در پرتو یک جنگ وحشیانه و عاری از هرگونه اصول بشردوستانه، وضعیت در نوار غزه بدتر و بدتر می‌شود. حتی نوزادانی که نمی‌توانند بین صدای شلیک موشک و آتش بازی تفاوت قائل شوند، شرایط سختی را تحمل می‌کنند. برخی از خانواده‌ها مجبور شدند درپی گرسنگی و در جستجوی غذا به خارج از نوارغزه نقل مکان و فرزندان خود را بر دوش خود حمل کنند و در سرنوشتی نامعلوم غرق شوند.
یکی از این نوزادان «جمال الکفارنه» بود که مادرش برای نجات دادن او خانه‌یشان را در بیت حانون ترک کرد و به رفح در جنوب غزه رفت. اما جمال که دیگر نایی برای ادامه دادن زندگی در سختی نداشت، در چادر آوارگان و در سایه نبود امکانت اولیه زندگی و گرسنگی شهید شد.
رژیم صهیونیستی در جنگ علیه مردم غزه نشان داد که صهیونیست‌ها بین پیر، جوان و نوزاد فرقی نمی‌گذارند و تا جایی که بتوانند به جنایات خود ادامه می‌دهند. دکتر محمد ابوسمره، رئیس جنبش استقلال فلسطین در اظهاراتی به روزنامه الوطن درباره شهادت جمال الکفارنه گفت: نوزاد شیرخواره از گرسنگی، تشنگی و از نبود شیر خشک در نوار غزه که برای چهارمین ماه متوالی بمباران می‌شود، جان باخت. اینجا یک نسل کشی و جنگ نابودی در جریان است.
این نوزاد فلسطینی اولین شهید خانواده‌اش نبود. جمال الکفارنه مانند بسیاری از اعضای خانواده‌ی خود و مردم غزه که در نتیجه بمباران شهید شدند و ده‌ها هزار نوزاد فلسطینی که توسط نیرو‌های اشغالگر صهیونیست به شهادت رسیدند، شهید شد.
ابوسمره در ادامه با فرا رسیدن صد و یازدهمین روز از جنگ علیه غزه، اعلام کرد که اشغالگران صهیونیست به دنبال نابودی مردم فلسطین هستند، زیرا تعداد شهدا به حدود ۳۰ هزار شهید و تعداد مجروحان به حدود ۱۰۰ هزار نفر افزایش یافته است. این درحالی است که ده‌ها هزار مفقود و اسیر وجود دارند.
گزارش واشنگتن پست که در روز جمعه، ۲۶ ژانویه ۲۰۲۴ منتشر شد روایتی از رنجی بود که خانواده‌های غزه آن را تحمل می کنند. این روزنامه آمریکایی درباره یکی از این خانواده‌ها نوشت: محمد هر روز چهار ساعت در صف می‌ایستد تا چند کیلو آرد بدست بیاورد. اما با دست خالی به همراه ۵ فرزند خود به خانه باز می‌گرد تا علوفه را بجای آرد آسیاب کند و آن را روی یک اجاق بپزد تا فرزندانش را سیر کند.
این مرد ۴۰ ساله از بیت لاهیا در شمال غزه که قبل از شروع جنگ یک راننده بوده است، به واشنگتن پست گفت: ما نمی‌دانیم خوردن خوراک حیوانات چقدر برای سلامتی ما خطرناک است، اما هیچ گزینه دیگری نداریم. اگر وضعیت به همین منوال پیش برود، ممکن است مردمی را ببینید که از گرسنگی در خیابان‌ها می‌میرند.
او حتی برای واشنگتن پست شرط گذاشت که تنها نام کوچکش را فاش کند، زیرا این احتمال وجود دارد که صهیونیست فقط به خاطر مصاحبه کردن از او و فرزندانش انتقام بگیرند. محمد گفت که پسر ۷ ماهه اش از کم آبی و سوء تغذیه رنج می‌برد. مادر گرسنه اش نیز شیر ندارد. او افزود: من فقط یک وعده در روز و معمولا شب‌ها می‌توانم به آن‌ها همین علف های پخته شده را بدهم تا بدون گریه بخوابند. آن‌ها وزن کم کرده و قفسه‌ی سینه‌هایشان از شدت لاغری بیرون زده است.
بر اساس گزارشی که در اواخر دسامبر توسط یک کنسرسیوم بین المللی تحت حمایت سازمان ملل منتشر شد، ۹۳ درصد از جمعیت غزه با سطوح فاجعه بار گرسنگی روبرو هستند. استیو تاراولا، سخنگوی برنامه جهانی غذا، ماه گذشته گفت: مقیاس و سرعت این بحران در غزه طی دوران مدرن بی‌سابقه است. اگر پیش‌بینی‌های فعلی ادامه یابد، تا فوریه به قحطی خواهیم رسید.
