توسعه میادین گازی و نفتی، یکی از مهم ترین اقداماتی است که دولت ها باید به آن توجه ویژه ای داشته باشند.
نشست کارگروه راهبری طرح فشارافزایی، حفظ و نگهداشت تولید میدان مشترک پارس جنوبی با حضور مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران برگزار شد.
پیرو نشست‌های پیگیری دوره‌ای طرح فشارافزایی پارس جنوبی که به‌صورت مستمر در شرکت ملی نفت ایران برگزار می‌شود، روز دوشنبه (هفتم اسفندماه) نشستی با حضور محسن خجسته‌مهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، مدیران ارشد شرکت ملی نفت و شرکت نفت و گاز پارس، سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس و شرکت مشاور طرح برگزار شد.
در این نشست پس از تشریح و بررسی وضع طرح و اقدام‌های انجام‌شده، تصمیم‌هایی درباره ادامه فعالیت‌های اجرایی طرح فشارافزایی اتخاذ و ابلاغ شد.
بر اساس این گزارش، توسعه اولیه میدان گازی پارس جنوبی با تکمیل عملیات اجرایی ۲۴ فاز استاندارد به‌زودی به اتمام می‌رسد و با توجه به روند رو به رشد مصرف گاز در کشور، ضروری است پس از این حفظ و نگهداشت تولید پایدار و حداکثری از این میدان مشترک در اولویت قرار گیرد و در این باره اقدام‌های سریع انجام شود. از آنجا که راهبری درست و مؤثر، نقش حیاتی در پیشبرد اهداف طرح‌های کلان صنعتی دارد، کارگروه راهبری طرح حفظ و نگهداشت تولید میدان گازی پارس جنوبی تشکیل شده و از این طریق برنامه‌های توسعه آینده در حوزه پارس جنوبی به‌طور مستمر ارزیابی و کنترل و موانع احتمالی بر سر راه اجرای صحیح و به‌موقع این طرح برطرف می‌شود.
در اهداف این کارگروه به مواردی چون پیاده‌سازی سیاست‌های کلان شرکت ملی نفت ایران در زمینه توسعه پارس جنوبی و عرضه بخشی از گاز مورد نیاز کشور در سال‌های آینده، بررسی، اصلاح و تصویب نقشه راه و برنامه کلان توسعه، ایجاد سازوکار تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری مناسب برای پیشبرد اهداف توسعه، انتقال تجربه‌های شرکت ملی نفت ایران در زمینه توسعه به دستگاه مجری (شرکت نفت و گاز پارس)، نظارت و ارزیابی عملکرد شرکت نفت و گاز پارس و تطبیق آن با نقشه راه، استماع گزارش‌های پیشرفت دوره‌ای شرکت نفت و گاز پارس و ارائه رهنمود اصلاحی، پیگیری همه عملیات اجرایی مرتبط با حفظ و نگهداشت تولید حداکثری و پایدار از میدان مشترک پارس جنوبی می‌توان اشاره کرد.
میدان مشترک گازی پارس جنوبی به مساحت ۹۷۰۰ کیلومتر مربع در آبهای خلیج فارس و میان ایران و قطر قرار دارد، موقعیت قرارگیری این میدان به گونه¬ای است که حدود یک سوم آن در آبهای ایران و دو سوم دیگر آن در آبهای قطر قرار دارد و بخشی نیز در قسمت خشکی این کشور واقع شده است. پس از کشف و اثبات ذخایر گازی آن، قطر حدودا ۱۰ سال زودتر از ایران بهره برداری از این میدان را آغاز کرد و ایران به دلیل جنگ تحمیلی و عوارض آن با تاخیر کار توسعه و برداشت گاز را کلید زد. با این وجود در طول ۲۱ سال از آغاز نخستین بهره برداری از این میدان (فاز ۲ و ۳) هم اکنون تولید روزانه ایران با توسعه ۲۸ فاز استاندارد و نصب ۳۹ سکوی بهره¬برداری بیشتر از طرف قطری بوده و میزان برداشت ناشی از تاخیر ۱۰ ساله در آغاز برداشت از این میدان با وجود شرایط تحریمی رو به کاهش است.
