به گزارش خبرگزاری صداوسیما، شبکه خبر در برنامه بالاتر ، موضوع کودکان کار جمع آوری شوند یا نه؟ را با حضور مهمانان آقای حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران ( مخالف جمع آوری کودکان کار) و آقای احمد احمدی صدر مدیر عامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت های اجتماعی شهر تهران(موافق جمع آوری یا ساماندهی یا عناوینی شبیه به این کودکان کار) بررسی کرد.
مجری: سال هاست طرح‌های مختلفی درخصوص جمع آوری کودکان کار مشخصا کودکان کار خیابانی دارد انجام می‌شود، اما به هر دلیلی هنوز هم که هنوزه شاهدیم که این کودکان کار کماکان در خیابان‌ها تردد و کار می‌کنند موضوع مناظره مان امروز به همین موضوع اختصاص دارد با مخالفان و موافقان جمع آوری کودکان کار. رهبر انقلاب در دیدار‌های اخیر خودشان رقابت واقعی را یکی از ارکان مهم انتخابات عنوان کردند به این معنی که میدان برای حضور دیدگاه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی یا فرهنگی باز باشد تا همه بتوانند در مسابقه بزرگ انتخابات در میدان مسابقه بزرگ انتخابات حضور فعالانه‌ای به ثبت برسانند. یکی از موضوعاتی که کارشناسان مختلف بر سر آن اختلاف نظر دارند بحث جمع آوری کودکان کار خیابانی است. همان طور که می‌دانید طبق قوانین و آن چیزی که تعریف شده افرادی که زیر ۱۵ سال دارند و کار می‌کنند کودک کار تلقی می‌شوند. در یک تعریف دیگر بین ۱۵ تا ۱۸ سال هم نوجوان حساب می‌شوند و آن‌ها هم تحت یک شرایطی باید اشتغال به کار داشته باشند. مشخصا اگر به اجبار کودکی کار کند کودک کار تلقی می‌شود و موضوع مان این است که در سطح شهر که شاهد کودکان کار در خیابان هستیم شهرداری‌ها در سال‌های گذشته هم شهرداری هم دولت‌ها طرح‌های خیلی متعددی اجرا کردند برای این که کودکان کار را جمع آوری کنند یا ساماندهی کنند یا عناوینی شبیه به این، اما خود این کار‌ها موافقان و مخالفانی در نحوه و شیوه اجرایش دارد که مناظره امروز بالاتر هم به همین اختصاص دارد.
سوال: مخالف شما با جمع آوری کودکان کار از کجا می‌آید و به چه دلیل؟
موسوی چلک: خوشحالم که قرار است دیدگاه‌های کارشناسی مطرح شود. دیدگاهم به عنوان فردی که شاید بیش از ۲۵ سال در این حوزه درگیرم و به عنوان یک مددکار اجتماعی می‌خواهم اشاره بکنم که شروعش کلمه‌ای که شما گفتید جمع آوری، اصلا جمع آوری کلمه مرتبط با انسان نیست
سوال: چیزی را نقد کردم که مسئولین در این سال‌ها گفتند.
موسوی چلک: جالب است که در قانون اطفال که نوشته شد یک آیین نامه‌ای سال ۱۴۰۰ نوشته شد بعدا دوستان آمدند و رفتند این آیین نامه را اصلاح کردند برای این که بگویند کاری انجام دادند در دوره مدیریت شان متاسفانه دوباره عبارت جمع آوری که عبارت کاملا غیرانسانی است به کار بردند وقتی با کلمه جمع آوری شروع می‌کنیم یعنی آن فردی که قرار است از خیابان برداریم آدم نیست این نگاه از نظرم خطرناک‌ترین نگاهی است که در حوزه اجتماعی داریم و متاسفانه هی داریم دامن می‌زنیم.
سوال: تحت عنوان ساماندهی هم گفته شده است.
