عصر ایران؛ مهرداد خدیر- حضور انبوه جمعیت و مردم کاشمر (ترشیز) در تشییع پیکر نماینده پیشین خود که به لطف مشترک هیات های اجرایی دولت ابراهیم رییسی و هیات های نظارت رد صلاحیت شده بود نشان داد آنان که به نام مردم حق انتخاب را از آنان سلب کرده اند تا چه اندازه صلاحیت دارند از جانب مردم سخن بگویند.
محمد رضا خباز هنوز ۷۰ ساله نشده بود که ناگهان درگذشت در حالی که خبر رد صلاحیت او به دست هیات های اجرایی منصوب دولت رییسی باعث شگفتی شد و هیات نظارات هم مجوز ورود به او را نداد و استاندار سابق دو استان سمنان و خراسان شمالی را فاقد التزام عملی به اسلام دانستند!
این در حالی است که اصلاح طلب به معنی مصطلح کلمه نبود و بیشتر به طیف اعتماد ملی و حتی لاریجانی گرایش داشت اما بسیار منطقی سخن می گفت و البته آب او با احمدی نژادی های دولت رییسی به یک جو نمی رفت.
این که دو نهاد اجرایی و نظارتی صلاحیت نماینده و استاندار سابق را رد کنند ولی شهر یک پارچه او را تشییع کند نشان می دهد از سه حال خارج نیست:
یا نماینده سابق محبوب و مردمی بوده و رد شده و این برای مدعیان سینه چاک مردم بد است خصوصا رییس دولت که مردم مردم از دهانش نمی افتد.
یا این که نماینده و استاندار سابق خیلی هم محبوب نبوده ولی چون رد صلاحیت شده مردم احساس کرده اند به خاطر جانب داری از حقوق آنها بوده و این هم باز برای آنها بد است. چرا که نشان می دهد هر که فاصله بگیرد محبوب تر می شود!
شق سوم این است که مردم قدرت تمیز و تشخیص ندارند اما اگر چنین است چرا چنین صحنه هایی را برای دیگران شاهد نیستیم؟
در دو سه باری که فرصت گفت و گو با مرحوم خباز در استودیو رادیو اینترنتی ایران صدا دست داد او را فردی مطلع دانستم که در فضای احمدی نژادی سال های ۸۸ تا ۹۲ از دایره منطق خارج نمی شد و وضعیت امروز را هم پیش بینی می کرد و البته مشخض است چرا او را رد کردند. چون آدم مطیع می خواهند.
اگر مرگ خباز ناشی از فشارهای عصبی این رفتار بوده باشد وجدان هایی قاعدتا باید درد بگیرد. برای اندک کاندیداهایی که از منافذ ریز شورای نگهبان و الز هفت خان رستم گذشته اند و می توانند انتخاب شوند نیز این تشییع جنازه درس آموز است. به گونه ای باید کنش سیاسی و اجتماعی داشت که وقتی مرد مردم به نیکی شخص شهادت دهند و انبوه جمعیت چنین شهادت داد و چنین تایید صلاحیت کرد.
