روز جمعه، آخرین روز شهریور، اولین باری بود که اورژانس بیمارستان این تعداد بیمار زنبور گزیده را به خود می دید! بیماران از نواحی مختلف شهرری به علت گزش زنبور به اورژانس انتقال داده می شدند. تعدادی از بیماران با سوزش محل زخم، عده ای با قرمزی و درد مفاصل نزدیک و یک مورد با کهیر منتشر و تنگی نفس مراجعه کرده بودند. همه آنها عنوان می کردند که به طور اتفاقی دچار گزش شده اند. زنبوری که یکی از مصدومان به اورژانس انتقال داده بود، مورد بررسی قرار گرفت. زنبور از نوع زنبورهای زرد بود؛ زنبوری که نیش اش بیشترین حساسیت را در بین انواع زنبورها دارد.
زنبورها انواع مختلفی دارند. نکته مشترک بین آنها این است که تنها جنس مؤنث اش نیش دارد و نیش می زند. اگر فردی به سم یک نوع از زنبورها حساسیت داشته باشد، به دلیل شباهت ساختاری زیاد بین انواع زهرها، معمولا به انواع دیگر زنبورها هم حساسیت نشان می دهد. بسته به واکنش افراد به سم، تعداد گزش و محل گزش، ممکن است علائم متفاوت باشد.
یکی از اثرات سم، اثرات موضعی است. تورم، کهیر، قرمزی، سوزش و خارش از علائمی است که در محل گزش معمولا بروز می کند. تعدادی از بیماران ممکن است دچار درد در مفاصلی شوند که نزدیک به محل گزش است. اگر گزش روی پلک یا اطراف چشم باشد، ممکن است روی چشم اثر گذاشته و با اختلال در بینایی، عفونت در چشم و حتی سوراخ شدگی در کره چشم همراه باشد.
واکنش های حساسیتی دسته دیگری از علائم است که معمولا ظرف ۱۵ دقیقه تا شش ساعت پس از گزش بروز می کند. این دسته از واکنش ها زمانی بروز می کند که فرد دچار گزش متعدد شده باشد.
هرچند بین تعداد گزش و شدت علائم ارتباطی وجود ندارد، اما مشخص شده که هرچه علائم سریع تر بروز کند، احتمال شدیدتر بودن علائم بیشتر است. علائم اولیه معمولا شامل خارش چشم، گر گرفتگی صورت، سرفه و کهیر در سراسر بدن است. علائم تأخیری جزو علائم گمراه کننده ای است که طی یک تا دو هفته از گزش بروز می کند. بیماران معمولا دچار سردرد، تب، کهیر درد در چند مفصل می شوند. عده ای باور ندارند که ارتباطی میان این علائم و گزش قبلی زنبور وجود دارد.
● شست وشوی محل گزیدگی
شاید برای شما هم پیش آمده باشد که دچار گزش زنبور شده باشید. در چنین مواردی چه کرده اید؟
اولین اقدام درآوردن نیش زنبور و شستن محل زخم با آب و صابون است. لازم است روی محل گزش یخ گذاشته شود تا تورم، درد و خارش فروکش کرده و جذب سم از محل گزش کاهش یابد. اگر محل متورم است آن را بی حرکت و بالا نگه دارید. نکته مهم این است که بیمار لازم است توسط پزشک ویزیت شود. پزشک هم مسکن و هم درمانی برای مقابله با حساسیت به سم تجویز کرده و هم براساس شرایط بیمار، خطر بروز علائم شدیدتر را برآورد می کند.
استفاده از آنتی بیوتیک تنها زمانی لازم است که عفونت بروز کند. بنابراین خودسرانه از این داروها استفاده نکنید.
منبع:jamejamonline.ir
