به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما ، برنامه جهان امروز سه شنبه بیست و دوم اسفند ماه با موضوع رفتارهای متناقض امریکا در غزه و کارشناسی امیرعلی ابوالفتح، کارشناس محترم مسائل امریکا (ارتباط تلفنی) پخش شد مشروح این برنامه را در زیر می خوانید:
سؤال: امریکا از سویی پل هوایی برای ارسال سلاح برای رژیم صهیونیستی ایجاد کرده و از سوی دیگر ادعای ایجاد کریدور یا بندر برای کمک به مردم غزه دارد . تحلیل شما میخواهم بدانم درباره این رفتار متناقض امریکا.
ابوالفتح: امریکاییها دو سر یک طیف را دارند رفتار میکنند در قبال جنگ غزه، حملاتی که اسرائیل به غزه دارد انجام میدهد. از یک طرف حمایت تمام عیار از اسرائیل است با این هدف که موجودیت اسرائیل حفظ شود و ادعای اینکه اسرائیل درحال مبارزه با تروریسم است از آن حمایت کند. در این هیچگونه تردید و شکی وجود ندارد، اما در عین حال از نظر دولت امریکا بخصوص وقتی دموکراتها بر سر کار هستند، میزان مشخصی امریکایی میپذیرند که اسرائیل می خواهد کشتار علیه فلسطینیها را انجام بدهد. به عبارتی میشود گفت که از نظر امریکاییها جنگ پرشدت تقریباً تمام شده است.
ابوالفتح: چند روز پیش جو بایدن گفت که ۳۰ هزار نفر کافی است، ۳۰ هزار کشتهای که اسرائیلیها در غزه انجام داده اند، کافی است و از این به بعد امریکاییها به دنبال این هستند که جنگ کم شدت یا حملات هدفمند صورت بگیرد، تعداد تلفات غیرنظامی پایین بیاید به این دلیل که در درون امریکا فشار افکار عمومی بسیار زیاد است زمان انتخابات است، جو بایدن به شدت در درون حزب دموکرات تحت فشار است، افکار عمومی به شدت خشمگین است تا جایی که حتی تا مراسم اسکار سخنرانی میکنند علیه اسرائیل و شرکت کنندهها برای سخنران کف میزنند و این نشان میدهد که اسرائیل در افکار عمومی به شدت منزوی شده است و خشم عمومی وجود دارد، امریکا از یک طرف از اسرائیل حمایت میکند و از یک طرف هم چراغ قرمز نشان داده است که اسرائیل بیش از این کشتار انجام بدهد. از ۳۰ هزار تا که البته این آمار رسمی است حالا آمار غیر رسمی شاید ۶۰ یا ۷۰ هزا نفر هم باشد، میگوید تا این اندازه نسل کشی کافی است از این به بعد به سمت کمک رسانی بروید.
ابوالفتح: چون نگاه امریکا نسبت به موضوع فلسطین دولت دموکرات امریکا با دولت فوق افراطی و فوق دست راستی نتانیاهو تفاوت دارد و به همین دلیل ما میبینیم که یکسری رفتارهای ضد و نقیض و متناقض است، اما در اصل حمایت از اسرائیل، هیچ تردیدی وجود ندارد و هر دولتی که در امریکا باشد نسبت به اصل حمایت از اسرائیل خودش را متعهد میداند.
