به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، ژان میشل ورنوشه – نویسنده و تحلیلگر فرانسوی در ارتباط تصویری با برنامه جهان امروز شبکه خبر درباره موضوع ۱۱۵ روز نسل کشی اسراییل در غزه گفت و گو کرد .
سوال: صد و پانزده روز از این جنگ می‌گذرد. جنگی که بیش از صد هزار کشته، زخمی و مفقود داشته است و اکثریت مردم غزه را به آواره تبدیل کرده است، طبق آمار تعداد شهدای فلسطینی بیش از بیست و شش هزار نفر است.
در کمتر از چهار ماه در مقابل چشم دنیا این تعداد انسان کشته شده اند که بیشترشان هم زن و کودک هستند.
یازده هزار کودک کشته شده اند، به علاوه بیست و پنج هزار کودک هم یتیم شده اند، این اعداد در این مدت کوتاه در مقایسه با سایر جنگ‌ها فوق العاده زیاد است مثلا در جنگ اوکراین که عمری دو ساله دارد و تمام توجهات جهانی خصوصا در اروپا و غرب را به خودش معطوف کرده است تعداد کودکانی که متاسفانه جان خودشان را در این جنگ از دست داده اند، حدود ششصد تا بوده است. چرا جان فلسطینی‌ها این قدر کم اررزش محسوب می‌شود در دنیا؟
ورنوشه: بله این که چرا زندگی فلسطینی‌ها ارزش ندارد ببینید از نظر کسانی که امروز در واقع شاهد این وضعیت هستند، حدود بیست و پنج هزار یا بیست و شش هزار کشته در غزه سازمان ملل همین اعداد را اعلام کرده است. وزارت بهداشت حماس در واقع این آمار اعلام کرده است و این آمار تایید شدند البته و از کشتار صحبت می‌شود. مفقودین هم هستند. مجروحین هم هستند. این همه کشته متاسفانه چرا؟ برای این که ارتش متجاوز در واقع اسرائیل ارزشی برای انسان‌ها به خصوص برای زندگی فلسطینی‌ها قائل نیست. رئیس ستاد مشترک اسرائیل گفته است که ما انسان‌ها نمی‌جنگیم با حیوانات می‌جنگیم متاسفانه این اظهارنظر را داشته اند. این وضعیت هست و این موضع آن‌ها هم عوض نشده است و در واقع اسرائیلی‌ها ارزشی برای ارزش‌های معنوی افراد قائل نیستند.
باید بگویم که این‌ها در واقع یک اسرائیلی‌ها با اعتقادات خاص خودشان دارند می‌جنگند و ارزشی برای جان انسان‌ها قائل نیستند.
سوال: آقای ورنوشه فکر می‌کیند که آیا روزی شاهد باشیم که مقامات و دولت‌هایی مثل آمریکا که در شورای امنیت با وتوی شان مانع از صدور قطعنامه برای آتش بس شدند و یا به اسرائیل که متهم به نسل کشی است سلاح دادند در برابر این نسل کشی پاسخگو بشوند؟
ورنوشه: بله در واقع در وهله اول که این آمریکاست که به اسرائیل تسلیحات و مهمات می‌دهد. واقعا من نمی‌دانم که آیا یک روز پاسخگو خواهند بود همین طور اروپایی‌ها که اسلحه می‌دهند. البته آن‌ها باید حساب پس بدهند ببینید ما شاهدیم که در اوکراین در واقع آن‌ها اسلحه به اوکراین می‌دهند و جنگ در اوکراین هم ادامه دارد. به هر حال کسانی که اسلحه در اختیار این کشور‌های قرار می‌دهند که حقوق بشر را نقض می‌کنند باید پاسخگو باشند.
ببینید ارزش‌های اخلاقی در این کشور‌ها دچار افول بوده است، نخستین قدرت دنیا از نظر مالی منظورم آمریکاست، که به هر حال از نظر نظامی قوی هست و اسلحه قرار می‌دهد و در واقع هدایت می‌کند این ارسال سلاح برای اسراییل را، به هر حال ما دیوان عالی دادگستری را دیدیم که براساس شکایت آفریقای جنوبی گفت که اسرائیل رفتار‌های دارد که در واقع نسل کشی است و این در واقع یک پروژه نسل کشی است نه یک رفتار. ما جنبه‌های نسل کشی غیر قابل قبولی را از جانب اسرائیل در برابر مردم فلسطین و در غزه می‌بینیم.
