در ماه‌های اخیر، اتحادیه تعاونی‌های عمرانی شهر تهران با تمرکز بر ساخت مسکن اقتصادی و ارزان، باعث ایجاد امید برای خانه‌دار شدن در بین اقشار کم‌درآمد و خانه‌اولی‌ها شده است. رویکرد ساخت مسکن اقتصادی در این دوره زمانی، پاسخ‌های گسترده‌ای را به دنبال داشته و دو جبهه مخالف و موافق را در برابر یکدیگر قرار داده است. اما این طرح برخی انتقادات را درباره عدم تطابق این خانه‌ها با الگوی سکونت ایرانی-اسلامی و طرح فرزندآوری به دنبال داشته و برخی حتی آن را به عنوان رقیب جدی طرح نهضت ملی مسکن می‌دانند.
در این بین، مدافعان این طرح بیان می‌کنند که الگوی سکونت ایرانی-اسلامی در واقع وجود ندارد و این ادعاها عجیب است؛ زیرا کاهش قدرت خرید مردم و معطل ماندن پروژه‌های دولتی سبب شده است که سرنوشت آن‌ها نامشخص باشد. در شرایطی که عرضه و تقاضای بازار مسکن به طور کلی به هم خورده و بسیاری از اقشار جامعه از بازار مسکن خارج شده‌اند، طرح خانه‌های اقتصادی به طور قابل توجهی منطقی و مناسب به نظر می‌رسد و در حالی که هیچ برنامه‌ای برای خانه‌دار کردن مردم به اجرا درآمده، مخالفت با این طرح بی‌معنی است.
از طرفی، این طبیعی است که یک طرح موجب نظرات مخالف و موافق زیادی شود؛ اما نظرات غیرحرفه‌ای و گاهاً مغرضانه درباره این طرح، قابل قبول نیستند و با منطق تطابق نمی‌کنند. انتقاداتی که منجر به سکوت پیشکسوتانی مانند خشایار باقرپور، مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های عمرانی تهران شده و سکوت رسانه‌ای سه ماهه، نگران موافقان این طرح کرده است؛ اما در نهایت، مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های عمرانی تهران در یک میزگرد خبری اطلاعات جدیدی را درباره این پروژه ارائه داده و به انتقادات پاسخ داد.
