به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، با توجه به سالروز شهادت حاج حسین خرازی فرمانده مخلص لشکر ۱۴ امام حسین ع، چند خاطره از ایشان و به همراه چند برداشت کوتاه ذکر می شود:
خاطره اول:
در حین عملیات کربلای ۵ از قرارگاه با حاج حسین تماس می گیرند و می گویند خط پدافندی لشکر دچار مشکل است و نیاز به تقویت دارد. حاج حسین به یکی از نیروهای واحد طرح و عملیات ماموریت می دهد تا وضعیت خط را بررسی کند. سنگر حاجی نزدیک خط بود. ماموریت با سرعت انجام می شود و به حاج حسین گزارش داده می شود محدوده خط لشکر ۱۴ مشکلی ندارد ولی خط همجوار متعلق به یگان دیگر دچار مشکل است و نیاز به نیرو دارد. حاج حسین به هر دو نیرو تشر تندی میزند و می گوید: خط لشکر ۱۴ و لشکر دیگر نداریم، سریع یک گروهان نیرو در خط مستقر نمایید.
خاطره دوم:
حاج حسین قبل از عملیات والفجر ۸ در نخلستان کنار اروند در حال توجیه نیروهای خط شکن بود. به آنها تذکر می دهد در صورتی که در حین عملیات یگانهای همجوار به هر دلیلی موفق به تصرف اهداف خود نشدند وظیفه دارید شما بجای آنها عمل کنید و آن منطقه را تصرف کنید ولی اگر این کار را کردید حق ندارید بگویید ما این منطقه را گرفته ایم چون اگر برای خدا اینکار را کرده اید خدا دیده است و دیگر گفتن ندارد.
خاطره سوم:
یکی از خصلتهای نیک حاج حسین انجام سجده شکر در مقاطع مختلف در جنگ بویژه در هنگام موفقیتهای حاصله بود. این سجده ها غالبا در خلوت و به دور از چشم جمع بوده است. آخرین سجده شکر ایشان به چند ساعت قبل از شهادت این بزرگوار باز می گردد. حاج حسین نیمه شب از جلسه قرارگاه به سنگر فرماندهی بازمی گردد. آن شب قرار بود زیر آتش سنگین دشمن عملیات دشوار تحکیم استحکامات خط در منطقه عملیاتی کربلای ۵ انجام شود. حوالی ساعت ۳ نیمه شب وارد سنگر شد و بلافاصله از وضعیت خط سوال کرد. وقتی به ایشان گزارش شد استحکامات تکمیل و مشکلات حل شد شادابی و خوشحالی در چهره ایشان هویدا شد و بلافاصله سجاده را از جیب شلوار نظامی خارج و سجده شکر انجام داد.
چند برداشت:
- حاج حسین فرمانده دلاوری بود که با دو صفت بیشتر شناخته شده است: شجاعت و اخلاص. شجاعت بی نظیر حاج حسین زبانزد همه نیروها و فرماندهان است و نیازی به توضیح ندارد. اخلاص در تفکر و رفتار نیز صفات بارز ایشان بود. وی با هرگونه منیت مخالف بود و به همین دلیل همواره تاکید می کرد ما برای رضای خدا به جبهه آمده ایم و نباید بدنبال اسم و رسم باشیم. بر همین اساس هیچ موقع اشاره ای به نقش فرماندهی خود یا نیروهای لشگر ۱۴ امام حسین ع در دفاع مقدس نداشت این درحالی است که به زعم بسیاری از فرماندهان ارشد سپاه و ارتش حاج حسین مدیر و فرماندهی توانا، مبتکر و جسور بود که نقش کلیدی در موفقیت بسیاری عملیات ها در دوران دفاع مقدس داشت.
- براستی تفکر و منش حاج حسین یا بهتر بگوییم فرهنگ دفاع مقدس چقدر در جامعه و ساختار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور جاری و ساری شده است؟ مخاطب این سوال همه هستند، لیکن بیش از همه به مقامات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور باز می گردد. آیا تلاش کرده ایم در فعالیتهای روزمره و مسولیتهای خود این فرهنگ را ملکه ذهن و چراغ راه خود قرار دهیم؟ چقدر در فرایند فعالیتها و رقابتهای سیاسی متمسک به این معیار و فرهنگ بوده ایم؟ آیا فرهنگ دفاع مقدس را محدود به برخی جنبه های ظاهری آن نکرده ایم؟ و.......
- حل مشکلات و وضعیت جاری کشور مستلزم منش و تفکر حاج حسین است. این تفکر حلقه مفقوده و گمشده جامعه ما است. تحقق تفکر حاج حسین به ادعا نیست بلکه به عمل است. واقعیت این است که اشخاص متمسک به این تفکر هیچگونه ادعایی ندارند و صرفا خود را خادم مردم دانسته و از هرگونه ادعا و منیت دوری می کنند.
- ترویج تفکر و منش حاج حسین صرفا با ذکر خاطره یا توصیه به اجرای این تفکر نیست بلکه باید تلاش کرد این تفکر بطور عملی در جنبه های مختلف زندگی سیاسی و اجتماعی نهادینه شود. تحقق این هدف مستلزم یک حرکت منسجم و هدفمند است. برای این منظور همگان متناسب با نقش و موقعیت سیاسی و اجتماعی وظیفه دارند. باید این تفکر در فرایند تصمیم گیری ها، تصویب قوانین و مقررات و همچنین رویه های اجرایی و مدیریت کشور اعمال و نهادینه شود.
نویسنده: رزمنده سابق دفاع مقدس
2323
