دانشجو بودن و صرفاً همین عنوان بر روی افراد می‌توان روح مطالبه‌گری را زنده کند، اما این مطالبه‌گری شاید در یک دهه پیش رنگ و بوی غلیظ تری داشت، دانشجوها برای خود وظایف و دغدغه‌هایی داشته و از این باب هم شجاعت بیشتری برای ورود به مسائل خرد و کلان کشور داشتند.
کلیدواژه‌های انتخابات، مشارکت حداکثری و انتخاب اصلح که این روزها با نزدیک شدن به انتخابات بیشتر به گوش می‌خورد وقتی در کنار واژه‌های مطالبه و دانشجو به‌عنوان دیده‌بان جامعه قرار می‌گیرد وزن دیگری به خود خواهد گرفت و از همین روی خبرگزاری ایسنا پای سخن دانشجویان با دغدغه‌های انتخاباتی نشسته است تا به موضوع کنشگری سیاسی دانشجویان در ایام انتخابات بپردازد.
دانشجو نیاز به شنیده شدن دارد
امین چگینی که دانشجوی دانشگاه فرهنگیان قزوین است در مواجهه با این گزاره که آیا کنشگری دانشجویی تغییر شکل داده و کمرنگ‌تر از گذشته است یا خیر می‌گوید: کنشگری به‌طورکلی در جامعه و در جامعه دانشجویی کمتر از گذشته است و نمی‌توان گفت که نوک این پیکان فقط به‌سوی دانشجویان است اما هر دانشجویی واقف بر توان کنشگری خود است، عده‌ای از این توان بالقوه میزبانی می‌کنند و عده‌ای نسبت به آن بی‌تفاوت هستند ولی می‌توان گفت که بیشتر دانشجویان امروز در وادی بی واکنشی به سر می‌برند.
وی ادامه می‌دهد: اگر از واژه قهر استفاده کنیم پر بیراه نرفته‌ایم، می‌شود گفت که دانشجو و بسیاری از اقشار جامعه دچار قهر شده‌اند و این قهر را وسیله‌ای برای رساندن پیام خود به گوش مسئولان می‌دانند درحالی‌که یک جامعه پویا نیاز دارد از طریق تعامل و گفت‌وگو به مشکلات پاسخ بدهد.
چگینی بیان می‌کند: این موضوع که تصور کنیم کنش در کف جامعه امروز معنایی ندارد و کنش‌ها در فضای مجازی صورت می‌گیرد هم امر اشتباهی است، کسی که نسبت به سطح جامعه فعالیتی انجام نمی‌دهد در فضای مجازی هم همین حال را دارد، شاید اگر بگوییم که چالش امروز یک قهر همگانی در تمام سطوح به‌خصوص در سطح نخبگانی است، اشتباه نکرده باشیم.
وی خاطرنشان می‌کند: یک روزی فعالیت دانشجویی بر پایه اعتقاد و آورده‌های اجتماعی شکل می‌گرفت و افراد به دنبال انگیزه‌های شخصی و یا موضوعی که روی آینده‌شان اثر بگذارد به موضوعات اجتماعی و سیاسی نگاه نمی‌کردند ولی امروز اگر بدون تعارف نگاه کنیم می‌بینیم که هرکسی برای هر فعالیتی به دنبال آورده است و حساب‌وکتاب می‌کند که مسئله و یا هزینه دادن برای هر امری چقدر روی او و آینده‌اش اثر دارد.
این دانشجو بیان می‌کند: رفتار مسئولین در مواجهه با دانشجویان دوره‌ای شده است، این طور که به‌وقت نیاز به دنبال دانشجویان و آزادی بیان در بین آن‌ها با برگزاری تریبون‌های آزاد اندیشی هستند اما باید عملکرد آن‌ها را به‌طورکلی بسنجیم و وقتی دانشجو با این دوگانگی رفتاری روبه‌رو می‌شود بدیهی است که بی‌واکنشی را انتخاب می‌کند اما ما می‌خواهیم دانشجو شرایط موجود را تغییر دهد و به سمت بهتر شدن حرکت کند.
