به گزارش ایسنا، روزنامه تلگراف در گزارشی می‌نویسد: سفر اعلام نشده ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه در چهارشنبه شب به این منطقه که جزو قلمروی روسیه خارج از سرزمین اصلی آن و بین لیتوانی و لهستان قرار گرفته، موجی از نگرانی را درباره خطر بروز جنگ احتمالی با متحدان ناتو باعث شده است.
این سفر از آن جهت نگرانی را در میان کشورهای حوزه بالتیک به وجود آورده که او برای رفتن به کالینینگراد نزدیک به حریم هوایی استونی، از سواحل لتونی و لیتوانی پرواز کرده است.
همچنین با نزدیک شدن پوتین به دریای بالتیک، جنگنده‌ها در سواحل شرقی جزیره گوتلند سوئد مستقر شدند. رئیس جمهوری روسیه در سخنرانی برای دانشجویان دانشگاه فدرال بالتیک «کانت» به همسایگان کالینینگراد درباره پایین آوردن و حذف ابنیه تاریخی و یابودهای دوران جنگ شوری انتقاد کرد و افزود: این انکار و نادیده گرفتن خیره کننده و فقدان شعور و درک آنهاست که در کجا زندگی می‌کنند، چه کاری انجام می‌دهند و دنبال چه چیزی هستند.
در این میان، دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین گفته که این سفر با هدف پیام به ناتو برای اعلام جنگ نیست بلکه هدف از آن، تقویت و توسعه روابط است.
تلگراف نوشته است: با وجود انکار کرملین، زمان‌بندی سفر پوتین به قلب اروپا و تشدید تهدید روسیه درباره یک جنگ گسترده‌تر با غرب، قابل توجه است.
ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس روز چهارشنبه پس از هشدار رئیس ارتش مبنی بر اینکه غیرنظامیان باید برای جنگ با روسیه ثبت نام کنند، مجبور به رد کردن خدمت اجباری در صورت وقوع جنگ شد.
بوریس پیستوریوس، وزیر دفاع آلمان هم گفته که پوتین احتمالا ظرف پنج تا هشت سال علیه ناتو اعلام جنگ کند.
سفری برای یادآوری به ساکنان که شما روس هستید
«کامیل گراند»، تحلیلگر اندیشکده شورای اروپا در امور خارجه گفت: پوتین پیام‌های زیادی در این سفر داشته که شامل یادآوری به مردم در کالینینگراد است مبنی بر اینکه شما روس هستید.
او ادامه می‌دهد: به نظر من پوتین با این سفر می‌خواسته بگوید پس از درخواست فنلاند و سوئد برای پیوستن به ناتو، دریای بالتیک، دریای ناتو نیست. همچنین می‌خواسته به غرب یادآوری کند که روسیه دارایی‌های نظامی در کالینینگراد دارد.
پسکوف گفته است: بیانیه‌های نظامی از کشورهای بالتیک تهدیدی برای کالینینگراد بود که روسیه پس از جنگ جهانی دوم آن را از آلمان تصرف کرد.
نیروهای انگلیس به عنوان بخشی از دفاع ناتو در استونی مستقر هستند. در ژانویه، استونی به همراه لتونی و لیتوانی برای ایجاد یک منطقه دفاعی مشترک بالتیک در مرزهایشان با روسیه و بلاروس توافق کردند. آنها قرار است دیواری با تاسیسات ضد تحرکات نظامی ایجاد کنند و همکاری موشکی-توپخانه‌ای خود را بهبود بخشند.
استونی به عنوان کشوری که سابق بر این عضوی از شوروی بود، ۶۰۰ سنگر در مرز با روسیه ایجاد می‌کند که هر کدامشان بیش از ۱۰ سرباز دارد.
وزیر دفاع استونی نیز گفته که جنگ اوکراین اثبات کرد «ما به ساختارهای دفاعی فیزیکی در مرز با روسیه نیاز داریم تا از تمامی کشور دفاع کنیم.»
کالینینگراد به عنوان محتمل‌ترین مکان برای شروع جنگ بین روسیه و ناتو در نظر گرفته می‌شود.
مسکو جنگنده‌های مسلح به موشک‌های فرا صوت خود را در منطقه کمی پس از حمله به اوکراین مستقر کرده است. بعدا هم اعلام کرد که موشک‌های مستقر شده به کلاهک‌های اتمی مجهز هستند.
«شکاف سووالکی» ۶۰ مایلی در مرز بین لهستان و لیتوانی، کالینینگراد را با بلاروس، متحد روسیه وصل می‌کند، جایی که نیروهای روسی در آن مستقر هستند.
اگر پوتین در یک اقدام ناگهانی نیروهایش را از بلاروس در سراسر این شکاف به کالینینگراد منتقل کند، می‌تواند ارتباط استونی، لیتوانی و لتونی را با متحدانشان و خطوط تامین در مرکز و غرب اروپا قطع کند. ژنرال‌های ناتو این شکاف را پاشنه آشیل ائتلاف می‌دانند.
در این میان، «گابرلیوس لندسبرگیس» وزیر خارجه لیتوانی پیش از نشست اتحادیه اروپا در بروکسل گفته بود: ما متقاعد شده‌ایم که یک جنگ واقعی یک احتمال قطعی است.
وزیر دفاع آلمان هم هشدار داده که نه ارتش و نه مردم آماده جنگ با روسیه نیستند.
او اخیرا در جمع سربازان در آکادمی نظامی آلمان در هامبورگ گفته بود: واقعا ما برای دفاع از کشور آماده‌ایم؟ و این «ما» چه کسانی هستند؟ این بحثی است که باید داشته باشیم و به آن بپردازیم.
انتهای پیام