موسوی چلک: حتی ساماندهی آدم‌ها را نمی‌توانیم ساماندهی کنیم درست است در آیین نامه سال ۱۳۸۴ کودکان خیابان کلمه ساماندهی به کار برده شده، با کلمه جمع آوری یک مخالفم دو با خود جمع آوری مخالفم یک تجربه‌ای داشتیم یادم است سال ۱۳۸۷ که اولین تجربه کار با کودکان انجام شده بود این ماشین‌هایی بودند که سد معبر جمع می‌کردند و حتی گاهی مواقع از این ماشین‌های ضدشورش این‌ها را به کار می‌گرفتند برای جمع کردن بچه ها، کلی چونه زدیم دعوا کردیم با شورای عالی اداری وزارت کشور که این چه کاری دارید انجام می‌دهید آن زمان بهزیستی بودم اصلا این شکل، شکل مناسب نیست نکته سوم دلیل سومم تجربه بیش از دو دهه نزدیک سه دهه خیلی جا‌ها خیابان امن‌تر از مکان‌هایی است که برای کودکان داریم تعریف می‌کنیم یعنی در خیابان مراقبت از این بچه‌ها به مراتب بهتر و بیشتر انجام می‌شود امنیت بچه‌ها بیشتر است مثال می‌زنم برایتان حتما آقای دکتر که تجربه چند ساله شان در شهرداری را می‌گویند اتفاقاتی در کارگاه‌ها در محیط‌ها برای بچه‌ها می‌افتد آن جا‌هایی که بچه‌ها در پستویند.
موسوی چلک: وقتی نگاه جمع آوری را قالب کردیم همه را جمع می‌کنیم شاید فکر می‌کنم بیش از ۳۰ بار از سال ۱۳۷۸ تا الان تجربه طرح‌های جمع آوری را در دولت‌های مختلف داشتیم حتی دوره‌ای که خودم مسئولیت داشتم گرچه دوره‌ای که مسئولیت داشتم جمع آوری اصلا نمی‌کردیم یعنی نمی‌گذاشتیم این اتفاق اصلا بیفتد ولی در طول همه این بیست و پنج شش سال بیش از ۳۰ بار سی و یکی دو بار گزارشی درباره این موضوع در مجلس تهیه شده است طرح‌هایی را اجرا کردیم که محکوم به شکست بودیم فکر می‌کردیم که می‌توانیم با این بچه‌ها مثل سد معبر برخورد کنیم.
موسوی چلک: موضوع بعدی که با جمع آوری مخالفیم اعتقادمان این است که می‌گوییم جذب و شناسایی، جمع آوری نه، وقتی می‌گوییم جذب و شناسایی تجربه‌ای که در ایران داشتیم در بهزیستی در ان جی او‌هایی که در این حوزه‌ها کار می‌کنند که انصافا بیش از دولتی‌ها ان جی او‌ها درگیر این موضوعند وقتی که شناسایی می‌شود نوع مواجهه با این افراد به عنوان یک شهروند است نه به عنوان یک مزاحم نه به عنوان یک سد، بسیاری از این بچه‌ها برای تامین معاش خانواده شان می‌آیند کار می‌کنند وقتی شما می‌روید به سمت جمع آوری می‌خواهم اشاره کنم فیلم مستندی که به عنوان فقر و فحشا چند سال قبل تهیه شده بود که بچه هایمان بنا به دلایلی از ایران می‌رفتند و چه اتفاقاتی بیرون مرز می‌افتاد بعد با اچ آی وی برمی گشتند که آن موقع این فیلم را سیاسی کرده بودند متاسفانه یکی از ایرادات کارمان در حوزه کار همین است وقتی جمع آوری کنید پنهان می‌شوند می‌روند در پستو می‌روند سراغ کار‌هایی که پیامد‌های منفی اش به مراتب بیشتر است لذا اجازه ندهیم سیاسی و بهره برداری سیاسی مانع آن نگاه انسانی در تعامل و جذب و شناسایی این کودکان است.
