گروه دیپلماتیک - همشهری آنلاین: حملات رژیم صهیونیستی علیه غیرنظامیان فلسطینی در نوار غزه پس از ۱۱۲ روز به میانه فصل زمستان رسیده است، جایی که روزها دمای هوای اغلب حدود ۹ تا ۱۰درجه است و در شب به زیر صفر هم می‌رسد. بسیاری از فلسطینی‌ها پس از آنکه خانه‌هایشان در حملات صهیونیست‌ها تخریب شد مجبورند تا در نبود امکانات ـ از جمله تجهیزات گرمایشی ـ در اردوگاه‌های پرجمعیت یا چادر روزگار بگذارنند. این روزها روایت‌های زیادی از کودکان فلسطینی که با سرمای گزنده غزه دست و پنجه نرم می‌کنند منتشر می‌شود. شیوع بیماری‌های واگیر از جمله ویروس آنفلونزا نیز به مشکلی مضاعف تبدیل شده است.
ملحفه‌ای نازک و بالشی از شن
«روی یک ملحفه نازک می‌خوابیم و شن‌ها را به شکل بالش در می‌آوریم تا بتوانیم سرمان را روی آن بگذاریم و استراحت کنیم.» این بخشی از مصاحبه احمد فلسطینی ۴۵ساله با روزنامه نیویورک‌تایمز است. احمد می‌گوید: «جانا تنها دختر و کوچکترین فرزندم که ۹سال دارد تقریبا ۲هفته است که به دلیل کم‌آبی شدید دچار دل‌درد شده اما نمی‌توانم او را به بیمارستان یا کلینیک ببرم چون در حال حاضر مراکز پزشکی کمی در غزه وجود دارد و دسترسی به آن‌ها با پای پیاده تقریبا غیرممکن است. دخترم از درد جیغ می‌کشد و تنها چیزی که می‌توانیم به او بدهیم، مقداری آب باران است.»
ببینید:
بیداد زمستان در غزه
اینجا زمستان سرتر از همه دنیاست!
ژاکت پشمی دست دوم
اصیل الخطی زن فلسطینی به خبرگزار آناتولی ترکیه می‌گوید که برای در امان ماندن دخترش از سرما مجبور شده تا یک ژاکت پشمی دست دوم برای او بخرد. اصیل می‌گوید: «تا حالا لباس مستعمل نخریده بودم اما اکنون برای حفاظت از فرزندانم در برابر سرما مجبور به این کار شدم. هیچ وقت فکر نمی‌کردم مجبور بشوم لباس‌های دست دوم بپوشم. تمیز نبودن لباس‌های مستعمل یک مشکل جدی است. ما هیچ امکاناتی برای پاک کردن لباس‌ها از گرد و غبار و میکروب‌ها نداریم و این میکروب‌ها باعث بیماری‌های پوستی و تنفسی در کودکان می‌شود اما چاره‌ای نداریم و مجبوریم از آن‌ها استفاده کنیم.»
آتش زدن پلاستیک برای گرم شدن
اسماعیل نبهان، پدر فلسطینی این روزها در چادری از پارچه و پلاستیک که در جنوب شهر رفح در نوار غزه برپا شده با فرزندان و نوه‌هایش روزگار می‌گذارند. نبهان که ۶۰ سال را پشت سر گذاشته به خبرگزاری فرانسه می‌گوید: «با شروع زمستان بادهای شدیدی می‌وزد و ما تمام شب سعی می‌کنیم که با نایلون درزهای چادرمان را مسدود کنیم. ما مجبوریم برای گرم شدن چادر گاهی چوب‌های تر یا پلاستیک بسوزانیم که دود زیادی تولید می‌کند و چشمانمان را به شدت میسوزاند. بوی نامطبوعی که از سوختن پلاستیک تولید می‌شود نیز ریه‌های ما به‌خصوص کودکان را به شدت ناراحت می‌کند.»
ما هنوز زنده و صبوریم
علیاء السمونی مادر آواره فلسطینی نیز شرایط این روزهای خود و کودکانش را تراژیک توصیف می‌کند. علیاء به شبکه الجزیره می‌گوید: «هوا بسیار سرد است. ما زمانی که خانه را ترک کردیم فقط با خودم لباس تابستانی برای بچه‌هایم آوردم و حالا وقتی بازار را جستجو می‌کنم چیزی پیدا نمی‌کنم، حتی لباس‌های دست دوم هم موجود نیست اما ما هنوز زنده و صبوریم و بر اشغالگران پیروز خواهیم شد و در بیت‌المقدس نماز خواهیم خواند حتی اگر با یک شمع شب‌هایمان را سر کنیم و سرمان را روی یک تکه چوب روی زمین بگذاریم و بخوابیم.»