سؤال: بعضی از کارشناسان که ما در همین برنامه با آنها گفتگو کرده ایم، معتقد هستند که پایان طوفان الاقصی نتیجه حیات رژیم صهیونیستی را تعیین میکند و بعضیها هم میگویند نتانیاهو اگر پرونده این جنگ را به هر نحوی خاتمه بدهد، یعنی پایان خودش و این موضوع همانطور که شما اشاره کردید برای امریکا هم مسئله است، مسئله موجودیت رژیم صهیونیستی. آیا شما اعتقاد دارید به اینکه این ربطی به دموکرات و جمهوری خواه ندارد و برای آنها حیات اسرائیل مهم است؟
ابوالفتح: ببینید برای امریکاییها حفظ اسرائیل چیزی که آنها از آن بعنوان تنها دولت یهود در جهان نام میبرند، حالا ادعایی است که مطرح میکنند، اینکه دموکراتی هستند، ارزشهای غربی را دنبال میکنند، اینها حرفهایی است که امریکاییها میزنند و از آن مهمتر مسائل ایمانی و اعتقادی را هم مطرح میکنند مسیحیان تحلیل دینی هم نسبت به این قضیه دارند، در این قضیه هیچ شکی نیست. اما در مورد دولت، ما یک زمانی در مورد اسراییل داریم صحبت میکنیم البته ما اسرائیل را بعنوان کشور به رسمیت نمیشناسیم ولی غربیها و امریکاییها بعنوان یک کشور به رسمیت میشناسند. حمایت از اسرائیل را دارند، اما حمایت از این دولت، این کابینه نتانیاهو مورد تأییدشان نیست و روز به روز هم شکاف بیشتر میشود.
ابوالفتح: برای ایالات متحده امریکا حفظ ارتش اولویت دارد به حفظ دولت، یعنی بود و نبود نتانیاهو خیلی مهم نیست، اگر نتانیاهو منافع امریکا را تأمین کند، منطبق با سیاستهای کلان امریکا در منطقه غرب آسیا باشد از او حمایت میکنند، اما اگر رفتار متناقصی داشته باشد از نتانیاهو عبور میکنند. به نظر میرسد که دولت بایدن دارد به این نقطه که از نتانیاهو عبور کند، نزدیک میشود، هنوز هم امیدش این است که فشارهایی که روی دولت نتانیاهو است، کارگر بیفتد و براساس دستورالعملهایی که از واشنگتن صادر میشود دولت نتانیاهو عمل کند، اما اگر این اتفاق نیفتاد و نتانیاهو و تیم آن لجاجت به خرج دادند و بی توجه بودند به تمام این هشدارهایی که دارد از واشنگتن میآید، امکان این است که دولت نتانیاهو را نادیده بگیرند. اما این به معنی نیست که مسئله اسرائیل، حمایت از اسرائیل، به آن خدشهای وارد شود. دموکرات و جمهوری خواه هم ندارد.
ابوالفتح: اینکه حالا دموکراتها نگاه شان چه است و اینها، نسبت به آینده امریکا اختلاف دیدگاه دارند، یعنی دموکراتها معتقدند که امنیت و بقای اسرائیل به راه حل دو کشوری در فلسطین است، جمهوری خواهان معتقد هستند که هرچه که اسرائیلیها بپسندند، اگر خودشان دو دولتی را بخواهند از آن حمایت میکنند و اگر دو دولتی را اسرائیلیها نخواهند باز هم امریکا از آنها حمایت میکنند. اینجا است که آن نقطه اختلاف ایجاد میشود، آن هم تشکیل دو دولت نه به این معنی که اسرائیل از بین برود و دولت فلسطین جایگزین اسرائیل شود، بلکه اینکه میگویند که درکنار اسرائیل فلسطین هم باشد، با هم صلح کنند، مثل صلحی که با اردن و مصر کرده اند و اینگونه امنیت اسرائیل تضمین شود.