سوال: نظرتان چیست، چون در شهرداری آقای زاکانی در این دوره هم عنوان کردند که برنامه‌ها تحت عنوان ساماندهی، جمع آوری و تعدیل کردن و آسیب‌های اجتماعی تحت عناوین مختلف دارد اجرا می‌شود نظرتان چیست چرا فکر می‌کنید باید کودکان کار جمع آوری یا سازماندهی یا هر لفظ دیگری که بکار می‌برید؟
احمدی صدر: باید وجه اشترکمان را بگویم که اصلا به کلمه جمع آوری اعتقاد نداریم که قطعا اعتقاد نداریم و این که به خود جمع آوری چقدر تکیه داریم به خود لفظ جمع آوری و عملکرد یعنی در حوزه کودکان کلمه جمع آوری را هم اقدام به جمع آوری را هم قبول نداریم، اما بریم سراغ موضوعی دیگر و اصول موضوع این است فارغ از این کلمه که ممکن است خطای در کلمات هم اتفاق بیفتد بعضا کلمه جمع آوری را بعضی از دوستان بکار ببرند نبرند آن چه که در روی زمین اتفاق می‌افتد چیست آیا کودک یا نوجوان زیر ۱۸ سال هفت ساله، شش ساله، پنج ساله جایش در خیابان است یا خیر؟
احمدی صدر: باید برویم سراغ این موضوع آیا این فرزند ما است. یک نکته بسیار بسیار مهمی وجود دارد ببینید به جایی می‌رسد کار و مسئله‌ای کودکان کار و آسیب‌های اجتماعی به نقطه‌ای می‌رسد که مسئولین غفلت می‌کنند در ادوار مختلف در یکی دو دهه به صورت ویژه یک غفلت خیلی ویژه تری اتفاق می‌افتد که مقام معظم رهبری در سال ۱۳۹۶ اگر اشتباه نکنم فرمایشی دارند که امروز آسیب‌های اجتماعی خطرناک‌ترین مساله کشور است در سال ۱۳۹۶، وقتی که یک موضوعی می‌شود خطرناک‌ترین مساله کشور نگاه مسئولین و نگاه دست اندرکاران باید اینگونه باشد سال ۱۳۹۶ در مورد کودکان کار صحبت در مورد آسیب‌های اجتماعی صحبت شده و کار را به جایی رساندند که رهبر معظم انقلاب می‌آیند تذکر می‌دهند به مسئولین از ۱۳۹۶ چقدر کودک در خیابان داشتیم چقدر معتاد متجاهر داشتیم در سال ۱۴۰۰ که دوره جدید شهرداری تهران و مدیریت شهری را تحویل گرفتیم چقدر داشتیم آیا این عدد چند ده برابری نشده است، فاصله جوابگوی این غفلت و حضور کودکان و آسیب‌های اجتماعی در خیابان کیست یک نکته و آیا پرداختن به حواشی موضوعی نبوده که باعث شده این کودکان و این آسیب‌های اجتماعی چند برابر بشود آیا پرداختن و استفاده کردن از ابزاری به نام کودک خیابان ابزاری به نام معتاد متجاهر ابزاری به نام کارتن خواب و پریدن اعضا و گروه‌های مختلف به همدیگر با این اسم کارتن خوابی با اسم کودک کار باعث نشده که از وظایف اصلی خودشان باز بمانند. ۱۴ دستگاه در قانون موظف و مکلف شده اند در حوزه آسیب‌های اجتماعی خدمت بدهند این ۱۴ دستگاه در زمانی که فرمایش مقام معظم رهبری اتفاق افتاد تا الان و قبل‌تر از آن چه کردند بیایند جواب بدهند.
موسوی چلک: آقای دکتر قبول دارید که از سال ۱۳۹۵ که اولین ورود را مقام معظم رهبری در این حوزه داشتند واقعا اتفاق خاصی نیفتاد.
