به گزارش "ورزش سه"، اگرچه نام اندری بره‌مه، مدافع چپ مشهور تیم ملی فوتبال آلمان در سه جام جهانی ۸۶، ۹۰ و ۹۴ در بین یازده بازیکن برتر تاریخ قرار ندارد اما یقینا او یکی از بهترین نمایش‌های تاریخ را به عنوان یک بازیکن در طول یک تورنمنت در جام‌های جهانی داشته است. مدافعی که الهام بخش تیم ملی فوتبال آلمان در فتح جام جهانی ۱۹۹۰ بوده است. همان بازی اول وقتی پاس مواجی را روی دروازه یوگوسلاوی ارسال کرد تا یورگن کلینزمن در حالتی که مشخص نیست که توپ را قطع می‌کند یا نه ضربه او را به دروازه یوگسلاوی می‌فرستد.
بره‌مه چهار سال قبل‌تر به فوتبال دنیا معرفی شده بود. مدافع چپ تیم بکن باوئر که موهای بلوند خود را از وسط باز می‌کرد تا در تصاویر جلوه خاصی داشته باشد. او زننده گل اول تیمش در دیدار حساس نیمه نهایی مقابل فرانسه بود و نقش مهمی در صعود آلمان آن جام داشت. بره‌مه در فینال جام هم مقابل مارادونا و تیمش سازنده هر دو گل آلمان بعد از عقب افتادن دو هیچ بود با این حال چهار سال زمان لازم بود که به جایی برسد که به عنوان یک مدافع از بهترین مهاجم جهان (دیه‌گو) نیز موثرتر باشد.
برمه در جام جهانی ۱۹۹۰ یک مدافع خستگی ناپذیر بود که نقش زیادی در گسترش سیستم ۲-۵-۳ به عنوان یک وینگ‌بک داشت. بازیکنی که مدام در حال رفت و آمد به سمت دروازه حریف بود و مهارتش در بازی با هر دو پا کیفیت خاصی به او می‌بخشید. او در جام جهانی در بازی اول مقابل یوگسلاوی پاس گل داد و در سه مسابقه کلیدی مقابل هلند (یک هشتم نهایی)، انگلیس (نیمه نهایی) و آرژانتین (فینال) موفق به گلزنی شد تا نمایشی خارق العاده را به عنوان یک مدافع چپ پشت سر گذاشته باشد.
او در آن زمان عضو تیم اینتر میلانی بود که به همراه لوتار ماتئوس و یورگن کلینزمن رقابت جانانه‌ای با میلان و سه ستاره هلندی‌اش (خولیت، فان باستن و ریکارد) داشتند. بره‌مه دوران ملی‌اش را تا جام جهانی ۱۹۹۴ نیز ادامه داد و پس از آن و به مرور زمان کفش‌هایش را آویخت. او به همراه پیر لیتبارسکی، لوتار ماتئوس، یورگن کلینزمن، بودو ایلگنر، کلاوس اوگنتالر، یورگن کولر، رودی فولر، توماس برتولد، اشتفان روتر، توماس هسلر و... اعضای تاریخی آلمانی هستند که یکی از شایسته‌ترین تیم‌های تاریخ برای قهرمانی در جام‌های جهانی به حساب می‌آید. او اگرچه در آن جام تا حدودی تحت تاثیر لوتار ماتئوس بود اما ایستادنش پشت ضربه پنالتی در دقیقه ۸۲ و مغلوب کردن سرخیو گویکوچه‌آ دروازه‌بان سرپنجه تیم ملی آرژانتین او را در این جام در مرتبه بالاتر ماتئوس نیز قرار داد.
اما انگار تواضعی خاص همراه این ستاره جناح چپ فوتبال آلمان بود که مانع از این می‌شد که عنوان بهترین بازیکن جام به او برسد. جامی که برای ایرانی‌ها سمبل پخش مستقیم رقابت‌های فوتبال، تلویزیون‌های رنگی و تصاویر تازه‌ای است که جام جهانی ۹۰ را برای همیشه برای نسل متولد دهه ۴۰، ۵۰ و ۶۰ خاطره انگیزه کرده است.
مرگ بره‌مه اما در شرایطی است که همه هم‌قطاران او هنوز زنده‌اند و در فوتبال آلمان برای خود اسم و رسمی دارند با این حال او زودتر از دیگران به فرانتس بکن‌باوئر مرد افسانه‌ای تاریخ فوتبال آلمان و سرمربی همان تیم می‌پیوندد. مردی که از روز مرگش چندان نمی‌گذرد.
اتفاقی که به ما یادآوری می‌کند گذر زمان و پایان قطعی است حتی اگر تو در تصاویر باقی مانده از رقابت‌های فوتبال جاودانه و زنده باشی. به خصوص آن لحظه که اندری با پای راست توپ را به زاویه مخالف خود در دروازه آرژانتین می‌فرستد و گویکوچه‌آ هرچقدر به دستانش کش می‌دهد موفق به لمس توپ نمی‌شود.
بزرگترین دستاوردی که ممکن است برای یک فوتبالیست اتفاق بیفتد.
بره‌مه شب گذشته در ۶۳ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت تا باشگاه‌های کایزرسلاترن، بایرن مونیخ و اینتر و همچنین تیم ملی آلمان عزادار این مرگ ناگهانی باشند.
خداحافظ اندی بره‌مه در آرامش باش.
