به گزارش ایسنا، فستیوال‌های موسیقی نقش مهمی در ایجاد شادی و بهبود روحیه مردم، فرهنگ‌سازی و تعامل فرهنگی، معرفی موسیقی خوب و البته گروه‌های نوپا و با استعداد را دارند و حتی دعوت شدن از سمت آنها می‌تواند موجب به اعتباربخشی به یک گروه و یا یک هنرمند شود؛ به همین منظور لازم است که برای برگزاری چنین رویدادی هزینه‌های سنگینی صورت بگیرد تا در نهایت نتیجه‌ای مطلوب حاصل شود.
برگزاری یک فستیوال هزینه و انرژی زیادی را می‌طلبد و در جریان برگزاری آن افراد متخصص زیادی وارد صحنه می‌شوند تا اتفاقی بزرگ و البته موفق را پیش ببرند؛ در حقیقت صدها نفر از کلیه مهارت‌ها از گروه‌های صحنه و تیم‌های تولید گرفته تا فروشندگان مواد غذایی، نگهبانی و پزشکان حضور پیدا می‌کنند؛ البته کلیه افرادی که در برگزاری رویدادهای این چنینی حضور پیدا می‌کنند، دستمزدهای بالایی را هم می‌طلبند؛ چراکه به هر حال پیش بردن یک رویداد موفق مستلزم استفاده از افراد حرفه‌ای است.
و اما در ایران هم جشنواره‌های موسیقی در بخش‌های خصوصی و عمدتا دولتی برگزار می‌شوند که گاه موفق عمل می‌کنند و گاهی هم موفق نیستند. درحقیقت موفقیت هر کدام از این جشنواره‌ها در گرو بودجه مالی آنها است و البته این بودجه مالی که برای جشنواره‌ها صرف می‌شود، لزوما به این معنا نیست که قرار است موجب سوددهی جشنواره شود.
در ایران یکی از مهم‌ترین رویدادهای موسیقی، جشنواره موسیقی فجر است که سال‌ها است با کمبود مواجه است؛ موضوعی که خود موجب می‌شوند این رویداد نتواند از حضور هنرمندان سرشناس موسیقی که می‌توانند موجب جذب حداکثری مردم شوند، استفاده کند.
شاید زمانی که با بسیاری از این هنرمندان صحبت شود، یکی از دلایل خود را برای حضور نداشتن در جشنواره‌های موسیقی دولتی، مسائل مالی بخوانند و بگویند که برگزاری کنسرت به صورت آزاد برای آنها صرف اقتصادی بیشتری خواهد داشت.
جشنواره‌های موسیقی در ایران اغلب توسط دولت و در سالن‌های دولتی یا در سالن‌های سربسته برگزار می‌شود و همین امر موجب می‌شود که برگزارکنندگان بسیاری از هزینه‌هایی که جشنواره‌های خارجی در جریان برگزاری در فضای باز متوجه آنها می‌شوند را نداشته باشند؛ چراکه برگزاری یک فستیوال در فضای باز حتی به طراحی جاده و پارکینگ هم برای مثلا مدت زمانی ۱۰ روزه نیاز دارد.
همچنین به نظر می‌رسد که جشنواره‌های مهم دنیا مانند گلاستونبری سالانه ۱۶ درصد از درآمد خود را یعنی مبلغی بالغ بر ۵ میلیون پوند را صرف تبلیغات می‌کنند، اگرچه که جشنواره‌های ایران عمدتا تبلیغات خود را به رسانه‌های رسمی آن هم در حد اطلاع رسانی محدود می‌کنند.
البته انتظار نمی‌رود که جشنواره‌های موسیقی در ایران همچون رویدادهای بزرگی مانند گلاستونبری ۳۷ میلیون پوند صرف برگزاری کند ولی شاید حتی بودجه‌ای در حد جشنواره موسیقی فیلم هم بسیاری از مشکلات را حل کند.
میانگین هزینه برگزاری یک فستیوال موسیقی چقدر است؟
و اما در راستای پرداختن به بودجه و هزینه‌های برگزاری یک فستیوال موسیقی، در ادامه نگاهی خواهیم داشت به جزئیات هزینه‌های برگزاری یک فستیوال!
جشنواره‌های موسیقی می‌توانند جشنواره‌های محلی کوچک باشند تا غول‌های بزرگی مانند کوچلا و گلاستونبری. به هر حال برگزاری این جشنواره‌ها منجر به پرداخت هزینه‌های بسیار بالایی می‌شود و صرفا برای خوش‌گذرانی نیست و عملی ساختن آن کاری است بسیار دشوار!
هزینه‌های برگزاری جشنواره‌ها نسبت به سود مالی که به دست می‌آورند تقریبا برابر است. درحقیقت این رویدادها روی لبه چاقو بین موفقیتی باشکوه و ورشکستگی شرم‌آور می‌چرخند و برگزارکنندگان کاملا باید نسبت به اینکه پولشان برای کجا هزینه می‌شود، هشیار باشند.