وی می‌گوید: موافق اینکه دانشجوی امروز را با دانشجوی سال ۵۷ و کنشگری‌هایشان مقایسه کنیم نیستم. دانشجوی امروز نیاز به شنیده شدن دارد و وقتی در برابر شعارهای انتخاباتی قرار می‌گیرد پیش از هر موضوع دیگری نیاز دارد خودش را بروز دهد و این آن موضوعی است که برخی کاندیداها آن را درک می‌کنند و به آن میدان می‌دهند.
مطالبه‌گری ذات دانشجوست
امیرمحمد الهیاری، دانشجوی حقوق دانشگاه آزاد قزوین است، او در خصوص نقش‌آفرینی و کنشگری دانشجویی معتقد است که از ابتدای انقلاب اسلامی تا امروز در همه ادوار در گردنه‌های ویژه انقلاب دانشجویان توانسته‌اند علاوه بر ورود اثربخش در موضوعات، خط و ربط ویژه خود را تعیین کنند.
وی می‌گوید: امامین انقلاب همواره بر نقش و اثر دانشجو در موضوعات مختلف اجتماع تأکید کرده‌اند و به مسئولین گوشزد کرده‌اند که با دقت نقطه‌نظر دانشجویی را بپذیرند.
وی توضیح می‌دهد: عده‌ای تلاش می‌کنند فضا را برای دانشجویان محدود کنند اما برخی تشکل‌های انقلابی مثل بسیج دانشجویی نسبت به منویات امامین انقلاب اهتمام داشته‌اند و وظیفه خود می‌دانند که در مواقع حساس وارد میدان می‌شوند. طبیعت دانشجو مطالبه‌گری است، پس در سطح جامعه نقش دانشجو پذیرفته شده است، اما گاه دانشجو در چهارچوب‌هایی محدود شده و توانایی‌هایش گرفته می‌شود، بدیهی است در چنین فضایی که سرشار از بایدها و نبایدها است نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که کنشگری لازم را از قشر دانشجو ببینیم.
این دانشجوی حقوق بیان می‌کند: البته نکته دیگری که وجود دارد در آن سوی ماجرا نهفته است اینکه در شرایط حال حاضر بخش دیگری از عدم کنشگری دانشجویان را باید در رفتار خود دانشجویان بدون تأثیر عوامل خارجی جستجو کرد.
این دانشجو با بیان نظر رهبر معظم انقلاب در خصوص امید داشتن به آینده می‌گوید: رهبر انقلاب در سخنرانی اخیر خود با بیان این موضوع که به قله‌ها نزدیک شده‌ایم هرگونه ناامیدی را رد می‌کنند و من هم به‌عنوان یک دانشجوی مکتبی بر خود لازم می‌دانم که تلاشم را بیشتر کنم و از فضای ناامیدی فاصله بگیرم.
تغییرات کلان کشور از دانشگاه کلید می‌خورد
الهیاری در خصوص کنشگری دانشجویان در زمینه انتخابات بیان می‌کند: اگر به تغییراتی که دولت‌ها در دوران مختلف ایجاد کرده‌اند نگاه کنیم می‌بینیم که خیلی از این تغییرات از دانشگاه کلید خورده است. با توجه به اهمیت جایگاه دانشجو در تحولات کشور و توجه به این مسئله که انتخابات نقطه کلیدی تغییرات کلیدی کشور است، رهبر انقلاب از افراد جامعه می‌خواهد که هر کس تریبون و مخاطبی دارد و اطرافیانش را به شرکت در انتخابات دعوت کند و همین تأکید را به خواص دارد که به نظر من دانشجو در هر دو دسته قرار می‌گیرد لذا روشنگری و دعوت به حضور در انتخابات برای دانشجو یک وظیفه محسوب می‌شود.
وی به فعالیت‌های تشکلی دانشجویی در جهت برگزاری انتخابات پرشور اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: دعوت از مسئولین کشوری و استانی به دانشگاه‌ها و پاسخگویی به دانشجویان برگزاری تریبون‌های آزاداندیشی و برگزاری مناظرات کاندیداها و نمایندگان مجلس از جمله کارهایی است که برای ایجاد شور انتخاباتی انجام می‌شود.