سؤال: من درباره بحث پل هوایی و آن کریدور ادعای کریدور کمک رسانی به مردم غزه بیشتر سؤال دارم، اما الان که شما این نکات را مطرح کردید، میخواهم بپرسم که امروز روزنامه والسی ژورنال همک گزارشی را منتشر کرده است، من به بخشی از آن اشاره میکنم که گفته است، دستگاههای اطلاعاتی امریکا نسبت به امکان بقای نتانیاهو در قدرت تردید دارند در واقع مؤید صحبت شما است. از سوی دیگر بعضیها معتقد هستند شرایط داخلی رژیم صهیونیستی الان تغییر را نمیپذیرد اینکه یک شخص برود و دوباره بخواهد کابینهای تشکیل شود یعنی ظرفیت تحمل این تغییر و این انتقال قدرت را ندارد. نظر شما در این مورد چه است؟
ابوالفتح: اولاً که به نظر من کسی که تحولات رژیم صهیونیستی، تحولات سیاسی اش آن را دنبال میکند، شاید بهتر بتواند به این سؤال پاسخ بدهد، اما چیزی که الان من متوجه هستم اینکه در شرایطی که الان اسرائیل خودش را در جنگ میداند، تعریفی که میکند میگوید ما داریم با تروریست و حماس مبارزه و جنگ میکند، در این شرایط دور از انتظار است که تغییرات در سطوح عالی سیاسی در داخل رژیم صهیونیستی شکل بگیرد. ولی اگر این جنگ به پایان برسد، سرنوشت دولت نتانیاهو چه خواهد بود، شواهد و قرائن نشان میدهد که شانسی ندارد. به نظر من نکته مهمتر این است که جایگزین نتانیاهو ممکن است فردی نباشد که مورد نظر امریکاییها باشد یا نوع نگاه امریکا به مسئله که کشتاری انجام گرفته است حالا یکسری حقوق اولیه فلسطینیها بخواهد تأمین شود. شاید با رفتن نتانیاهو گروهی بیایند که به مراتب از نتانیاهو تندروتر باشند. چون نتانیاهو به جناح چپ سکولار داخل رژیم صهیونیستی تعلق دارد و گروههایی هستند که اینها دست راستیهای مذهبی هستند، مثل وزیر امنیت داخلی شان، مثل وزیر دارایی شان که اینها به مراتب تندروتر از نتانیاهو هستند. اینکه نتانیاهو اول برود؟ رژیم صهیونیستی به گونهای باشد که این کشتارها را کاهش بدهد ممکن است اتفاق هم نیفتد و شرایط از این هم که هست هم بدتر شود. ولی آنچه که مسلم است این است که در شرایط بحران امنیتی تهدیدهای امنیتی فعلاً نتانیاهو میماند، اما بعضیها تحلیل میکنند که دلیل طولانی کردن این جنگ که الان نزدیک به پنج ماه گذشته است یکی این است که نتانیاهو میداند که به محض اینکه پایان جنگ اعلام شود فردای آن روز باید از نخست وزیری کنار برود و با پروندههای مختلفی مواجه میشود، بحث هفتم اکتبر هم است و باید جواب پس بدهد که چرا این اتفاق افتاد، ممکن است سر از زندان هم دربیاورد. ولی تا زمانی که جنگ در جریان است، به نظر میرسد که یک مقدار احساس امنیت میکند.
سؤال: برویم سراغ کریدور یا بندری که امریکا سعی دارد در غزه ایجاد کند که درباره هدف اش هم میگوید کمک رسانی به مردم غزه، خیلیها استقبال نکرده اند از این اقدام و آن را نمایشی دانسته اند ازجمله سازمان پزشکان بدون مرز که معمولاً موضع گیری هایش مورد توجه رسانهها قرار میگیرد، یک عده هم معتقد هستند که امریکا هدف اش از تأسیس این بندر این است که اگر حیفا آسیب ببیند در نتیجه درگیری که در شمال سرزمینهای اشغالی با حزب الله لبنان ممکن است رخ بدهد، میخواهد یک بندر جایگزین وجود داشته باشد. نظر شما درباره اهداف امریکا از ایجاد این بندر و اینکه با مخالفت هم در سطح جهانی با مخالفتهای مختلف روبرو شده است.