از نظر ارزش‌های بین المللی و ارزش‌های انسانی این نسل کشی است. ببینید فلسطینی‌ها در واقع در برابر ارتشی هستند که هیچ اخلاقی را برای خودش قائل نیست، در مبارزه.
اسرائیل گفته است که البته این قضاوت دیوان بین المللی دادگستری ارزشی ندارد و بله ما همان طور که گفتید که شاهد بودیم آمریکا وتو می‌کند قطعنامه آتش بس را، سه روز بعد هم ما دیدیم که در واقع که اسرائیل برای آندروئا مشکلاتی به وجود آورد و ادعا کرد کارمندان این سازمان در جریان حمله حماس بودند و ما الان شاهد قطع کمک‌های برخی از کشور‌ها به آندروئا هستیم.
همچنین باید اضافه کنم که آمریکا در واقع رهبر ارکستر هست در حال حاضر و متاسفانه ما آن جیزی که باید انتظارتش را داشته باشیم ادامه این تجاوز و نسل کشی هست متاسفانه در حال حاضر یک معجزه نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم و امیدوارم آمریکا در واقع غیر مستقیم غزه را بمباران می‌کند روزی پاسخگو باشد.
سوال: اشاره کردید به دیوان بین المللی دادگستری همان طور که می‌دانید جمعه قضات این دیوان تصمیم گرفتند که اسرائیل تدابیری پیش بینی کند که در غزه نسل کشی صورت نگیرد و از محاصره و گرسنگی دادن به مردم این منطقه هم جلوگیری بشود، ارزیابی تان از اقدام دیوان لاهه چیست، فکر می‌کنید که شکایت آفریقای جنوبی از رژیم صهیونیستی بابت نسل کشی در غزه در نهایت به کجا بکشد؟
ورنوشه: بله در حال حاضر به هر حال این یک اعلامیه و بیانیه دادگاه دیوان بین المللی عدالت هست، ببینید اگر بحث رسانه‌ای را بگذاریم کنار باید بگویم که غرب در واقع و از یک سو در واقع حامی اصلی اسرائیل هست به هر حال جهان بیش از پنج میلیارد جمعیت دارد. بیش از یک میلیارد آن مسلمان هستند و نمی‌توانند این‌ها دست روی دست بگذارند در برابر اقدامات و جنایات اسرائیل.
اسرائیل خودش را یک جور فرای قانون می‌بیند و خودش را مقید به رعایت قوانین بین المللی نمی‌بیند که به رای و تصمیمات این دیوان هم پایبند باشد و آن چیزی که باقی خواهند ماند از این تصمیم این دادگاه این است که باید توجه داشته باشیم که به هر حال جهان ساکت نخواهد بود در برابر اسرائیل. در واقع همه کشور‌های دنیا و همه دولت‌های دنیا نباید در واقع دست روی دست بگذارند و ساکت باشند در برابر چنین وضعیتی، به هر حال همین اقدامات نظیر آن چه که آفریقای جنوبی انجام داده است موثر است و سازمان ملل نقش بسیار پررنگی دارد. در این زمینه به این که به این شکایات رسیدگی کند علیه اسرائیل.
این نباید در واقع اجازه بدهیم که در مجامع بین المللی بی ارزش و بی اعتبار بکند. در حال حاضر در واقع چیزی که انتظار داشت این است که برای نخستین بار اسراییل قضاوت شد و محکوم شد توسط یک مرجع بین المللی البته قضات دیوان لاهه. چنین تصمیمی گرفتند و آن را اعلام کردند.
این در واقع یک تعهد هست، تعهد در برابر اسرائیل، که نباید ساکت بود در برابرش. البته در واقع خیلی مهم است که تصمیماتی که گرفته می‌شود به مرحله اجرا هم برسد.
