عباس واعظ‌زاده، در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: شهرت پروین اعتصامی در سرودن قالب‌های شعری قطعه و قصیده بوده و نوع ادبی مناظره است، مناظره شعری است که دو طرف با توجه به ویژگی‌ها و عقایدی که دارند سعی می‌کنند با گفت وگوهایی خود را بر دیگری برتری دهند.
وی افزود: پروین اعتصامی در مناظره‌های خود به عنوان دو طرف مناظره از شخصیت‌های انسانی، حیوانی، گیاهی و حتی اشیا استفاده می‌کرد و شخصیت‌هایی مانند؛ (شاه و گدا، نخ و سوزن، ماش و عدس و مار و مور) مناظره او بودند.
واعظ زاده در خصوص نوع ادبی مناظره و قالب شعری قطعه، گفت: پروین سعی می‌کند از شعر برای آموزش موضوعات مختلف استفاده کند و پروین اعتصامی به عنوان مناظره سرای برجسته ادبیات فارسی محسوب می‌شود.
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند در خصوص سبک شعری پروین اعتصامی گفت: هر چند جزو شاعران معاصر بعد از مشروطه محسوب می‌شود اما جزو شاعران سنتی سرا است که سبک شعری نو و جدیدی ندارد و او را باید پیرو شاعرانی چون انوری و سعدی دانست که در سرودن قصاید و قطعات تعلیمی فعالیت می‌کردند.
وی با بیان اینکه ویژگی برجسته‌ای در موسیقی شعر پروین وجود ندارد، گفت: پروین سعی کرده از اوزان یکنواخت با توجه به موضوع شعری خودش که تعلیم و اخلاق بوده است استفاده کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند بیان کرد: پروین در اوایل پهلوی زندگی می‌کرد و دوره‌ای بوده که تحولات در فکر و اندیشه مردم اتفاق می‌افتاد لذا در این دوره تفکرات غربی که از دوره قاجار ورود پیدا کرده بود بیشتر بود.
واعظ زاده افزود: زنان در دوران قدیم و قبل از مشروطه، حضور چندانی در جامعه نداشتند و در دوره پروین اعتصامی به همین ترتیب بود. لذا در شعر پروین زنان را در نقش‌های مادری و همسری می‌توان مشاهده کرد.
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند با اشاره به اینکه پروین به مسئله مهمی اشاره داشته است، گفت: حق آموزش از مسائلی بوده که پروین به آن تاکید داشته است، پروین معتقد بوده زنان باید آموزش ببینند و اجازه درس خواندن داشته باشند و این حق نباید از زنان دریغ شود.
عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند، گفت: پروین اعتصامی شعر اجتماعی چندانی ندارد اما می‌توان موضوعات تلاش و زیر بار زور نرفتن را از موضوعات اجتماعی شعر پروین دانست.
وی خاطرنشان کرد: زبان شعر پروین مردانه است و در اشعارش از یک زبان ساده استفاده کرده است.
انتهای پیام
