بازی دیروز تیم ملی، یکی از بهترین نیمه دوم‌های تاریخ فوتبال ایران یا حداقل در بیست سال اخیر بود.
به گزارش تابناک ورزشی، نمایش شجاعانه و جسورانه تیم ملی در نیمه دوم بازی مقابل ژاپن کارشناسان داخلی و خارجی را به حیرت انداخته است.
ژاپن که در نیمه نخست با یک موقعیت نه چندان جدی و با فرصت‌طلبی حاصل از غفلت مدافعان مرکزی و هافبک دفاعی ایران به گل رسیده بود از حیث تملک توپ شریط بهتری داشت اما این برتری را در نیمه دوم از دست داد و بازیکنان تیم ایران تمام آنچه در نیمه نخست دیده بودیم را از ذهن پاک کردند.
با این وجود سوال بزرگ این است که بین دو نیمه و در رختکن تیم ایران چه گذشت و چه مسائلی مطرح شد که تیم ایران از این رو به آن رو شد و کیفیتی فراتر از حد تصور ارائه داد. صحبت‌های رد و بدل شده بین بازیکنان و کادر در رختکن می‌تواند نقطه عطف این مسابقه باشد چرا که هر چه بود باعث شد تیم ما شبیه آنچه باشد که سال‌ها بود طلب می‌کردیم؛ یک تیم شجاع که خودش و توانمندی‌اش را باور دارد.
اما ساده لوحانه است که فکر کنیم این تحول اساسی، فقط با حرفهای احساسی و تحریک عواطف و غیرت بازیکنان به وجود آمده باشد.
قطعا تغییر تاکتیکی بنیادین در نحوه بازی تیم ملی رخ داد و قلعه‌نویی بهمراه کادر ایرانی‌اش در فرصت پانزده دقیقه‌ای بین دو نیمه ، ساختار تاکتیکی تیم را فرو ریخت و از نو ساخت.
تیم ملی دیگر از دادن پاس‌های کوتاه دست کشید و رو به بازی هدفمند هوایی آورد. سردار آزمون تقریبا همه ضربات سر اول روی توپ‌های ارسال از عقب زمین را زد و توپ را به قدوس، عزت‌اللهی، جهانبخش و محبی رساند.
این تاکتیک ساده اما به موقع، خط هافبک هماهنگ و پرآوازه ژاپن را که آلمان و اسپانیا را به زانو در آورده بود، از جریان بازی حذف کرد و اجازه تملک توپ و بازی‌سازی را از سامورایی گرفت. هنری که طی سالیان اخیر به آن شهرت یافته اند و بازی مالکانه را مقابل بزرگان جهان هم ترک نکردند.
ارسال های هوایی، نقش آمادگی بدنی را در جدال‌های تک به تک بالا برد و ژاپن برای این نوع جنگ آماده نشده بود.
در همین حال ، اطلاع ایران از ضعف دروازه بان ژاپن روی شوت‌ها باعث افت روحیه زوج دفاع آخر ژاپن شد که از لیگ برتر انگلیس و آرسنال آمده بودند.
در نهایت برتری تکنیکی و فردی بازیکنان ایران مقابل ژاپنی‌ها، با آزاد شدن روحیه ملی‌پوشان به آپشن‌های بازیکنان افزوده شد و نماد آن گل استثنایی سردار آزمون در کلاس بازیکنان بزرگ تاریخ آرژانتین و برزیل بود که ژاپنی‌ها را در سطح روانی پایین‌تری قرار داد.
تیم ملی در نیمه دوم تنها یک موقعیت به حریف داد اما ضمن کنترل ژاپن در فضاهای ضدحمله، بارها دروازه حریف را تهدید کرد و در پایان به حق، به خواسته خود رسید و این برد و این صعود کاملا عادلانه بود تا جایی که ژاپنی‌ها تسلیم شده و شکست و حذف‌شان را باور کرده بودند.
به همین خاطر قلعه‌نویی در اولین فرصت رسانه‌ای بعداز سوت پایان بازی، به حق مربیان ایرانی، دانش و استعداد بالای آنها و توانایی همکاران هموطنش برای کار در فوتبال اروپا اشاره کرد. قطعا اعتبار این پیروزی تمام و کمال به کادر فنی ایرانی تیم ملی تعلق دارد و نمی‌توان هیچ سهمی برای مربیان خارجی چون کارلوس کی‌روش، برانکو، اسکوچیچ یا هر اسم بیگانه دیگری در نظر گرفت؛ مبارک تان باشد.
