برد خارج از خانه و قبل از دربی فرقی نمی‌کند با چه نتیجه و تعداد گلی به پایان رسیده باشد، برای تیم استقلال این هفته‌ها تنها ۳ امتیاز و حفظ محکم صدر جدول اهمیت دارد نه تعداد گل و بازی زیبا و تماشاگر پسند.
به قول معروف به تیمی که زیبا بازی می‌کند امتیاز نمی‌دهند و تیمی که بتواند از تک موقعیت خود خوب استفاده کند و از داشته‌هایش دفاع کند امتیاز و جام می‌دهند.
هر چقدر تیم نکونام را بیشتر نگاه می‌کنیم بیشتر به شباهت این تیم و ساختار بازی‌اش با تیم دو فصل پیش فرهاد مجیدی پی می‌بریم. تیمی که آن فصل شاید زیاد زیبا بازی نمی‌کرد و نتایج بازی‌هایش اکثرا با اختلاف یک گل بودند اما مهم پایان فصل بود که آن تیم به صدرنشینی‌اش آنقدر ادامه داد که حتی یکی دو هفته به پایان فصل مانده قهرمانی‌اش را تثبیت کرد.
در بازی این هفته هم هر چند آبی پوشان پایتخت در دقایق پایانی تا مرز فروپاشی دروازه خود پیش رفتند و اگر کمتر خوش شانس بودند این برد بدست نمی‌آمد و تبدیل به نتیجه دیگری می‌شد، اما استقلال برد و با یک تیر دو نشان زد، یکی حفظ صدرنشینی و فاصله ۳ امتیازی با تیم دوم جدول پیش از دربی و دیگری شکسته شدن طلسم چند ماهه عدم نتیجه گیری و برد در خارج از خانه بود که هر دو آنها در این هفته برای استقلالی‌ها بدست آمدند.
استقلال نشان داد که دست بردار صدر نیست و نمی‌خواهد این جایگاه را از دست بدهد به همین خاطر خود را به آب و آتش می‌زند تا به نتیجه ای که می‌خواهد برسد.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد
