امید طاهری در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص ارزیابی‌اش از کیفیت آثار چهل و دومین جشنواره فیلم فجر اظهار کرد: سطح جشنواره امسال نسبت به جشنواره سال گذشته بالاتر بود، به این دلیل که در برخی از فیلم‌ها به مخاطب اهمیت بیشتری داده شده بود، البته این موضوع فقط مختص ۳ تا ۴ فیلم است.
وی افزود: البته اگر بخواهیم آثار را نسبت به خود جشنواره فجر مقایسه کنیم، فیلم‌هایی که امسال وارد جشنواره شدند، اصلا در سطح جشنواره فجر نبودند. همین چند فیلمی که نامزد کسب جایزه بودند فقط یک سر و گردن بالاتر از سایر آثار بودند، مانند فیلم‌های مجنون، پرویزخان، پروین، آپارتچی و قلب رقه. اما آثار می‌توانست خیلی بهتر از این‌ها باشد و دقت بیشتری در فیلم‌نامه‌ها صورت گیرد.
این فیلم‌نامه نویس تصریح کرد: به عنوان مثال «احمد» می‌توانست فیلم خوبی باشد، اما شعارزدگی و طولانی بودن آن، به خود فیلم ضربه زد. «بهشت تبهکاران» نیز اگر در قصه و روایت قوی‌تر عمل می‌کرد می‌توانست فیلم خوبی باشد.
عدم نظارت بر فیلم‌نامه‌ها باعث کاهش کیفیت آثار جشنواره شده است
طاهری بیان کرد: در حال حاضر مشکل سرمایه نداریم، مشکل‌مان نظارت بر فیلم‌ها است که باعث کاهش کیفیت آثار شده است. اگر روی فیلم‌نامه‌ها قبل از اینکه آغاز به ساخت کنند نظارت بیشتری وجود داشت، قطعا هم جذب مخاطب بیشتری داشتیم و هم کیفیت فیلم‌ها افزایش پیدا می‌کرد.
وی اضافه کرد: فیلم در درجه اول قبل از اینکه به خاطر سینما ساخته شود باید به خاطر مخاطب ساخته شود. نکته مهمی که فیلم‌ها به آن اهمیت نمی‌دهند، مخاطب است. اگر به مخاطب اهمیت بیشتری داده شود قطعا رونق سینمای ما بیشتر از این خواهد بود. به عنوان مثال چرا «پرویزخان» فیلم خوبی است؟ چون دو نکته را به خوبی رعایت کرده است. پرویزخان علاوه بر مخاطب خاص، مخاطب عام را نیز همراه خود داشته است.
این فیلم‌نامه نویس افزود: مشکلی که در سینمای ایران در چند سال اخیر برجسته و بزرگتر شده مخاطب است؛ در حال حاضر اگر فیلمی ساخته می‌شود، مخاطب در درجه اول مورد اهمیت قرار نمی‌گیرد، بلکه به ساخت فیلم اهمیت داده می‌شود. از همین رو وقتی مخاطب به سینما می‌رود با دل سرد و خالی از هیجان از سالن سینما بیرون می‌آید؛ این موضوع است که می‌تواند سطح جشنواره را بالا ببرد.
طاهری با انتقاد از توزیع جوایز چهل و دومین جشنواره فیلم فجر به برترین‌های هر بخش عنوان کرد: جشنواره فجر سیاست خاصی را دنبال می‌کند. هر سال یک جایزه برای خود درست می‌کنند. امسال شهرداری تهران جایزه‌ای تحت عنوان «آرمان» درست کرده بود که به فیلم باغ کیانوش اهدا کردند.
اهدای جایزه توسط شهرداری، کل جشنواره فجر را زیر سوال برد
وی ادامه داد: مضحک است که داوران جشنواره فیلم فجر کنار بروند و عوامل شهرداری بالا بیایند و جایزه خود را به فیلم موردنظر خود بدهند. با این حرکت کل جشنواره فیلم فجر را زیر سوال بردند. با این حرکت نشان دادند تمام جوایزی که هیات داوران انتخاب کردند هیچ جایگاهی نداشتند و فقط جایزه‌ای که شهرداری اهدا کرد از اهمیت بالایی برخوردار بود؛ این اتفاق نیز به دلیل اینکه سطح داوران را پایین می‌آورد، سطح جشنواره را نیز پایین آورد.
این فیلم‌نامه نویس گفت: «تابستان همان سال» در بخش فیلم‌برداری سطح خیلی خوبی دارد، اما چرا باید در بخش فیلم‌نامه نامزد سیمرغ شود؟ چراکه به عقیده من فیلم‌نامه‌ای ندارد که بتواند فیلم را مدیریت کند.
طاهری با اشاره به فیلم صبح اعدام خاطرنشان کرد: در فیلم صبح اعدام و در بخش داستانی، فیلم نسبتا قوی نسبت به سابقه بهروز افخمی مشاهده نکردم. در این فیلم داستان دسته اولی را که فکر می‌کردم تماشا کنم مشاهده نکردم. در صبح اعدام فیلم‌نامه ۴۰ تا ۴۵ دقیقه‌ای به یک فیلم ۷۰ تا ۷۵ دقیقه‌ای تبدیل شده است. در بحث کارگردانی این فیلم نیز باید بگویم که اگر از بهروز افخمی کارگردانی نبینیم، پس از چه کسی باید کارگردانی ببینیم؟ اما کارگردانان قوی‌تری در این جشنواره نسبت به بهروز افخمی داشتیم.
وی اضافه کرد: اگر بخواهم از نظر فیلم‌نامه و مخاطب یک فیلم را ارزیابی کنم، به نظرم فیلم پرویزخان بهترین فیلم جشنواره بود. پرویزخان تمام نکات را رعایت کرد، تاریخ مصرف نداشت و از شعارزدگی دور بود.
انتهای پیام
