در یادداشت امروز این نشریه آمریکایی آمده است: از زمان حمله به اوکراین در سال ۲۰۲۲، روسیه روابط عمیقی با ایران برقرار کرده است. مسکو که در دهه ۲۰۱۰ به تحریم‌های علیه برنامه هسته‌ای تهران پیوسته بود، اکنون به حمایت دیپلماتیک از جمهوری اسلامی برخاسته و سرمایه گذاری در اقتصاد ایران را افزایش داده است. روسیه همزمان در حال پی ریزی روابطی است که گرچه چندان به چشم نمی‌آیند، اما اهمیت کمتری نیز ندارند. طی دو سال گذشته، مسکو پیوند‌های خود را با "محور مقاومت" تشدید کرده است چرا که شبکه شرکا و گروه‌های شبه‌نظامی که از لبنان تا عراق امتداد دارد رویاروی اسرائیل و به تبع آن با آمریکا بوده و یک متحد طبیعی برای کرملین به شمار می‌رود.
در بخش دیگری از این گزارش عنوان شد: جنگ در نوار غزه حمایت تازه‌ای برای محور به ارمغان آورده و این گروه‌ها را بر آن داشته تا علیه نیرو‌های آمریکایی، اسرائیلی و کشتیرانی بین المللی دست به اقدام بزند. چنین فعالیت‌هایی فرصت جدیدی در اختیار روسیه قرار داده تا آمریکا و متحدانش را تضعیف کند. مسکو با استفاده از این فرصت و پس از عملیات ۷ اکتبر حمایت دیپلماتیک خود از حماس و حوثی‌ها را افزایش داد، در سازمان ملل از اقدام‌های آنان دفاع کرد و آمریکا را مسبب حملات آن‌ها دانست.
این کنترل محور مقاومت در اختیار مسکو نیست و تلاش هایش برای ترغیب اعضای این شبکه به فشار بیشتر بر آمریکا سنجیده خواهد بود. روسیه از یک سو می‌خواهد روابط خود را با کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس و همچنین با اسرائیل حفظ کند و بنابراین نمی‌تواند از گروه‌های مرتبط با ایران حمایت نامحدود کند. از سوی دیگر، روسیه همچنان محور را به اجرای طرح‌های ضدآمریکایی تشویق خواهد کرد.
این نشریه در پایان نوشت: بنابراین واشنگتن باید با تلاش فراوان با این نفوذ مقابله کرده و به خصوص به دنبال پایان دادن به جنگ غزه باشد. دولت بایدن همچنین باید برای آرام کردن تنش‌ها در سراسر خاورمیانه تلاش بیشتری کرده و طرف‌های ثالث، به ویژه متحدان عرب خود را برای تضعیف شراکت بین روسیه و محور مقاومت تحت فشار قرار دهد. در غیر این صورت، روسیه، ایران و دوستان دو کشور ممکن است قدرت آمریکا را در کل منطقه محدود کنند.
