به گزارش "ورزش سه"، جانلوئیجی بوفون خاطرات جام جهانی 2006 را به یاد می‌آورد. ایتالیا با شکست فرانسه در ضربات پنالتی عنوان قهرمانی این مسابقات را کسب کرد اما بوفون اعلام کرده که از آن قهرمانی خیلی لذت نبرد!
بوفون، دروازه‌بان سابق یوونتوس، پارما، پاری سن ژرمن و تیم ملی ایتالیا، مصاحبه‌ای طولانی با پادکست ایتالیایی "دِ بی‌اس‌ام‌تی" انجام داد و برای اولین‌بار درمورد اتفاقات جالبی در دوران حرفه‌ای خود صحبت کرد.
بوفون فاش کرد که در سال 2018 تصمیم به بازنشستگی گرفته بود و بنابراین از تمدید قرارداد با یوونتوس خودداری کرد. با این حال، پی اس جی چند ماه بعد پیشنهادی برای جذب او ارائه کرد، بنابراین از خداحافظی منصرف شد و به فرانسه رفت.
بوفون درمورد انتقال به پاری سن ژرمن گفت:"در ماه آوریل، ایجنتم آمد و از من پرسید که آیا واقعاً می‌خواهم بازنشسته شوم؟ اینطور گفتم تصمیمم را گرفته‌ام، اما بارسلونا، رئال مادرید یا پی اس جی تماس بگیرند، در مورد آن فکر می‌کنم. ماه بعد، ایجنتم دوباره با من تماس گرفت، درخواست ملاقات کرد و فهمیدم یکی از این 3 باشگاه با او تماس گرفته است. این یک تجربه شگفت انگیز بود، هم در نظر فردی و هم از نظر دوران حرفه‌ای. در پاریس دوباره احساس آزادی کردم. پاریس شهر توریستی است که در آن می‌توانید به یک رستوران بروید و لئوناردو دی کاپریو را ملاقات کنید و هیچ کس اهمیتی نمی‌دهد زیرا این یک امر عادی است. همه من را دوست داشتند."
جو پاری سن ژرمن؟
من یکباره بازیکنان فوق العاده با استعدادی را دیدم. من از یوونتوس می آمدم که بازیکنان قدرتمندی داشت، اما وقتی به پاری سن ژرمن رسیدم، با خودم گفتم "ماما میا." اگر همه این بازیکنان را جمع کنیم و به تورین بیاوریم، 4 بار متوالی قهرمان لیگ قهرمانان می‌شویم. اما مانند همه چیز، جوانب مثبت و منفی وجود دارد. کیلیان امباپه، مارکو وراتی، نیمار، تیاگو سیلوا و مارکینیوش فوق‌العاده بودند، اما من تعجب کردم که چطور نتوانستند لیگ قهرمانان اروپا را ببرند چون غیرممکن بود.
بوفون چندین جام در دوران حرفه‌ای خود کسب کرد، از جمله 10 عنوان قهرمانی در سری A با یوونتوس و یک جام جهانی با ایتالیا در سال 2006.
قهرمانی با ایتالیا در جام جهانی آلمان؟
مطمئناً لحظه شگفت انگیزی بود، اما به یاد دارم که ما آنقدر تحت فشار بودیم که وقتی قهرمان شدیم، به اندازه‌ای خسته بودم که به صورت کامل خوشحال نشدم. البته خوشحال بودم اما خسته بودم. انگیزه زیادی در تیم وجود داشت. مارچلو لیپی هم بسیار مهم بود. اتفاقات زیادی وجود داشت. اول از همه وقتی فرانچسکو توتی مصدوم شد. او از تونی حمایت کرد. قبل از رفتن به جام جهانی، آشفتگی کالچوپولی وجود داشت اما لیپی پرچم را بالا نگه داشت و به ما قدرت زیادی داد. او به ما فهماند که می‌توانستیم انتقادات و جنجال‌ها را شکست دهیم.
حسرت قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا؟
در فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل میلان در سال 2003 بود که به بازی ضربات پنالتی کشیده شد. ما 3 پنالتی را از دست دادیم و آن‌ها 2 پنالتی را از دست دادند. آلساندرو نستا چهارمین پنالتی‌زن آن‌ها بود. من در مسیر درست حرکت کردم و مطمئن بودم که توپ را مهار می‌کنم. با این حال، متوجه شدم که توپ در دو متر پایانی سرعت بیشتری گرفت. کمی تغییر جهت داد و دیدم که توپ وارد دروازه شد. خیلی ناراحت کننده بود. من هنوز آن را به یاد دارم. آنقدر ناراحت کننده بود که در آن لحظه همه چیز سیاه شد. اینطور فکر نمی‌کردم که شاید با آن سیو برنده می‌شدیم، اما این یک لحظه بسیار ناراحت‌کننده برای من بود.
