حسین اسماعیلی عتیق روز یکشنبه در جمع خبرنگاران، افزود: با توجه به قدمت بالای محوطه مقبره الشعرا، وجود آثار و بقایایی از ادوار مختلف در این منطقه محتمل است، از این رو به دنبال عملیات عمرانی انجام شده در محوطه این مجموعه توسط شهرداری تبریز طی چند سال گذشته بقایای مختلفی در محوطه این مجموعه نمایان شده است.
وی درباره طاق نمایان شده در این مجموعه و پیرامون محوطه موزه استاد احد حسینی، اظهار داشت: این اثر، یک چشمه طاق زیرزمینی متعلق به خانه‌ای از دوران قاجاریه است که طی عملیات عمرانی پیدا شده بود و دیوارسازی محوطه موزه در ضلع واقع شده این اثر در راستای مطالعه و بررسی بیشتر که هم‌اکنون در حال اجرا است، متوقف شده است.
اسماعیلی عتیق ادامه داد: معماری قسمت‌های زیرین این طاق از نوع تفلیسی (تلفیق آجر و سنگ) و قسمت‌های فوقانی آن از نوع آجر پخته با ملات گچ است که یکی از مشخصه‌های معماری دوران قاجار محسوب می‌شود.
وی گفت: اظهارات منتشر شده در برخی از رسانه‌ها مبنی بر تعلق این بقایا به تونل‌های تاریخی تبریز صحت نداشته و هیچ گونه مستنداتی مبنی بر وجود آثارهای تونل زیرزمینی وجود ندارد.
مقبرةالشعرا (آرامگاه شاعران، گورستان سرخاب) یکی از گورستان‌های تاریخی شهر تبریز است که در محلهٔ سرخاب واقع شده است.
قدیمی‌ترین اشاره به این گورستان در کتاب نزهةالقلوب تألیف حمدالله مستوفی در سال ۷۴۰ هجری می‌باشد؛ همچنین در «تاریخ گزیدهٔ مستوفی» تألیف ۷۳۰ هجری نیز به مقبرةالشعرا اشاره شده‌است.
بیش از ۴۰۰ شاعر، عارف و رجال نامی ایران و کشورهای منطقه از ۸۰۰ سال پیش از حکیم اسدی طوسی تا استاد شهریار، در اینجا به خاک سپرده شده‌اند.
