به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، علی یوسف پور، نماینده دوره دوم، سوم و چهارم مجلس شورای اسلامی در برنامه فی المجلس شبکه خبر درباره دستاوردهای نمایندگان در دوره های اول و دوم مجلس شورای اسلامی توضیح داد.
سوال: ایشان از یادگاریهای انقلاب به حساب میآیند و از نمایندگان دورههای اول مجلس، متولد ۱۳۳۴ هستند، یعنی یک سال از من بزرگترند و از حوزه انتخابیه فارسان، اردل، کیار و کوهرنگ ایشان رای آوردند، بعد از مجلس معاون پارلمانی وزارت نیرو، بنیاد مستضعفان و وزارت رفاه بودند و پنج سال هم رئیس هیئت مدیره شصتا از سال ۸۶ تا سال ۹۱، ولی من ترجیح میدهم که ایشان از خاطرات همان دوران دوم مجلس که جزو دورانهای ابتدایی، دورانی که مجلس خیلی قدرتمند بود و هنوز دوران ابتدایی بود، یعنی دورانی که داشتند اصلا همه ارکان مملکت را شکل میدادند صحبت کنم، از خاطرات دور دوم مجلس که اولین دوره شرکت ایشان به عنوان نماینده مجلس بوده بپرسیم
علی یوسف پور: اگر اجازه بدهید از خاطرات بیاییم روی کارآمدی قوه مقننه، خب مجلس شورای اسلامی اولا در قانون اساسی بسیار اختیارات وسیعی دارد، یعنی شاید جزو قدرتمندترین مجالس دنیا باشد، خود مجلس می تواند در تمام امور قانونگذاری کند و در تمام امور نظارت کند، بعد یک نماینده به تنهایی می تواند سوال کند از وزیر.
یک نماینده به تنهایی میتواند تقاضای تحقیق و تفحص بدهد در تمام امور کشور، حالا ۱۰ تا نماینده میتوانند وزیر را استیضاح کنند، بنابراین در قانون اساسی که این که حضرت امام میفرمایند مجلس در راس امور است، واقعا اختیارات بسیاربسیار وسیعی دارد، اما چرا در طول دورههای مختلف مجلس از آن راس اموری نزول کرده، ببینید تمام دنیا که شما مطالعه بفرمایید همه دو تا مجلس دارند، یک مجلس سنا یا اولی ...حالا اسمهای مختلف دارد و یک مجلس نمایندگان و آن مجلس نمایندگان همینی است که الان ما داریم، یعنی رابط است بین مردم و حاکمیت، مثلا نماینده کشاورزان دنبال مسائل کشاورزی است، دامدار دنبال مسائل دامداریش است، بقیه اصناف هم هستند و وظیفه نمایندگان این است که رابط بین مردم باشند و حاکمیت، بعد
یک مجلس سنا هست که این اولا تعدادشان کمتر است و دوره هایشان بیشتر است، و یک آدم هایی می توانند عضو شوند که طرف چند دور وزیر بوده، نماینده بوده، اصلا آخرین بازنشستگان فرض کنید نیروهای مسلح هستند، دیگر انجام می شود، تقریبا ساختار همه حکومت های دنیا را بررسی کردیم، واقعا آنهایی که دو مجلسی هستند کارآمدند، اکوادور، نمی دانم مکزیک که الان انتخاباتشان هست، این یک نقطه ضعف ساختاری است.
شما ببینید حضرت آقا فرمودند که مجلس کارش ریل گذاری است، خب این ریل باید متغیر باشد، این ریل نمی تواند متغیر باشد، مثال می زنم ثابت کردن وقت اوقات شرعی، دولت آقای احمدی نژاد، موافق تثبیت بود، مجلس چی را تصویب کرده، تغییر را، بعد دولت آقای رئیسی موافق تغییر بود، دولت آمد چکار کرد؟ تثبیت کرد، خب این یعنی چه؟ ما یک ایران که بیشتر نداریم، یک خورشید هم که بیشتر نداریم، حالا تو بقیه امور هم همین طور است، یعنی قوانین انجام می شود، پس ما تو قوه مقننه یک ساختار ناقص داریم که باید به اصطلاح مجلس اولی، سنا داشته باشیم، ساختار عقلانی حکم می کند که ما یک مجلس دیگر هم داشته باشیم.