این دانشجو یادآور می‌شود: در یک جنگ بزرگ رسانه‌ای خیلی‌ها تلاش می‌کنند این گزاره را در اذهان عمومی ایجاد کنند که ما در بدترین شرایط زندگی می‌کنیم و وضعیت ازدواج، فرزندآوری، مسکن، رفاه و امکانات ما در حداقلی‌ترین شرایط ممکن است، درصورتی‌که این را هم باید ببینیم که نسبت به خیلی از کشورها وضعیت مناسب‌تری داریم و در بسیاری از نقاط سیاه‌نمایی اتفاق افتاده است.
وی با اشاره به سطح مطالبه‌گری دانشجویی در سال‌های اخیر می‌گوید: باید ضعف جریان‌های دانشجویی احساس و به آن‌ها رسیدگی شود و از نگاه من این احساس و رشد دادن از مسیر گفت‌وگوهایی مکرر دانشجویی می‌گذرد. مشارکت در انتخابات بر قدرت کشور اضافه می‌کند و نشانه پشتیبانی مردم از نظام و انقلاب است و درعین‌حال انتخاب فرد اصلح در تراز انقلاب اسلامی می‌تواند تضمین‌کننده قانون‌گذاری با کیفیت مناسب در این تراز باشد و دانشجو هم باید در این جهت به دنبال بیشترین ایفای نقش در سطح جامعه باشد.
از رفتارهای هیجانی خسته‌ایم
چگینی در بخش دیگری از سخنان خود می‌گوید: به نظر می‌رسد برگزاری تریبون‌های آزاداندیشی در ایام منتهی به انتخابات بیشتر یک خروجی هیجانی دارد تا یک اثربخشی طولانی مدت. به خاطر همین هم موافق آن نیستم. در بسیاری از موارد باید این موضوع را در نظر داشته باشیم که جاذبه خارج نیست که وضعیت داخلی را به نظر تیره نشان می‌دهد بلکه دافعه داخلی سبب ساز این موضوع شده است و نباید آن را نفی کرد.
وی ادامه می‌دهد: امروز ممکن است دانشجویان با صندوق‌های رأی قهر کرده باشند و راه‌حل عبور از این مسئله این است که مسئولان پیش از اینکه به انتخابات نزدیک شویم و یا احساس نیاز به جامعه دانشجویی داشته باشند پای حرف دانشجو بنشینند و نیازهای خرد و کلان او را بشنوند، از طرفی دانشجو هم باید نسبت به آنچه نیاز واقعی است آشنایی و آگاهی داشته باشد.
چگینی بیان می‌کند: وقتی به دانشجو در جای درست میدان داده نشود سطح دغدغه‌های او ممکن است در برابر مسئولین تا صحبت کردن در خصوص کیفیت غذای سلف دانشگاه تنزل یابد، اینکه دانشجو بخواهد در این خصوص صحبت کند هم یک مرحله پذیرفته شده است چرا که اگر به نیازهای کوچک پاسخ داده شود کم‌کم این نیازها و دغدغه‌ها در سطح‌های مختلف رشد می‌کنند.
وی در پایان می‌گوید: ما می‌توانیم نسبت به انتخابات ۲ موضع داشته باشیم که یا انتخابات را وظیفه خود و تکلیف بر عهده خود بدانیم و یا اینکه آن را حق خود بنامیم. در شرایطی که انتخابات را حق خود می‌دانیم باید علاوه بر شرکت در انتخابات فردی را انتخاب کنیم که آینده‌ای روشن و قانونی اثرگذار برای ما به ارمغان بیاورد.
به گزارش ایسنا، لازم است که با دانشجویان به‌عنوان قشر اثرگذار، خلاق، دغدغه‌مند و افرادی که قرار است آینده کشور را بسازند در تمامی ایام سال گفت‌وگو شود، این گفت‌وگو در بلندمدت می‌توان امنیت و اعتماد دوجانبه بین اجتماع و حاکمیت را رقم بزند. دانشجو تشنه کنشگری است به شرطی که انگیزه‌های لازم به او داده شود و این انگیزه‌ها زمانی به وجود می‌آید که او را امین و شریک حاکمیت در رقم زدن سرنوشت کشور بدانند. انتخابات و حواشی آن فرصت مغتنمی است تا گره ناگسستنی بین حاکمیت و دانشجو مستحکم‌تر شود.
انتهای پیام