احمدی صدر: نکته ام این است می‌خواهم بگویم به یک سمتی برویم آسیب‌های اجتماعی یک شبه اتفاق نمی‌افتد آسیب‌های اجتماعی در یکی دو دهه رشد کرده بیشتر شده به اوج رسیده، رسیده به مرحله‌ای که تبدیل به بحران شده حالا یک عده خوششان بیاید یک عده خوششان نیاید مساله وقتی می‌شود خطرناک‌ترین مساله کشور اتاق بحران تشکیل می‌شد اتاق بحران می‌آید بررسی می‌کند بررسی کرد ورود می‌کند، چون جمع آوری است یا غیرجمع آوری است نیایند وسط میدان این سوال اساسی است به گزارش و استناد مجلس پژوهش‌های مجلس ۳۲ بار طرح جمع آوری را دوستان در دهه قبل در کلانشهر تهران انجام دادند ۳۲ بار ناموفق حالا اسمش را می‌خواهید بگذارید یک بارش چرا انجام دادند یک - جمع آوری بوده دو - بر مبنای اصول و اخلاق و کرامت انسانی و حفظ این ارزشی که این فرزند دارد اتفاق نیفتاده.
سوال: شما موافق چه شیوه‌ای برخورد با این پدیده اید؟
احمدی صدر: این طرحی که آمدیم ارایه دادیم طرح مان به معنای شهرداری تهران نبوده بیش از ۴۰ جلسه با گروه‌های مدنی، مردمی، فعالان و کسانی که در حوزه کودک کار کردند جلساتی گذاشتیم نشستیم انتقاداتی بوده بحث مطرح شده و ۱۴ دستگاه متولی در قرارگاه اجتماعی تهران که در اواخر سال ۱۴۰۰ تشکیل شد با ریاست آقای دکتر زاکانی یکی از کارگروه‌هایی که تشکیل شد کارگروه ویژه کودکان کار و خیابان بود همه دستگاه‌ها حضور داشتند در کنار دستگاه‌ها گروه‌های مردم و سازمان‌های مردمی و غیردولتی به اصطلاح مردم نهاد آمدند کنارهم نشستند و نقد‌های شدیدی کردند خروجی آن در واقع جلسات یک مدلی شد که در زمان خودش یا الان توضیح بدهم که این مدل
سوال: مدل چیست؟ عنوانش را بگویید.
احمدی صدر: این یک چندضلعی است که اگر هر کدام از این پنج ضلع انجام نشود، طرح توانمندسازی استعدادیابی کودکان خیابان یعنی از مراحل جذب و شناسایی است که آقای دکتر موسوی گفت با شناسایی و جذب شروع می‌شود، اما این جا تمام نمی‌شود یک ادامه‌ای دارد.
سوال: چقدر به این توانمندسازی و استعدادیابی کودکان خیابانی معتقدید حتما که طرح را خوانده اید و می‌دانید چیست؟
موسوی چلک: بله، طرح را دیدم، چند نکته می‌خواهم بگویم. وقتی نگاه قرارگاهی می‌شود به یک موضوع اجتماعی نمی‌توانید با رویکرد اجتماعی کارتان را جلو ببرید بار‌ها این را نقد کردم و تحلیل کردم چرا، چون غلبه نگاهی که در نگاه قرارگاهی است آن رویکرد‌های اجتماعی نیست به همین دلیل می‌بینیم حالا نمی‌دانم چقدر خود آقای دکتر صدر با این موضوع موافق است یا نه زمانی که آقای دکتر زاکانی شهردار تهران شده بود مصاحبه مستقیمش را گوش می‌کردم گفت آسیب‌ها را به صفر می‌رسانم. عین عبارت به صفر رساندن بعد‌ها کلمات پاک کردن و ... را بکار برد چرا؟ چون نگاه نگاه اجتماعی نیست رویکرد رویکرد اجتماعی نیست نگاه قرارگاهی یک نگاه کاملا انتظامی است. نکته دوم اتفاقی که الان در طرح جدیدی که دوستان دارند ضمن احترامی که بابت همه تلاش‌هایی که انجام می‌دهند می‌گذارم هیچ چیزی تفاوت با آیین نامه ساماندهی کودکان خیابانی داشت فراتر از حتی آن آیین نامه آقای دکتر آیین نامه را خواندید ۲۷ دستگاه در این حوزه مسئولیت دارند نه آن سیزده چهارده دستگاهی که در آیین نامه آمده واقعیت این است که دستگاه‌ها خودشان را پاسخگو و در قبال تکالیف قانونی نمی‌دانند هیچ کس هم مطالبه گر نیست بعد از آن جلسات قرار بود کار فوق العاده کنند چه اتفاقی افتاد غیر از این بود که یک سازمانی فقط شکل بگیرد فقط برای توزیع پول، چه اتفاق تاثیرگذاری افتاده ببینید دقیقا می‌خواهم کف زمین را ببینم هیچ تغییر محسوسی در رویکرد‌ها ندیدم می‌دانید چرا؟ چون دستگاه‌هایی که مسئولیت قانونی در این حوزه دارند کسی آن‌ها را بازخواست نمی‌کند شما یک وزیر را پیدا کنید که مجلس در طول این بیست و چند سال به خاطر مساله کودکان کار و خیابان استیضاحش کرده باشد سوال از او پرسیده باشد ممکن است یک گزارشی گرفته باشد منتشر کردیم حتی آن گزارشی که مرکز پژوهش‌ها گرفت یک گزارش رفت در بایگانی دیگه چه اتفاقاتی افتاد آیا رفتند تحقیق و تفحص کنند آیا سوال کرند آیا استیضاح کردند آیا بازخواست کردند هیچ اتفاقی در این حوزه نیفتاد.
موسوی چلک: موضوع دیگر آقای احمدی صدر چند سال است که وارد این حوزه شدی دلسوز هم هستی به شما ارادت دارم الان هم می‌خواهم بگویم نگاه دغدغه کودک نیست دغدغه زورآزمایی سازمان‌ها و برخی از مدیران برای این که خودشان پهلوان و قهرمان این حوزه نشان بدهد بدون این که شناخت دقیقی از واقعیت‌های این حوزه داشته باشند. دسته بندی همین کودکان کار در خیابان را داشته باشیم هیچ مصداقی پیدا نمی‌کنید که حداقل یک سازمان مسئول نداشته باشد. حداقل یک سازمان مسئول درست شد، رها کردیم سازمان‌ها را استانداری رها کردیم هر موقع زمستان شد کسی در خیابان فوت شد سر و صدا شد رسانه‌ها به آن پرداختند سریع ستادهایمان شکل می‌گیرد دورهم می‌نشینیم که کاری کنیم آن هم چکار داریم می‌کنیم غیر از این است که همه این سه تا طرحی که انجام شد اگر نگاه کنید چند تا نشانه دارند آقای بزرگ نسب یک - یا اجلاسی بوده که می‌خواستیم در خیابان بچه نباشند که مهمانان خارجی مان نبینند یا یک اتفاق ملی دیگر داشت اتفاق می‌افتد دو - زمانی نیست این‌ها اتفاق می‌افتد که دولت‌ها در مدیریت حوزه اقتصاد ناکارآمد بودند برای این که بگویند فقیر نداریم و فقر نداریم شروع می‌کردند به طرح‌های جمع آوری ضربتی که از همان اول هم می‌دانستم محکوم به شکست است و جالب است که هیچ کدام از این طرح‌ها بیشتر از دو سه هفته دوام نیاورد. یعنی وقتی کار را شروع کردند بلافاصله متوجه این موضوع شدند الان هم نگاه زورآزمایی است. الان هم نگاهی که وجود دارد دغدغه کودکه نیست.