ابوالفتح: در مورد این بندر، کاملاً مستحضرید که محله تضعیف است، نمیشود که یک کشور از یک طرف سیری از تسلیحات را ارسال کند به اسرائیل، گزارشی بود که منتشر شد که در ۱۵۰ روز حداقل ۱۰۰ محموله تسلیحاتی ارسال شده است، شما در گزارش تان هم داشتید که این حجم سلاح میرود از آن طرف هم میخواهند مثلاً امدادرسانی کنند. به نظر من نیاز به امدادرسانی و ارسال کمک نیست همان قدر که امریکا کمک هایش را به اسرائیل کاهش بدهد یا اعلام کند که اگر کشتار ادامه داشته باشد کمکها را قطع میکند یا کاهش میدهد میتواند مؤثرتر از آن باشد که بخواهد تعداد مشخصی غذا ارسال کند. ضمن اینکه حجم ویرانی و فاجعه هولناکی که در غزه رخ داده است با این تعداد بستههایی که از هوا میاندازد مثلاً یک کشتی میآید ۲۰۰ تن مواد غذایی میآورد برای ۲ میلیون نفر که هیچ چیزی ندارند، آب و برق و زیرساخت ندارند، یعنی به یک ویرانه تبدیل شده است، بعضی از آمارها میگویند ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار نفر هنوز در شهر غزه در منطقه شمالی هستند، در رفح که یک میلیون و ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار نفر تلمبار شده اند روی همدیگر آنها هم که غذا ندارند آنها هیچی ولی آنهایی که در منطقه ویران شدهای هستند چیزی که قبلاً اسم آن شهر غزه بوده است، با یکی دو تا کشتی و یک کریدور و مثلاً فرض کنید یک تعداد با چتر از آسمان پرت کردند اصلاً دردی را دوا نمیکند عمق فاجعه بالاتر از این است که حتی اگر امریکاییها هم بخواهند حتی اگر نیت شان هم درست باشد، امکانپذیر نیست. نیازهای فوری وجود دارد، قحطی در غزه بیداد میکند در این وضعیت اگر ده تا کشتی هم بخواهد برود خیلی جوابگو نیست. اما در مورد اهداف یکی میتواند این باشد که اگر مثلاً اتفاقاتی افتاد، جنگی در شمال سرزمینهای فلسطین اشغالی، اسرائیل دیگر از کنترل خارج شد و آن موشکهای حزب الله روانه تأسیسات زیرساختی بندری اسرائیل شد، بله یک جایگزین باشد، اما در عین حال یک فرضیه دیگری هم میتوانیم درنظر بگیریم. ببینید مسئله این است که الان امریکاییها علی رغم همراهیهایی که با اسرائیل میکنند روی یک موضوع اختلاف دارند آن هم تغییر وضعیت جغرافیایی غزه است، اسرائیلیها میخواهند در غزه بمانند، هم حضور نظامی داشته باشند، هم ابعاد این باریکه را تغییر بدهند، منطقه حائل ایجاد کنند، شمال و جنوب را از هم جدا کنند، اجازه بازگشت آوارهها را به سمت شمال را ندهند، اما امریکاییها معتقد هستند غزه همان چیزی که قبل از هفتم اکتبر بوده است باید به لحاظ جغرافیایی حفظ شود. حضور امریکا وایجاد این بندر میتواند دست و پای آن جریان تندرویی که در درون اسرائیل است که از درون شخم بزنند و غزه را پاک کنند و همه را در دریا بریزند جلویش آن را میگیرد یعنی هم نگاه بدبینانهای وجود دارد و هم نگاه خوش بینانه. نه اینکه امریکاییها برای دلسوزی فلسطینی ها، برای اینکه از نظر امریکا، موضوع غزه یک موضوع واحد نیست، تدابیر امنیتی و نظم امنیتی مسیر غرب آسیا باید تضمین شود، اسرائیلیها نقطهای نگاه میکنند، میگویند ما غزه را نابود کنیم همه را در دریا و صحرا بریزیم و مشکل حل میشود ولی برای امریکا دغدغه غزه نیست، دغدغه امریکا تدابیر امنیتی است، تدابیر امنیتی بدون راه حل دو کشوری امکانپذیر نیست از بخشی از کشور فلسطین که در آینده باید تشکیل شود و حضور نظامی امریکا و ایجاد این پایگاه میتواند آن برنامهای که طیف فوق افراطی در اسرائیل دارد که غزه را ضمیمه خاک ۱۹۴۸ که به آن اسرائیل میگویند، کند و یا کنترل نظامی داشته باشد، بخشها را جدا کنند، بلایی که سر کرانه باختری آوردند و شهرک سازی کنند، امریکاییها با این قضیه مخالف هستند. این پایگاه میتواند دست اسرائیل را ببندد و در عین حال هم میتواند بعنوان یک ظرفیت ذخیرهای اگر اوضاع در شمال از کنترل خارج شد آن قضیهای که شما مطرح کردید هم میتواند این اتفاق برایش بیفتد.
