پست جدید اینستاگرامی مونا فرجاد

روزها در پی هم می‌آیند و می‌روند و عمر ماست که می‌گذرد.

گاه به شادی و خوشی و گاه به غم و سختی.

دوست دارم گاهی غز بزنم. فریاد بزنم، اما از ترس آنکه ناشکری حساب شود و درگیر مصائب و سختی‌ها شوم سکوت می‌کنم و لبخند می‌زنم یا بهتر بگویم به دروغ لبخند می‌زنم.

کاش اینگونه بود که هرچه می‌خواستیم و هرچه آرزو داشتیم، همان به صلاحمان بود و در زندگی لذتش را می‌بردیم اما اینگونه نیست. باید لبخند زد، پذیرفت، رها کرد، بخشید، دوباره شروع کرد، ساخت و امیدوار بود.

شاید تنها امید است. امید، امید، امید. امید به خوشی، سلامتی، آرامش ذهن و جان.