بعد ببینید شما تو این مجلس شورای اسلامی هر دوره دستکم دو سوم افراد عوض میشوند، خب افرادجدید می آیند دیگر یعنی تمام تجارب از بین میرود تو قضیه، دو سوم عوض میشوند، بعد شما ببینید مطالعه بکنید در هر دوره خود شما تشریف داشتید در هر دوره ۱۰-۲۰ نفر نماینده فعالند که مسلطند به مسائل کشور، چرا؟ چون ما تو روند انتخاب نماینده هم ناقص عمل میکنیم، تو کشورهای دیگر حزب دارند، کادر معرفی میکند، طرف بخشدار بوده، شهردار بوده، بعد نماینده، ولی تو ایران نه، طرف مثلا معلم است یک دفعه رای میآورد، یا هم فرماندار است رای میآورد.
خب ایشان باید بیاید تو مجلس به مسائل کلان کشور مسلط باشد، میخواهد رای بدهد دیگر، یا اصلا ابزار مشورت را بلد باشد تو قضیه، یعنی شما در هر دوره میبینید که ۱۰- ۲۰ تا نماینده بیشتر تو صحنه نیستند، حالا من یک مورد دیگر که یک روز بیاییم نظرسنجی کنیم، فرق نمیکند چه جناحی هم حاکم باشد، هیچ تفاوتی نمیکند، چرا؟ بعد ازآن طرف دیگر، چون سیستم دولت ما دیوان سالاری دارد، چون ناکارآمد است، به اصطلاح مردم برای انجام کارهایشان رجوع میکنند به نماینده، چون خودشان به تنهایی بروند در ادارات محلشان نمیگذارند.
حالا تو بخش انجامش، بنابراین یک بحث پیگیری قضایا می افتد گردن نماینده ها، چرا؟ حالا من یک بحث دیگر در پرانتز باز کنم، ببینید قوه مقننه ما یک اشکالات ساختاری دارد و انتخاب نماینده، که به روش منطقی انجام نمی شود، تحت یک شرایط فضاسازی، جوسازی انجام می شود تو قضیه، بعضی شهرستان ها خیلی از طرف دیگر ببینید شما چون مجلس نتوانسته آن تو مسائل سیاسی مثلا فرض کنید قوانین ضدآمریکایی، ضداستکباری، نمی دانم انرژی اتمی خیلی مواضع خوبی داشته، اما تو بحث اصلاح ساختار کارآمد دولت موفق نبوده.
اولین پله برای توسعه و پیشرفت کشور طرح آمایش سرزمین است، با این که قبلا هم مطالعه شده، ولی تا حالا مصوب مجلس نداشتیم و هیچ مجلسی پیگیری نکرده، حالا من به شخصه با آقای نوبخت و معاونینش به آقای میرکاظمی، به آقای منظور چندین بار زنگ زدم که چرا نمیآورید این را مجلس؟ چون الان ما باید بدانیم فرض کنید بلوچستان چی میخواهد بشود تو ۳۰ سال آینده؟ اصفهان چی میخواهد بشود؟ چهارمحال چی میخواهد بشود؟ همه استان ها.
مثلا گفتند چهارمحال و بختیاری گردشگری طبیعت، فقط اعلام کردند، بعد طرف می رود یک سکو درست می کند، جهاد می آید خرابش می کند، یک رستوران درست می کنند، می آیند خراب می کنند، پس طرح آمایش سرزمین را ما نداریم، یعنی کار رهاست، یک نفر میهمانی هم می گیرد، یک نفر می آید برایشان سفره را می چینید، نمی گویید هر کسی برود بردارد، انجام بشود.
