بی ۱ لنسر، بمب‌افکن اتمی کمتر شناخته شده آمریکا / عکس

به گزارش خبرآنلاین، در دسامبر ۱۹۹۸، هفت سال پس از پایان جنگ خلیج فارس، خلبانان آمریکایی بار دیگر خود را در حال پرواز بر فراز عراق یافتند. در حالی که تنها بمب افکن سنگین مافوق صوت ایالات متحده در طول جنگ خلیج فارس کنار مانده بود، این ماموریت جدید که عملیات روباه صحرا نامیده می شد، اولین ماموریت رزمی بمب افکن B-1B Lancer بود.

بر اساس گزارش روزیاتو، این بمب افکن بال متحرک قادر به حمل وزنی بیش از دو اتوبوس مدرسه مواد منفجره با سرعتی بیشتر از سرعت صوت است در حالی که کم تر از یک درصد از فضای رادار دشمن را در مقایسه با B-52 Stratofortress اشغال می‌کند.

ویژگی های بمب افکن بی-۱ لنسر

با حمل بزرگ ترین محموله سلاح های هدایت شونده و غیر هدایت شونده در فهرست نیروی هوایی ایالات متحده، B – ۱ چند منظوره، ستون فقرات نیروی بمب افکن دوربرد آمریکا است. این سلاح می تواند به سرعت مقادیر عظیمی از سلاح های دقیق و غیر دقیق را به هر نقطه از جهان تحویل دهد.

پیکربندی ترکیبی بال / بدنه B – ۱، بال های با هندسه متغیر و موتورهای پس سوز توربوفن، با هم ترکیب می شوند تا برد بلند، قابلیت مانور و سرعت بالا را در عین افزایش بقا برای آن فراهم کنند. از تنظیمات بال رو به جلو برای برخاستن، فرود، سوخت گیری هوایی و در برخی سناریوهای استفاده از سلاح های ارتفاع بالا استفاده می شود. تنظیمات شیب دار بال عقب – پیکربندی اصلی رزمی بی-۱ – معمولاً در طول پرواز مادون صوت و فراصوت استفاده می شود و قابلیت مانور B – ۱ B را در سناریوهای ارتفاع پایین و بالا افزایش می دهد. سرعت و قابلیت های هندلینگ B – ۱ به آن اجازه می دهد تا به طور بی نقص در بسته های مختلط نیرویی ادغام شود. این قابلیت ها در ترکیب با محموله قابل توجه، سیستم هدف گیری راداری عالی، زمان پرسه زنی طولانی و قابلیت بقا، B – ۱ B را به عنصر کلیدی هر نیروی حمله ترکیبی تبدیل می کند.

B – ۱ یک سیستم تسلیحاتی بسیار متنوع و چند ماموریتی است. رادار دیافراگم مصنوعی B – ۱ قادر به ردیابی، هدف گیری و درگیر شدن با سیستم ها در حال حرکت و همچنین حالت های هدف گیری خودکار و تعقیب زمین است. علاوه بر این، یک سیستم ناوبری اینرسی بسیار دقیق به کمک سیستم موقعیت یاب جهانی، خدمه را قادر می سازد تا بدون کمک ناوبری زمینی حرکت کنند و همچنین با سطح بالایی از دقت با اهداف درگیر شوند. سیستم های بی سیمی Combat Track II تا زمانی که Link – ۱۶ بر روی هواپیما نصب نشده باشد، اتصال پشت خط دید امنی را فراهم می کنند. در یک سناریو هدف گیری حساس به زمان، خدمه می توانند از داده های هدف گیری مرکز عملیات هوایی ترکیبی بر روی Combat Track II استفاده کنند، سپس به سرعت و به طور موثر به اهداف در حال نزدیک شدن حمله کنند.

تجهیزات جنگ الکترونیکی (جمینگ) حفاظت از خود B – ۱، گیرنده هشدار راداری (ALQ-161) و سیستم اقدامات متقابل قابل توسعه (چاف و منور) و یک سیستم طعمه انداز کششی (ALE – ۵۰) تکمیل کننده سطح مقطع راداری اندک آن برای تشکیل یک سیستم دفاعی یکپارچه و قوی است که در نفوذ به فضای هوایی دشمن به لنسر می کند.