هیچ تخمینی مبنی بر اینکه چه تعداد فلسطینی در اثر مستقیم یا غیرمستقیم گرسنگی در غزه جان خود را از دست داده اند، وجود ندارد. با توجه به اینکه اکثریت قریب به اتفاق جمعیت آواره شده اند و سیستم پزشکی عمدتاً ویران شده است، بسیاری از مرگ و میر‌ها شمارش نشده و یا علل آن‌ها نامشخص است. معدود بیمارستان‌های باقی مانده معمولاً فقط مرگ و میر ناشی از حملات اسرائیل را ثبت می‌کنند.
روز پنجشنبه ۲۵ ژانویه ۲۰۲۴، وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه، رژیم صهیونیستی را به استفاده از سلاح گرسنگی برای دستیابی به تعداد بی سابقه جنایات نسل کشی متهم کرد. اشرف القدری، سخنگوی این وزارتخانه در بیانیه‌ای گفت: اشغالگران اسرائیل از سلاح قحطی برای دستیابی به نسل‌کشی استفاده می‌کنند. اشغالگران با بمباران، گرسنگی و جلوگیری از درمان در نوار غزه نسل کشی می‌کند.
در جدیدترین جنایت رژیم صهیونیستی، فلسطینی‌هایی که منتظر ورود تجهیزات بشردوستانه به شهر غزه و شمال آن بودند هدف بمباران جنگنده های این رژیم قرار گرفتند. دیده‌بان حقوق بشر اروپا-مدیترانه این جنایت و کشتار را در حالی محکوم کرد مقادیر کمی کمک‌های بشردوستانه وارد غزه می‌شود. آنروا پیشتر اعلام کرده بود که از ۲۷ دسامبر، برای اولین بار پس از پایان آتش بس بشردوستانه در ابتدای همان ماه، روزانه حدود ۷ کامیون وارد غزه شده است. آنروا بیش از یک بار اعلام کرد که اتوبوس‌های حامل کمک هایش از سوی رژیم صهیونیستی هدف حمله قرار گرفته اند.
ارتش اشغالگر اسرائیل عمدا از تحویل آب، غذا و سوخت جلوگیری می‌کند. عمدا مانع رسیدن کمک‌های بشردوستانه به غزه می‌شود و مناطق کشاورزی را با بولدوزر تخریب می‌کند. غیر نظامیان حتی از مواد ضروری برای بقای خود محروم هستند. از هر ۱۰ خانواده ۹ خانواده در شمال غزه و از هر سه خانواده در جنوب، دو خانواده حداقل یک روز کامل و یک شب کامل را بدون غذا می‌گذرانند.
بیش از یک سوم زمین‌های کشاورزی شمال غزه به دلیل بمباران اسرائیل ویران شد. ارتش اشغالگر صهیونیستی حدود ۷۰ درصد از قایق‌های ماهیگیری در نوار غزه را نابود کرده است. دام‌ها در شمال نوار غزه به دلیل کمبود علوفه و آب با گرسنگی مواجه هستند.
سه کارخانه آب شیرین کن در غزه وجود دارد که همگی به دلیل کمبود سوخت یا از کار افتاده یا به صورت محدود کار می‌کنند. در گزارش یونیسف، تولید آب در غزه در اواخر اکتبر به ۵ درصد کاهش یافت. اگرچه پس از از سرگیری واردات سوخت، تولید آب تا ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳ به ۱۲ درصد افزایش یافته بود، اما این درصد همچنان زیر سطح نیاز روزانه است و مردم از اب دریا استفاده می کنند.
آکسفام نیز اعلام کرده است نوزادان به دلیل اسهال، هیپوترمی، کم آبی بدن و عفونت جان خود را از دست می‌دهند، زیرا مادرانشان از حمایت پزشکی اندک یا بدون هیچ گونه حمایت پزشکی برخوردار می‌شوند و در شرایط وحشتناکی بدون آب یا امکانات بهداشتی و بدون غذا زندگی می‌کنند.
همه این جنایات درحالی رخ می‌دهد که جامعه بین‌المللی شاهد آن است و تاکنون سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان ملل که با وتوی آمریکا مواجه است نتوانسته‌اند اقدام قابل توجهی برای متوقف کردن جنایات رژیم صهیونیستی انجام دهند.