پخش گزارش
سؤال: دیدیم این واکنش سناتور امریکایی را شما در ابتدای بحث هم اشاره کردید به فشار افکار عمومی در داخل امریکا به دولت جو بایدن برای اینکه متوقف کند کمک رسانی به رژیم صهیونیستی و به دولت نتانیاهو را. الان با توجه به اینکه برنامه ایجاد پل هوایی برای کمک رسانی به رژیم صهیونیستی، ارسال سلاح در دستور امریکا است، چطور امریکا مواجه میشود با افکار عمومی داخل خودش مشخصاً شاید سؤال اینطور باشد که آیا تا پیش از این محدودیتی وجود داشت که برای ارتش رژیم صهیونیستی سلاح بفرستد یا نظامیانی که در آنجا حضور دارند؟
ابوالفتح: ابتداعاً باید بگویم که همه افکار عمومی آن چیزی نیست که آقای بن؟ یا خانم عمر؟ مطرح میکنند، بخش بزرگی از جامعه امریکا از اسرائیل حمایت میکنند به دلایل مختلف. این بی سابقه بوده است.
سؤال: تأیید میکنید آن چیزی که در بدنه دولت و در بدنه حاکمیت معترض شد، بعد از طوفان الاقصی سابقه نداشته است.
ابوالفتح: بله آن هم به دلیل شدت کشتاری که رخ داده است دیگر چارهای ندارند ولی اینکه اگر ما تصور کنیم که دولت بایدن میرود به سمت قطع کمک ها، من محتمل نمیدانم. حتی فشار از این هم یعنی هم کشتار از این هم بیشتر شود برای امریکا حمایت از ارتش اسرائیل مهم است، تأمین نیازهای ارتش اسرائیل بدون شک امریکاییها خودشان را متعهد میدانند با نتانیاهو یا بی نتانیاهو. اما اگر حرفی که بایدن زده است، اگر اسرائیل برود در رفح همان فاجعهای که در شهر غزه یا خان یونس به وجود آورده است، در رفح ایجاد کند، من همین چند ساعت پیش شنیدم که یکی از سخنگویان دولت امریکا گفته است که بایدن به اینکه کمکها را قطع کند، فکر خواهد کرد، نه اینکه کمکها را قطع کند. این یک پیامی است برای اسرائیل که مراقب باش و اینکه ما به تو میگوییم سمت رفح نرو، نرو، اگر بروی ما به این موضوع فکر میکنیم ولی اینکه ما تصور کنیم یک دولتی در امریکا سر کار میآید که اعلام کند که من کمک هایم را به اسرائیل قطع میکنم، به نظر من خیلی با واقعیتها فاصله دارد. امیدوار هستم که اینطور باشد ولی از این طرف لابیهای قدرتمندی هستند که نفوذ بسیار زیادی دارند اصلاً در مخیله هیچ رییس جمهوری خطور نمیکند که بخواهد کمک هایش را قطع کند ولی فشارهای سیاسی را وارد میکنند این هم است ولی در مورد قطع کمکها متأسفانه امریکاییها نه تنها کاهش نمیدهند علی رغم تمام این حرفهایی که بایدن زده است پیام شروع ماه مبارک رمضان را گفته است و دلسوزیهایی که برای فلسطینیها دارند میکنند، ولی ذرهای در کمکهایی تسلیحاتی خللی ایجاد نشده است، بعضیها میگویند که حتماً این کمکها باید با حتماً با اطلاع کنگره باشد حالا از این صدتا محموله تسلیحاتی میگویند دو تا را به اطلاع کنگره رسانده است و ۹۸ تا را دارد سلاحها را منتقل میکند تا وقتی که اسرائیل نیاز داشته باشد این سلاحها دراختیارش قرار میگیرد.
پایان