بازی برای گرم شدن
شادی بلیها ۲۰ساله که پیش از جنگ دانشجو بوده، با اشاره به اینکه به همراه چند کودک ۵ تا ۱۲ ساله در سرپناهی برپا شده از نایلون روزگار می‌گذارند، می‌گوید شب‌ها بیرون در کنار آتش می‌خوابد چون جای کافی برای همه در چادر نیست. بلیها به سی‌ان‌ان می‌گوید: «سعی می‌کنم پیش از خواب با بچه‌ها بازی کنم و آواز بخوانیم تا گرم شوند و حداقل مدت کوتاهی غصه‌ها را فراموش کنند اما با هر بار بارندگی، آب باران حجم زیادی زباله و فاضلاب را به داخل چادرها می‌آورد و همه چیز را خیس و گل‌آلود می‌کند. باران اغلب منابع محدود آب و غذای ما را هم آلوده می‌کند.»
خواب زمستانی بدون تشک و پتو
محمد شبان پزشکی که در بیمارستان صحرایی در غزه کار می‌کند، هم به خبرنگار گاردین می‌گوید: «من کودکان زیادی را می‌بینم که بدون تشک و پتو روی زمین میخوابند. حتی کسانی هم که پول دارند نمی‌توانند لباس زمستانی و پتو تهیه کنند چون در بازار نیست. اغلب اردوگاه‌ها سرد و شلوغ است. در هر اتاقی که قبل از جنگ کلاس درس بوده ۵۰ نفر روزگار می‌گذارنند که باعث می‌شود بیماری‌ها به راحتی شیوع پیدا کنند. هفته گذشته، به دلیل آب و هوای بد، موارد زیادی از آنفولانزا و سرماخوردگی داشتیم.»
توسل به هر ابزاری برای زنده ماندن
خبرنگار میدلایست مونیتور نیز از سرمای شدید و باران‌های سیل‌آسا غزه می‌گوید. به‌گفته محمد اسد، خوش‌شانس‌ترین خانواده‌های فلسطینی این روزها کسانی هستند که چادری برای پناه گرفتن دارند اما همین چادرها نیز به سختی می‌تواند از آنان در برابر بارش‌های شدید باران محافظت کند. بنا بر این گزارش، خانواده‌های آواره فلسطینی در زمستان سخت غزه و در غیاب کمک‌های انسان‌دوستانه به هر ابزار ممکن برای زنده ماندن متوسل شده‌اند. اسد می‌گوید: «همسو با تجاوزهای نظامی اسرائیل و محاصره شدید غزه که باعث کمبود موادغذایی شده، نبود سرپناه و زمستان نیز جان کودکان فلسطینی را به شدت تهدید می‌کند.»
کودک ۳ ماهه در سرما
سلام الطیبی فلسطینی ۵۳ ساله، نیز با یادآوری اینکه چگونه ناامیدانه کیلومترها در جستجوی پتو و چادر پیادهروی کرده تا ۴ فرزندش را از گزند سرما در امان نگه دارد، به شبکه سی‌ان‌ان می‌گوید: «خسته شده‌ام و عمیقا نگران بچه‌ها هستیم چون چیزی نداریم که بتوانیم آن‌ها را گرم نگه داریم. بچه‌ها شب‌ها از سرما می‌لرزند و گریه می‌کنند. من شدیدا نگران جان آخرین کودکم هستم که تنها ۳ ماه دارد. بچه‌ها تمام روز از گرسنگی گریه می‌کنند، غذا کم است و اگر چیزی هم پیدا شود هزینه بسیار گزافی دارد که توان خریدنش را ندارم.»
شیوع بیماری، چیزی شبیه آتش در جنگل
انگلز پزشک انگلیسی مستقر در غزه می‌گوید برای کسانی که در حال حاضر درگیر یافتن سرپناهی گرم و امن هستند، شیوع بیماری‌های واگیر تهدیدی مضاعف است. انگلز می‌گوید: «در اردوگاه‌های پرجمعیت که امکان برآورده شدن نیازهای بهداشتی و بهداشتی اولیه هم وجود ندارد بیماری‌ها واگیر مانند آتش سوزی در جنگ خشک به سرعت پشیوع پیدا می‌کند. به‌گفته این پزشک انگلیسی، فلسطینی‌ها به‌ویژه کودکان به‌دلیل نبود تهویه مناسب علاوه بر آنفولانزا و سرماخوردگی در معرض بیماری‌های دیگری از جمله اسهال و هپاتیت A و همچنین شپش بدن و ناراحتی‌های پوستی قرار دارند.
در آرزوی لباس گرم
شبکه خبری قدس‌نیوز نیز ویدیویی را از خلیل کودک خردسال فلسطینی منتشر کرده که بزرگترین آرزویش داشتن لباس گرم زمستانی است. در این ویدئو، خلیل در پاسخ به این پرسش که چه چیزی نیاز دارد می‌گوید که لباس‌هایش را در خانه‌ای که اسرائیلی‌ها بمباران کرده‌اند جا گذاشته است و برای همین هیچ لباس گرمی ندارد. آناستازیا ماریا لوپز فعال حقوق بشر، نیز در شبکه اجتماعی ایکس فیلمی را از گروهی از کودکان فلسطینی که با خوشحالی کاور حمل جنازه را برتن کرده‌اند منتشر کرده و نوشته کودکان در آرزوی لباس گرم تصور می‌کنند که این پوشش‌ها لباس زمستانی هستند که به آن‌ها اهدا شده است.
