روز گذشته، رئیس سازمان برنامه و بودجه اعلام کرد که تلاش می‌کنیم تا آخر هفته آینده، عیدی کارمندان دولت را پرداخت کنیم. هرچند رقم دقیق عیدی هنوز قطعی نیست و آن را در زمان بعدی اعلام خواهیم کرد.
به نظر می‌رسد رقم این عیدی حدود ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان باشد؛ بازنشستگان کارگری می‌گویند این رقم اصلاً قابل قبول نیست و باید سازمان به بازنشستگان عیدی کارگری بپردازد یعنی رقمی که حداقل آن بیش از ۱۰ میلیون تومان است.
در بسیاری از سیستم‌های سیاسی، نقش مجلس قوانین و قوانین مربوط به حقوق کارمندان و کارگران را تصویب می‌کند و به تعیین عیدی آنها نیز می‌پردازد. در زیر نقش مجلس در تعیین عیدی کارمندان و کارگران را بررسی می‌کنیم:
۱.تصویب قوانین حقوق کارمندان و کارگران: مجلس ممکن است قوانین و مقررات مربوط به حقوق کارمندان و کارگران را تصویب کند. این قوانین می‌توانند شامل حقوق پایه، حداقل حقوق، مزایا، عیدی و سایر موارد مرتبط با حقوق کارمندان و کارگران باشند.
۲.تعیین سقف عیدی: مجلس می‌تواند سقفی را برای عیدی کارمندان و کارگران تعیین کند. این سقف می‌تواند مبلغی حداکثر باشد که کارفرماها مجاز به پرداخت آن به کارمندان و کارگران هستند.
۳.تعیین سیاست‌های عمومی: مجلس می‌تواند سیاست‌های عمومی مربوط به عیدی کارمندان و کارگران تعیین کند. این سیاست‌ها می‌توانند شامل تشویق به پرداخت عیدی، تعیین روش پرداخت و سایر موارد مرتبط با عیدی باشند.
۴.نظارت بر اجرای قوانین: مجلس ممکن است وظیفه نظارت بر اجرای قوانین مربوط به حقوق کارمندان و کارگران را داشته باشد. این شامل نظارت بر پرداخت عیدی توسط کارفرماها و رعایت سقف تعیین شده توسط مجلس است.
مجلس در نقش تشریعی خود، مسئولیت تصویب قوانین و مقررات مربوط به حقوق کارمندان و کارگران را دارد. بر اساس تصمیم‌گیری‌های مجلس و با رعایت عوامل مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، عیدی کارمندان و کارگران به شکلی قانونی و عادلانه تعیین می‌شود.
دولت می‌تواند نقشی در نظارت بر پرداخت عیدی توسط کارفرماها داشته باشد از طریق مکانیسم‌ها و سیستم‌های مختلف. در زیر، تعدادی از این روش‌ها را بررسی خواهیم کرد:
۱.ایجاد سازوکار نظارتی: دولت می‌تواند سازوکارهایی را ایجاد کند تا نظارت بر پرداخت عیدی توسط کارفرماها را تسهیل کند. به عنوان مثال، می‌تواند ادارات یا سازمان‌های مربوطه را مسئول بررسی شکایات کارمندان و کارگران درباره عدم پرداخت عیدی کند و اقدامات قانونی لازم را در صورت تخلف انجام دهد.
۲.ارائه اطلاعات و آموزش: دولت می‌تواند اطلاعات و آموزش‌های لازم را به کارمندان و کارگران درباره حقوق و مزایا، از جمله عیدی، ارائه کند. این اطلاعات می‌تواند شامل حقوق مربوطه، روش‌های اعتراض، مراحل تجدید نظر در صورت عدم پرداخت عیدی و سایر مسائل مرتبط باشد.
۳.تشدید نظارت مراجع مالیاتی: دولت می‌تواند نظارت خود را بر پرداخت عیدی توسط کارفرماها از طریق مراجع مالیاتی تشدید کند. این شامل بررسی اظهارنامه‌های مالیاتی کارفرماها، بررسی دقیق ترازنامه و گزارش‌های مالی آنها و اعمال جریمه در صورت عدم رعایت قوانین مربوطه می‌شود.
۴.تشدید نظارت اداری و کارگری: دولت می‌تواند نظارت اداری و کارگری را بر پرداخت عیدی توسط کارفرماها تشدید کند. این شامل امکان برگزاری بازرسی‌ها و بازدیدهای ناگهانی از محل کارها، بررسی عقود کار، ثبت‌نام کارمندان و کارگران در سامانه‌های مربوطه و اعمال جریمه در صورت تخلف از قوانین است.
۴.تشریعات و قوانین دقیق‌تر: دولت می‌تواند قوانین و مقررات دقیق‌تری را درباره پرداخت عیدی توسط کارفرماها تدوین کند. این ممکن است شامل الزامات دقیق درباره زمان پرداخت عیدی، روش‌های پرداخت، حدسقف پرداخت و تعیین جریمه‌های مرتبط با عدم رعایت این قوانین باشد.