مصداق این امر هم جشنواره گلستونبری در سال ۲۰۱۴ است که درآمدی ۳۷.۳ میلیون پوندی داشت اما از این مقدار تنها ۸۶۰۰۰ پوند سود برایش باقی ماند و مابقی صرف هزینه‌های برگزاری شد.
امیلی ایویس، یکی از سازمان‌دهنده‌های گلستونبری گفته است: «ما مجبوریم همه چیز را بفروشیم تا به درآمدی برابر با آنچه هزینه کرده‌ایم، برسیم. برگزاری چنین رویدادی حدود ۴۰ میلیون پوند برای ما هزینه دارد.»
درحقیقت اگر بخواهیم به صرف اقتصادی این جشنواره‌ها نگاه کنیم، هزینه‌ها از دستمزد هنرمندان گرفته تا پذیرایی و مدیریت ضایعات، گاهی اوقات آنقدر زیاد است که اشک برگزارکنندگان را درمی‌آورد.
هزینه اجراها
هزینه حضور گروه‌های مختلف در جشنواره‌های موسیقی می‌تواند بین ۳۰۰ تا ۲۰۰۰ پوند متغیر باشد و البته خواننده یا یک گروه بسیار معروف هزینه‌ای به مراتب بالاتر را می‌طلبد.
محل برگزاری
شاید برگزارکنندگان جشنواره بتوانند برای برگزاری جشنواره با یک مزرعه محلی قرارداد ببندند که در این صورت هزینه بسیار بالایی متوجه آنها نخواهد بود، اما در غیر این صورت در صورت اجاره هر مکان دیگری باید روزانه برای هر نفر حدود ۱۰۰ پوند یا به طور کلی حدود ۵۰۰۰ پوند در روز بپردازند.
هزینه استیج
استیج‌های کوچک را می‌توان با ۷۰۰ پوند اجاره کرد، متوسط‌ها را با هزینه‌ای بین ۱۵۰۰ تا ۳۰۰۰ پوند بزرگ‌ترها را تا ۲۰ هزار پوند!
خدمات رفاهی
انتظار می‌رود که بین ۶۰ هزار تا ۱۰۰ هزار پوند برای برق یک فستیوال ۱۰ هزار نفره هزینه شود. درباره هزینه آب نیز می‌توان برای نوشیدن آنها را فروخت اما همچنان جشنواره موظف است که هزینه آب مصرفی سرویس‌های بهداشتی و حمام‌ها را پرداخت کند.
دفع زباله
جشنواره‌ای با حضور ۱۰ هزار نفر قطعا زباله زیادی به جای خواهد گذاشت که خلاص شدن از آنها ۳۰ هزار پوند را می‌طلبد!
چاپ و علامت گذاری
تابلوها، بنرها و سایر مواد چاپی در مقایسه با سایر هزینه‌ها به طرز شگفت‌انگیزی ارزان هستند؛ به گونه‌ای که هزینه آن برای جشنواره‌ای ۱۰ هزار ۱۰۰۰ پوند است.
تبلیغات
اکثر مشاغل این ارائه خدمات، سالانه ۱۶ درصد از سود ناخالص خود را صرف تبلیغات می‌کنند؛ مثلا فستیوال گلستونبری که ۳۷ میلیون پوند درآمد داشته است، ۵.۵ میلیون دلار صرف تبلیغات کرده است.
تکنولوژی
هزینه مدیریت و نگه‌داری از سایت‌های فروش بلیت، به گونه‌ای که برای خریداران مشکلی پیش نیاید حدود ۱۰۰۰ پوند می‌شود.
کرایه تجهیزات
هر بار اجاره تجهیزات هزینه‌ای ۸۵۰ پوندی به همراه دارد.
بیمه
ممکن است گمان کنید که هر چقدر تعداد مخاطبان بیشتر باشد، هزینه بیمه هم بیشتر شود، اگرچه بیمه یک فستیوال برای ۲۰ هزار شرکت‌کننده حدود ۶۲ پوند هزینه برمی‌دارد.
زیرساخت
برای فستیوال‌هایی که در محیط باز برگزار می‌شوند، لازم است که از حاده تا پارکینگ طراحی و ساخته شود که این امر برای فستیوالی ۱۰ نفره ۲۵۰ هزار پوند هزینه برمی‌دارد.
عکاسی و فیلم‌برداری
صحنه‌های جالبی در فستوال برای ثبت وجود دارد که هر فیلم‌بردار و عکاس ۷۵۰ پوند برای هر روز دریافت می‌کند.
مالیات بر ارزش افزوده
در محاسبه قیمت بلیت جشنواره موسیقی باید به خاطر داشت که دولت ۲۰ درصد مالیات بر ارزش افزوده خود را می‌خواهد که باید به قیمت بلیت اضافه شود.
انتهای پیام
