به گزارش "ورزش سه"، در نیمه نهایی راقبت های جام ملت های آسیا، تیم های ملی قطر و ایران در ورزشگاه الثومه یک دیدار جذاب برگزار کردند که در نهایت عنابی‌ها 3-2 مقابل تماشاگران خودی پیروز شد و به فینال مقابل اردن رسیدند.
مربیان دو تیم امیر قلعه نویی و مارکس لوپز سرمربی اسپانیایی سرمربی قطر برنامه‌های تاکتیکی متفاوتی داشتند. سرمربی ایرانی به 4-2-3-1 متوسل شد و لوپز در خط میانی با سیستم 3-5-2 به تراکم عددی خط هافبک خود تکیه کرد. تفاوت دو تیم نه تنها در سطح برنامه‌های تاکتیکی، بلکه در فلسفه عملکرد هم بود. جایی که ایران بر قوای بدنی بازیکنانش تکیه کرد و قطر رویکردی هوشمندانه پیش گرفت.
تیم ملی ایران روی قدرت عضلات علی رضا جهانبخش کاپیتان تیم و دو عنصر هجومی خود سردار آزمون و مهدی طارمی حساب کرد. جنبه فیزیکی دو مدافع میانی ایران یعنی شجاع خلیل زاده و کنعانی زادگان در کنار دو هافبک تیم سعید عزت اللهی و سامان قدوس بر ایده تکنیک می چربید.
تیم قطری اما از هوش و تکنیک بازیکنانش به ویژه اکرم عفیف بهره برد که همه کار در زمین ایرانی ها کرد. او گلزنی کرد، موقعیت آفرینی های زیادی کرد و در هر حمله خطرناک بود. می توان گفت عامل پیروزی 2-1 قطر در نیمه اول خود او به تنهایی بود.
در سطح فنی، دو تیم با توجه به فاصله زیاد خط دفاعی از هافبک ها اشتباهات زیادی مرتکب شدند. در تیم قطر فتحی، همام احمد و محمد واد واقعا روز خوبی نداشتند و موقعیت های زیادی به ایرانی ها دادند. تیم ایران نیز با همین مشکل مواجه شد اما با قدرت و آمادگی بدنی بازیکنانش آن را جبران کرد و به همین دلیل تیم ایران نسبت به همتای قطری خود بهتر توانست مانع از حملات روی دروازه اش شود.
از نظر فنی، مارکز لوپز سرمربی تیم ملی قطر باید به خاطر هوشمندی خود برای از بین بردن نفوذ مدافعان کناری ایران، احسان صفی و رامین رضاییان به خودش افتخار کند. سرمربی اسپانیایی از نظر استفاده از تعویض هم بهتر از همتای ایرانی خود عمل کرد، زیرا ورود اسماعیل محمد، حسن الحیدوس، خوخی بوعلم و طارق سلمان به بهبود عملکرد قطر در پیوند خطوط مختلف تیم خوب بود.
سرمربی ایرانی از تعویض هایش محمد محبی و میلاد محمدی سود چندانی نبرد، در حالی که بیشترین تکیه او به دو ستاره اش طارمی و آزمون و ارسال های جهانبخش و سامان قدوس بود.
(منبع الکوره)
