیاز دارد در تمام زمینههای موضوعی و کارگردانی مورد بازنگری قرار گیرد.
برنامهسازی بر اساس سلیقه حامیان مالی تلویزیونی
وی با تاکید بر این نکته که باید تحول اساسی در نگاه مدیران تلویزیون ایجاد شود گفت: به جای آنکه به تولیدات تلویزیونی نگاه ملی داشته باشیم و نیازهای مخاطب را دریابیم در حال برنامهسازی بر اساس سلیقه حامیان مالی هستیم که این اقدام یک غلط مفرط است. مردم با مشکلات فراوانی مثل فقر، گرانی و کرونا مواجه هستند و در این شرایط به امید و نشاط و شادمانی نیاز دارند. تلویزیون در این زمینه کم کار و ناتوان است.
آذین به جای خالی هنرمندان حرفه ای طنزپرداز در تلویزیون اشاره و تاکید کرد: آدمهایی مثل رضا عطاران میتوانند باز هم کمدی بسازند. سروش صحت به عنوان یک هنرمند مجموعهساز باید به جای مجریگری سریالی مثل ساختمان پزشکان را بسازد.
این منتقد افزود: هنرمندانی مثل مهران مدیری که روزگاری بهترین طنزها را تولید میکردند مدتهاست از زمانه و نیاز مخاطب عقب افتادند. به همین دلیل است که طنزهای کنونی این هنرمندان مورد توجه قرار نمیگیرد. چون مضمون آنها حرف روز نیست و شوخیها تکراری است.