در اول انقلاب وزرای شهید آموزش و پرورش با الگوگرفتن ازبعضی مدارس ونیز مدارس مذهبی خاص امورتربیتی راایجاد کردندتا معلمینی ویژه مسائل آموزشی و تربیتی دانش آموزان را پیگیری و هدایت کنند. کارزیبا و ارزشمندی می شد اگر اتفاقات زیر نمی افتاد.
1.فضای سیاسی و تبلیغات گروهک های سیاسی و قصد آنها به در اختیار گرفتن نبض مدارس باعث شد نیروهای امورتربیتی از فضای مشاوره ای دور شده و به سمت و سوی فضای سیاسی و تبلیغی و مقابله با گروهک هاپیش بروند. اهداف جدید هدف اصلی را تحت الشعاع قرار داد.
2.گسترش سریع امور تربیتی موجب شد که فرصت جذب تدریجی و اموزش نیرو از دست برود و افرادی که به عنوان نیروی پرورشی به مدارس وارد شدند عمدتا جوانان باانگیزه ای بودندکه نمی دانستند چه باید بکنند؟ هدف چیست؟ روش کدام است.
3. به علت ورود به مسائل سیاسی و تحرک گروهک ها الزاما در سالهای اول حرکت نیروهای پرورشی حالت انعکاسی و گاه انفعالی داشت.
4.نیروهای پرورشی. در برابر مدیران و معلمین مدارس کم کم خود را متدین ترو با صلاحیت تر دانستند و پدیده اختلاف امور تربیتی با مدیر و نیز اختلاف با معلمین سایر دروس بروز کرد.
5. اختلاف نیروهای تربیتی که خود را متعهدتر از دیگران می دانستند به ادارات آموزش و پرورش کشیده شد و در نهایت به اختلاف معاونین پرورشی ادارات که در طول زمان پست سازمانی گرفته بودند با سایر معاونین و روسای ادارات کشیده شد. جالب این است که عده ای از این نیروها بعدا خود پست رئیس مدرسه و یا اداره را گرفتند و طولی نکشید که با مربیان تربیتی و نهاد امورتربیتی درگیر شدند.
6. جوسازی مدیران و معلمین ناراضی از روشهای اجرایی امور تربیتی و شکایت و گاه گزارش دادن های مربیان برعلیه آنها و از طرف دیگر گزارش مشکلات اخلاقی دانش اموزان به ادارات و برخورد با آنها کم کم امور پرورشی را به عنوان جاسوس در مدارس مطرح کرد و طیف وسیعی از افراد موجود در مدرسه از آنها دوری جستند.
7. مربیان پرورشی مدارس وقتی اقبال کمتری از دانش اموزان دیدند و آنهایی که توان علمی و تجربی زیربال و پر گرفتن همه دانش آموزان و تعامل با سایرین را نداشتند به سوی انجمن اسلامی دانش آموزان و طیفی که ذاتا مذهبی بودند گرایش پیدا کردند و عملا فرصت اقدام فراگیر در مورد همه دانش آموزان را از دست دادند.
8.انصافا بار سنگینی از جبهه و جنگ بر دوش مربیان پرورشی دبیرستان ها بود لذا هم وقت زیادی صرف اعزام دانش اموزان می شد که آنها را از کارهای دیگر دورمی کرد و هم رفت و آمد خودشان به جبهه بین فعالیت هایشان فاصله می انداخت و گاه برنامه هایشان ابتر می ماند این نهاد شهدای زیادی تقدیم ایران کرد. به احترام این شهدا نیز باید تمام قد ایستاد و احترام کرد.
9. گرایش مربیان به فعالیتهای روبنایی مثل تبلیغات و مراسم و جشن ها ناشی از نمود خارجی اینگونه فعالیت ها و نیز رضایت دانش آموزان و در عین حال راحتی کار بود.
10. وزرای آموزش و پرورش به تناسب دیدگاه های خودشان امورتربیتی را جذب یا طرد و تقویت یا تضعیف می کردند و این امر ثبات برنامه ای امور پرورشی مملکت را مخدوش می کرد.
11. شاید بتوان گفت جناحی ترین نهاد در آموزش و پرورش امورتربیتی بود و این امر باعث میشد که متناسب با جناح وزیر درهر زمان نیروهای پرورشی تقریبا ازصدر تا ذیل تغییر کنند و تمام تجربیات و توانمندیها بر باد فنا برود.
12.با توجه به این که هیچ کشور دیگری نهاد پرورشی مشابه ایران نداشت هیچ تجربه بین المللی قابل اعتنایی برای الگو گرفتن و تکامل روشهای پرورشی ایران وجود نداشت.
13. بنای تفکر پرورشی مملکت ما چندان انعطاف پذیر نبود بنابراین نتوانست همراه با تغییر ذائقه نسل جدید واکنش های سریع داشته باشد و اعتماد دانش آموزان را از دست ندهد.
14.نقش پلیسی و تفتیش هایی که بعضی از مربیان تربیتی مدارس پیاده کردند اثرات منفی ماندگاری برجای نهاد. البته فضا سازی و تبلیغات منفی برعلیه آنها هم شدت آن را دوچندان می ساخت.
15.رشته های پرورشی و تربیتی که به صورت دوره های کاردانی یا کارشناسی و کوتاه مدت یا ضمن خدمت یا رسمی و......در محل های مختلف تشکیل و به آموزش مربیان پرداخت هر چند اساتید خوبی داشت ولی آموزش ها یا کمتر کاربردی بود و یا با نقشه ها و برنامه های عملکردی امور تربیتی هماهنگ نبود.
موارد بیشتری را می توان در مورد امور تربیتی ذکر کرد ولی آنچه مهم است اصلاح روشها است.انتقال برنامه ها مسئولیت ها به بسترمناسب زمان و تربیت صحیح و کاربردی نیروها و مطالعه و پیش بینی ذائقه نسل جوان و عناصر تاثیرگذار بر شخصیت آنها به نحوی که آموزش و پرورش بتواند در چهارچوب برنامه های انعطاف پذیر متناسب با شرایط زمانی و توسعه فرهنگی و اجتماعی
کشور حضوری فعال و غیر منفعل داشته باشد. این ایام که دانش آموزان عمدتا در مدارس حضور فیزیکی ندارند فرصت خوبی برای تجدید قوا و تجدید برنامه است.
آنچه گفته شد نافی زحمات دردمندانه مربیان مخلص امورتربیتی در طول زمان نیست.