احمدی صدر: ببینید یک اتفاقی دارد می‌افتد آقای موسوی وقتی که مساله می‌شود خطرناک‌ترین مساله در کشور حتما باید قرارگاه تشکیل شود قرارگاه برای چه تشکیل می‌شود برای این که همین مشکلی که شما می‌گویید دستگاه‌ها و نهاد‌ها وظایف قانونی خودشان را به درستی انجام ندادند مشترکیم. حالا باید چکار کرد باید بنشینیم پشت میز بگوییم دستگاه‌ها انجام ندادند خب انجام ندادند دستگاه انجام نداده تمکین نکرده کسی با آن برخورد نکرده وزیری عزل نشده بله نشده امروز ببینید اصلا یکی از دلایل واضحی که بنده این جا نشسته ام چیست این است که آمدیم در میدان شهرداری در قانون نسبت به کودکان کار وظیفه مستقیم ندارند شما قانون را الان کتاب هم همراه تان است می‌دانند ببینید شهرداری وظیفه مستقیم ندارد این که این جا نشستیم یک حرف داریم این که قرارگاه تشکیل دادیم یک حرف داریم می‌گوییم بسته حرف زدن صحبت کردن به چالش کشیدن این دولت آن دولت را محکوم کردن این مجلس و آن مجلس را زیرسوال بردن، بله باید ببرند، اما کسی باید وسط میدان بیایید وقتی ما وسط میدان آمدیم به ما گفتند همین دستگاه‌ها به آقای دکتر زاکانی گفتند آقای دکتر زاکانی آبروت آقای دکتر زاکانی این کار اصلا کار شما نیست این جا آبرویت می‌رود آقای دکتر زاکانی چه نکته‌ای را ایشان اشاره کردند همان جمله‌ای که مقام معظم رهبری گفتند ایشان فرمودند که این‌ها خانواده مان به آسیب‌های اجتماعی به گونه‌ای نگاه کنید که این‌ها خانواده شمایند این‌ها اهل و عیال شمایند ایشان فرمودند که دختر فرار در خیابان دختر من است پسر معتاد متجاهر در خیابان پسر من است سوالم همین است اتفاقا نقد مشترک شاید باشد آقای مسئولی که دخترت فرار در خیابان وجود دارد تو خوابت می‌برد وسط میدان نمی‌آیی، بعد هم بیشتر می‌نشینند مناظره کنند در مناظره که بله من حرف می‌زنم دوستان دیگر هم صحبت می‌کنند، اما کدام مسئول آمد در میدان که آقا، آقای موسوی می‌گوید نگاه توجه به کودک.
احمدی صدر: ما اتفاقا داریم توجه به کودک را با اصول و تدابیر و فرامین اخلاق محور به آن تکیه می‌کنیم می‌گوییم که آقا این کودکی که در خیابان است این اقتصاد کف خیابان این استثمارگر‌های کف خیابان آیا باید بالاخره کسی سراغ این‌ها برود یا نه، می‌گوییم بله، حالا آمدیم وسط میدان طرحی را آوردیم که این طرح مبتنی بر چیست مبتنی بر این است که این کودک محور است این باید به خانواده برگردد باید نجات پیدا بکند کف خیابان نباید باشد این که شما می‌گویید کف خیابان امن‌تر از برخی از مراکز و این هاست می‌خواهم بگویم این کودکی که کف خیابان می‌ماند و در پارک فلان و فلان تهران موادمخدر دستش می‌دهند جا به جا می‌کند به خاطر این که اگر بزرگسال باشد با آن بخورد می‌شود، اما اگر کوچک باشد با آن برخورد نمی‌شود این کودکی که دارد استثمار می‌شود و از شهرستان‌های تهران به خانواده اش پول می‌دهند به یک خانواده‌ای پول می‌دهند ۵ تا بچه آن را می‌آورند در تهران در شیراز استثمارش می‌کنند این کودکی که می‌آید می‌زند روی شیشه و با خواهش و تمنا و التماس و با اشک یک بار روانی خیلی سنگین برای آن خانواده‌ای که داخل خودروی خودش است ایجاد می‌کند و این استرس را به او وارد می‌کند و کمکی هم در واقع به او شود باعث می‌شود آن کودک در خیابان بماند و وارد بزه اعتیاد و مفاسد اخلاقی و موضوعاتی از این دست بشود این به ما حکم می‌کند که آقای شهردار تهران شما ۱۰ درصد وظیفه داری آن جایی که ایستادی قلب عالم باید بدانی ببینید.