مطلب بعدی ببینید که تو تمام دنیا یک الگوی مدیریت دارند، ببینید شما تو هنر هستید می دانیم برای این که یک آهنگ زیبایی تولید بشود، چه اتفاقی می افتد؟ می آیند آن هنرمند را آموزش می دهند بعد یک رهبر ارکستر می آید، این رهبر ارکستر بهترین سرود یا آهنگ را در می آورد، خب آمریکا مثلا الگوی چی دارد؟ مدیریت سرمایه داری، ژاپن چی دارد؟ ایثارگرانه، چین چی دارد؟ اقتدارگرایانه، براساس فرهنگ شان.
ما الگوی مدیریت نداریم، نه این که نداشته باشیم، در طول چند هزار سال سابقه تمدنی داریم، حتما ما الگو هم داشتیم، تو کشورها الگوی مدیریت را طراحی کردند به فرض مثلا تو چند هزار مدیر می آیند تربیت می کنند، حالا چه مدیر سیاسی، چه مدیر اقتصادی حالا انجام می شود، پس این چهارمین اشکال.
پنجمین اشکال که باعث می شود کار مجلس فشل بشود و مجلس هم نتواند کارش را انجام بدهد، دولت ایران یک دولت فربه است، یعنی ما پنج میلیون کارمند دولتی داریم و شش میلیون کارمندهای شرکت های دولت، یعنی شما هر چقدر پول در می آورید.
سوال: پنج میلیون؟
یوسف پور: بله ، پنج میلیون کارمند رسمی دولتند و شش میلیون هم شرکت های دولتی، مثل فرض کنید شرکت ایران ایر.
سوال: این پنج میلیون درسته؟ چون دو میلیون و ۲۰۰ هزار نفر من شنیده بودم.
یوسف پور: نه، ممکن است حالا رسمیها باشند، قراردادیها و اینها هم هستند، حالا مقایسه بکنیم اصلا فرض کنید سه میلیون شما مثلا، خب این چه اتفاقی میافتد، دولت هرچه پول در میآورد باید ۹۵ درصدش را بریزد توی گلوی اینها، الان شما بودجه عمرانی امسال با سال قبل، رقمش یکی است در صورتی که تورم باعث شده این بودجه نصف بشود ، حالا چه اتفاقی میافتد؟
خب دولت ژاپن ۱۲۵ میلیون جمعیت دارد، ۳۰۰ هزار کارمند دارد، دولت پاکستان که همسایه ماست ۲۲۵ میلیون جمعیت، ۸۰۰ هزار کارمند دارد، بنابراین این بدنه دولت ناکارآمد، فربه، بعد مردم وقتی کارشان انجام نمیشود این بار کجا خراب میشود؟ خراب میشود سر نماینده ها، یعنی ما نماینده بودیم بعضی وقتها ۲۴ ساعت اصلا نمیخوابیدیم، یعنی این قدر مراجعه کننده زیاد بود یا روزهای دوشنبه اینجا بود بعد میرفتیم حوزههای انتخابیه، بعد ازآن طرف دولت آمده ۸۰ درصد اقتصاد دولت تصدی گر است شما مقام معظم رهبری ۱۰ سال است که تاکید میکند که واگذار کنید، سخنرانی نوروزی همین را گفتند، با کارگزاران گفتند.
دوباره چند روز پیش با فعالین اقتصادی گفتند، اما انجام نمیشود، چرا؟ برای اینکه کارآیی و خطابش با مجلس است، انجام میشود، شما ببینید مثال ساده، الان ۲۵ سال است میخواهند تا تیم استقلال و پرسپولیس را واگذار کنند، نکردند. هر روز یک بهانه در میآورند و از سال ۷۲ تا الان ما هیچ مقام آسیایی تو باشگاهها نیاوردیم، چون سیستم دولتی است، خب مجلس باید چکار کند؟ قانون تصویب کند ظرف شش ماه اگر وزارت ورزش دو تا تیم را واگذار نکرد، این بیاید در اختیار دادگستری، دادگستری واگذار کند.