B – ۱ B یک نسخه بهبود یافته است که توسط دولت ریگان در سال ۱۹۸۱ آغاز شد. تغییرات عمده نسبت به B-52، شامل افزودن ساختار اضافی برای افزایش بار تا بیش از ۳۳.۵ تن، بهبود رادار و کاهش سطح مقطع راداری به مقدار قابل توجهی بود. ورودی هوا به عنوان بخشی از این کاهش سطح مقطع راداری به طور گسترده ای اصلاح شد و کاهش حداکثر سرعت به ماخ ۱.۲ را ایجاب می کرد.

اولین بمب افکن B – ۱ تولیدی در اکتبر ۱۹۸۴ پرواز کرد و اولین B – ۱ B در ژوئن ۱۹۸۵ به پایگاه نیروی هوایی دایس در تگزاس تحویل داده شد. قابلیت عملیاتی اولیه در تاریخ ۱ اکتبر ۱۹۸۶ به دست آمد. آخرین B – ۱ B در ۲ مه ۱۹۸۸ تحویل داده شد.

B – ۱ B تقریبا ۵۰ رکورد جهانی سرعت، حمل بار، برد و زمان صعود در کلاس خود دارد.

خلاصه قابلیت های بمب افکن بی-۱ لنسر

• اولین پرواز: ۲۳ دسامبر ۱۹۷۴
• معرفی: ۱ اکتبر ۱۹۸۶
• سال های تولید: ۱۹۷۳-۱۹۷۴ و ۱۹۸۳-۱۹۸۸
• تعداد فروندهای ساخته شده: ۱۰۴ فروند
• طول: ۴۵ متر
• طول بال: ۴۲ متر
• ارتفاع: ۱۰ متر
• وزن خالی: ۸۷,۰۹۰ کیلوگرم
• حداکثر وزن هنگام بلند شدن: ۲۱۶,۳۶۴ کیلوگرم
• برد: قاره پیما (۹,۴۰۰ کیلومتر با محموله ای به وزن ۱۶.۸ تن؛ حداکثر برد ۱۲,۰۰۰ کیلومتر)
• برد عملیاتی: ۵,۵۴۳ کیلومتر
• سقف پروازی: ۶۰,۰۰۰ پا (۱۸,۰۰۰ متر)
• نرخ ارتفاع گرفتن: ۲۸.۸۴ متر بر ثانیه
• ظرفیت مهمات: ۶ نقطه اتصال بیرونی برای مهمات با ظرفیت ۲۳,۰۰۰ کیلوگرم
• خدمه: ۴ نفر (فرمانده، کمک خلبان، و دو افسر سیستم های تسلیحاتی)
• موتورها: ۴ موتور توربوفن General Electric F101-GE-102 با پس سوز
• حداکثر سرعت: ۱,۴۴۰ کیلومتر بر ساعت (۱.۲۵ ماخ در سطح دریا)
• تجهیزات تسلیحاتی: ۸۴ بمب ۲۲۵ کیلویی یا ۲۴ بمب ۹۰۰ کیلوگرمی همه کاره؛ بیش از ۸۴ مین دریایی ۲۲۵ کیلوگرمی Mk-62 یا ۸ بمب ۹۰۰ کیلوگرمی از نوع Quick Strike؛ بیش از ۳۰ مهمات خوشه ای (CBU-87, -89, -97) یا ۳۰ پرتاب کننده مهمات تصحیح بادی (CBU-103, -104, -105); تا ۲۴ مهمات تهاجمی هدایت مشترک ۹۰۰ کیلوگرمی یا ۱۵ مهمات ۲۲۵ کیلوگرمی از نوع GBU-38؛ بیش از ۲۴ فروند موشک هوا به سطح استندآف AGM-158A، مهمات تهاجمی هدایت لیزری GBU-54

۵۸۵۸