مدتی است برخی وضعیت اقتصاد ایران را در دوران پهلوی با وارونه‌نمایی بسیار مطلوب جلوه می‌دهند. در فضای مجازی نوشته‌ها و ویدئو‌های منقطع شده زیادی دست به دست می‌شود که می‌گوید در زمان پهلوی قدرت خرید خانوار‌های ایرانی بسیار بالا بود و رفاه اجتماعی حداکثری وجود داشت.
همچنین ویدئو‌هایی با زیرصدای غمگین از شاه مخلوع منتشر می‌شودکه درباره پیشرفت ایران سخن می‌گوید، اما نکته قابل توجه اینجاست که ایران درآن زمان روزانه شش میلیون بشکه نفت صادر می‌کرد وضریب جینی در بالاترین حد خود قرار داشت. از سوی دیگر تصمیمات نادرست درباره روستا‌ها باعث مهاجرت از این مناطق به شهر‌ها شده بود؛ اقداماتی که باعث شد طبقه زحمتکش کشاورز با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شود. گزارش زیر را درباره واقعیت‌های اقتصاد در دوران پهلوی بخوانید.
۱- عایدی صفر دهقانان و کشاورزان در اجرای اصلاحات ارضی
۲- در اصلاحات ارضی نیمی از زمین‌ها تقسیم نشد و نیمی از روستاییان مشمول نشدند
۳- وابستگی ۱۴ درصدی نیاز غذایی به خارج در سال ۵۶،
۴- سوءتغذیه ۳۸ درصد روستاییان در سال‌های ۵۱ تا ۵۶،
۵- ۴ درصد سوءتغذیه شدید روستاییان
۱- سهم ناچیز صنعت از تولید ناخالص داخلی ۱۸درصد
۲- سهم خدمات از اقتصاد ۳۵ درصد
۳- سهم نفت از اقتصاد ۳۵ درصد
۴- سهم صادرات غیر نفتی فقط ۲.۵درصد
۵- وابستگی کامل صنعت به سرمایه خارجی
۱- ۸۵ تا ۱۰۰ درصد وابستگی دارویی در سال ۵۷،
۲- ۶۰ تا ۱۰۰ درصد وابستگی به شرکت‌های شیمیایی خارجی
۳- وابستگی ۸۰ درصدی در صنعت بافندگی
۴- وابستگی ۷۰ درصدی صنایع غذایی
۵- وابستگی ۵۷ درصدی مصالح ساختمانی
۱- ۴۵ خانواده کنترل ۸۵ درصد شرکت‌ها را در اختیار داشتند
۲- ۷۳ درصد کارگران حداقل دستمزد قانونی می‌گرفتند
۳- امنیت شغلی بسیار پایین
۴- ۳ میلیون نفر، کارگر ساختمانی بودند و مشاغل کاذب داشتند
۵- اغلب کارگر‌ها بیمه نداشتند
۱- اصناف، زیر مجموعه اتاق بازرگانی ذیل حزب رستاخیز قرار گرفتند
۲- غیر بازاریان تصدی مدیریت اصناف را به‌عهده گرفتند
۳- ضدیت با بازار و بازاریان و تبعید ۲۳ هزار نفر و زندانی شدن ۸ هزار نفر فعال بازار
۴- انکار نرخ تورم و اضافه نشدن دستمزد کارگران
۵- افزایش حاشیه نشینی و مهاجرت فزاینده از روستا به شهر
