«پیرس_ارو» مدل A همان خودرویی است که ۶ کیلو روکش طلا در بخش‌های مختلف آن به کار رفته است و جنس صندلی‌های آن هم پوست بوفالوست که با نخ ابریشم روی آن طرح برگ زیتون کار شده است.
به گزارش همشهری، نمونه‌هایی که در این موزه نمایش داده شده در جهان وجود ندارد، چون به سفارش ایران ساخته شده بودند. از جمله خودرویی که مرسدس بنز پیشنهاد کرده بود آن را به مبلغ ۳۰ میلیون دلار خریداری کند، اما ایران آن را نفروخت تا موزه مرسدس بنز برای همیشه جای خالی این خودرو را حس کند.
خودرو‌های دیگر نیز همین طور هستند، خواهان زیادی دارند، چون تشریفاتی بوده و برای سفر‌های خاص طراحی شده‌اند. در این موزه که پر از خودرو‌ها و موتور‌های خاص و زیباست؛ بازدیدکنندگان با تاریخچه ساخت خودرو و ورود خودرو به ایران نیز آشنا می‌شوند.
اولین بار مظفرالدین شاه بود که خودرو را وارد ایران کرد دو دستگاه از فرانسه و دو دستگاه هم از بلژیک خریداری و به ایران آورد. بعد از آن درباریان سوار خودرو می‌شدند و در دوره‌های بعد خودرو‌های دیگر وارد کشور شد. آن خودرو‌های قدیمی دیگر نیستند، اما یکی از آن‌ها که احمدشاه سال ۱۹۱۹ آن را در سفرش به انگلستان خرید، در موزه هنوز موجود است.
خودروی رویلز رویس سیلور گوست با اتاق چوبی، سوئیچ نداشته و هندلی کار‌ی کرده است، ولی با این وجود ۸۰ کیلومتر بر ساعت سرعت داشته است. نکته جالب این خودرو آن است که برف پاک کن ندارد، بلکه شیشه جلوی ماشین، سه تکه است و دو تکه بالا حرکت می‌کرده تا راننده بتواند دید داشته باشد.
وقتی این خودرو تولید شده بود، مؤسسان رولز رویس زنده بودند به همین دلیل آرم این خودرو قرمز رنگ است، ولی در خودرو‌های تولیدی در زمانی که این مؤسسان فوت کرده بودند، آرم خودرو برای همیشه به رنگ مشکی تولید شده است.
خیلی‌ها نام BMW را شنیده‌اند، اما جالب است که این کمپانی پیش از این خودرویی به نام EMW تولید می‌کرده که نمونه آن در مخزن موزه نگهداری می‌شود.
سال ۱۳۰۹ گران‌ترین خودروی جهان توسط شاه ایران خریداری شد و روزنامه نیویورکر آمریکا گزارش داد که این خودرو به مبلغ ۳۰ هزار دلار خریداری شد وقتی که بودجه مملکت ۲۴۰ هزار دلار بوده است.
«پیرس_ارو» مدل A همان خودرویی است که ۶ کیلو روکش طلا در بخش‌های مختلف آن به کار رفته است و جنس صندلی‌های آن هم پوست بوفالوست که با نخ ابریشم روی آن طرح برگ زیتون کار شده است.
بخش دیگری از خودرو‌های موجود در این موزه به سوپر اسپرت‌ها اختصاص دارد که از آن میان می‌توان به لامبورگینی میورا و کانتاش، فراری سوپر فست ۵۰۰، بیتزارینی، چند مدل پورشه مانند پورشه مدل ۳۵۶، پورشه ۹۱۱ توربو و … اشاره کرد.
علاوه براین مدل‌های مختلفی نیز از تولیدات کارخانجات امریکایی وجود دارد، از جمله کرایسلر ۳۰۰ (با امکانات جانبی خاص از جمله یخچال، مینی گرامافون … و داشبورد آب طلاکاری شده)، کادیلاک فلییت وود، لینکلن کانتیننتال لیموزین.
خودرو‌های موزه هر کدام به صورت ویژه نگهداری می‌شوند. راهنمایان موزه تلاش می‌کنند اطلاعات جذابی از این خودرو‌ها به بازدیدکنندگان ارائه کنند تا فقط عشق ماشین‌ها مخاطب آن‌ها نباشند به همین دلیل وقتی همه اعضای یک خانواده از موزه بیرون می‌آیند اطلاعات زیادی درباره خودرو‌ها کسب کرده‌اند و با خودرو‌های آن آشنا شده‌اند.
این خودرو‌ها در سالن‌های مختلف موزه خودرو‌های تاریخی ایران به نمایش گذاشته شده‌اند، اکسسوری‌ها و تاریخچه هر کدام از کمپانی‌ها نیز به صورت مفصل توضیح داده شده است. برخی از این خودرو‌ها رنگ‌های عجیبی دارند که نمی‌توان به سادگی رنگشان را نام برد بلکه باید به صورت تخصصی از رنگ آن‌ها حرف زد.
بیشتر این خودرو‌ها تشریفاتی هستند و به همین دلیل خراب یا دچار فرسودگی نشده‌اند تا نیاز به مرمت‌های اساسی داشته باشند. اما نگهداری از آن‌ها به صورت خشک در این موزه انجام می‌شود. روشی که در آن تمام مایعات داخل خودرو خالی می‌شود تا آسیبی به آن نرسد در این صورت اگر سال‌ها بدون حرکت هم بماند اتفاقی برای آن نمی‌افتد.
در این موزه حدود ۶۰ خودرو به نمایش گذاشته شده و سه برابر آن هم در مخزن‌های این موزه قرار دارد. مخزنی که به گفته غلامی رئیس موزه، قرار است تا سال آینده برای بازدید عموم مردم باز شود و به صورت گروه‌های محدود امکان بازدید از مخزن برای اولین بار فراهم شود. شاید به این علت که مخزن موزه خودرو‌های تاریخی یکی از مرتب‌ترین مخازن است.
این تنها اتفاق موزه‌ای که دارای استاندارد‌های بازدید حتی برای سالمندان معلولان است نیست. بلکه در این موزه ایوان کالسکه هم افتتاح خواهد شد تا تاریخچه چرخ خودرو و تعدادی کالسکه قدیمی از جمله کالسکه معروف ناصرالدین شاه نیز در آن به نمایش گذاشته شود.