احمدی صدر: نگاه الهی این را می‌گوید که هر جا که ایستادگی هم مسئولیتی که داری باید آن جا را قطب تغییر و تحول در عالم بدانی و وسط میدان بیایی حالا وسط میدان آمدی مدل بده اگر انتظامی بود اگر قرارگاه اجتماعی انتظامی بود بیش از ۴۰ جلسه با ان جی او‌ها و گروه‌های فعال مدنی و مردمی نمی‌گذاشت اگر انتظامی بود بیش از ۳۸ جلسه قرارگاه اجتماعی ساعت ۶ و نیم صبح با حضور همه دستگاه‌های متولی هم ۲۷ درصد، ۱۴ درصد اصلی و دستگاه‌های فرعی تشکیل نمی‌شد این قرارگاه از این جهت تشکیل شد آقای موسوی که این دستگاه‌هایی که آقای موسوی بزرگوار و کسانی که دارند برنامه را می‌بینند ببینید ۴۸۰ مصوبه قرارگاه اجتماعی داشته دقت کنید این ۴۸۰ مصوبه ۸۲ درصدش اجرا شده من مطالعه کردم مصوباتی که در قرارگاه اجتماعی تصویب و انجام شد بعضی هایش بین ۶ ماه تا ۶ سال در دستگاه‌ها و نهاد‌ها در گلوی این ارگان‌ها و دستگاه‌ها گیر کرده بود و انجام نمی‌شد می‌دانید چرا به خاطر این که این قرارگاه اجتماعی آمد فاصله دو سال، سه سال و شش سال بین دستگاه‌ها را تبدیل به دو متر کرد. سر میز دیگه جلوی پاس کاری‌ها گرفته شد و باعث شد که دستگاه‌ها موظف به پاسخ گویی باشند.
موسوی چلک: تجربه تقریبا سه دهه تجربه در این موضوع دارم معمولا وقتی طرح‌های این جوری شروع می‌شود اوایلش دورهم جمع می‌شود.
احمدی صدر: اوایل می‌شود یک ماه دو ماه نمی‌شود دو سال.
موسوی چلک: پروژه‌های اجتماعی فرق می‌کند الان دو سال می‌شود که شما کار را شروع نکردید اگر شروع کرده بودید این همه کودک خیابان چکار می‌کند الان هر جا می‌رویم کودک خیابان داریم می‌بینیم. واقعیت این است که بعد از یک مدتی تنها می‌شوید مثل پروژه‌های قبلی این پروژه هم مثل ۳۲ پروژه قبلی اضافه می‌شود روی آن گزارشی که خواهیم داشت شکی در این قضیه نداریم ولی حالا وسط آمدید درست شد اصلا شهرداری توان مطالبه گری ندارد دستگاه‌های دولتی ممکن است بگویید مصوبه‌ای از دولت گرفتم که به نظرم غیرکارشناسی‌ترین مصوبه‌ای بود که دولت تصویب کرده یعنی دولت آمده گفته من استاندارم اعتماد ندارم به سازمان‌های دولتی اعتماد ندارم به فرماندارم اعتماد ندارم درست شد یک نهاد عمومی غیردولتی بیاید که دولتی‌ها را سین جین بکند هماهنگ کند. احمدی صدر: نه ازیک زاویه دیگری باید به آن نگاه کنید.
موسوی چلک: مصوبه است دیگه این عین مصوبه‌ای است که از دولت گرفتیم خاطرتان باشد قبل از این که مصاحبه را بگیرید چند بار به شما گفتم نروید به این سمت درست شد. کار را شروع کردیم امروز آقای زاکانی تصمیم می‌گیرد شهردار نباشد یا شورای شهر تصمیم می‌گیرد ایشان شهردار نباشد یا ارتقا پیدا می‌کند پست بالاتر می‌گیرد به واسطه توانمندی‌هایی که دارد داستان چه می‌شود دوباره همان نظم دست و پا بسته‌ای که ببینید دستگاه‌های دولتی
