خبرگزاری مهر، گروه استانها: مازندران دارای جاذبههای بکر و رویایی است که در تمامی فصلها و روزهای مسافران را به خود میخواند تا از این نعمتهای خدادادی بازدید کنند.
مازندران به عنوان نگین ایران زمین به چهار فصل گردشگری معروف است و گردشگری در آن روز و ماه نمیشناسد و همه زمانی شده است. وجود جاذبههای طبیعی و تاریخی متعدد و فراوان این استان را مهد گردشگری تبدیل کرده است.
آمارهای مرکز مدیریت راههای مازندران طی روزهای گذشته و امروز حکایت از روانه شدن شمار بالای مسافران از گوشه و کنار ایران زمین به استان ساحلی و جنگلی مازندران است تا ایام نوروز را از طبیعت زیبای استان لذت برند.
جادههای پرجاذبه و توریستی کندوان، هراز و سوادکوه با پیچ و خمهای کوهستانی اما باصفا، پل تاریخی ورسک، دشتهای زرد کلزا، شالیزارهایی که از خواب زمستانی بیدار شدهاند و چشمههای هزاررنگ و طبیعی نظیر سورت نوروز را برای هر ایرانی دلپذیرتر خواهد کرد.
تالابهای سحرآمیز با چشمههای آبگرم و معدنی، تله کابین، جنگل سبز و از خزان برگشته هیرکانی، کاخهای تاریخی، موزهها، اسکلههای بندری و تفریحی و باغهای سبز، مازندران را به محلی پرجاذبه برای سفرهای نوروزی بدل کرده است.
چشمه هزار رنگ باداب سورت
چشمه هزاررنگ باداب سورت که عنوان دومین اثر طبیعی و ملی ایران را بعد از کوه دماوند به خود اختصاص داده است، از جمله مناطق دیدنی مازندران به شمار میرود. این چشمه بکر و رویایی در بلندای هزار و ۸۴۱ متری از دریا قرار دارد و اطراف آن پوشیده از درختچههای زرشک وحشی است و چشمههایی با آبهایی متفاوت از نظر رنگ، بو، مزه و حجم آب، به انتظار طبیعت گردان بهاری نشسته است.
این چشمه در جنوب شهر ساری دارای آوازه جهانی است و چشمههای پلکانی که قدم زدن در آن پله پله به سوی آسمان کشیده شده است. ۱۴ چشمه بی نظیر با رنگهای مختلف که عمیقترین قسمت آن به ۹۶ متر میرسد و در دامن زیبای طبیعت واقع شده است.
طبل نوروز با آغاز سفرهای در مازندران و دیگر مناطق به صدا در آمد و متولیان امور تاکید میکنند که شرایط و بسترهای برای میزبانی مسافران فراهم است. بیش از سه هزار روستا در مازندران وجود درد و برخی از روستاها به عنوان هدف گردشگری شناسایی شده است و هرساله بخشی از مسافران نوروزی به این مناطق سفر میکنند.
شهری پلهای ایران
شهر پل سفید اولین شهر ورودی به استان مازندران از محور تهران- فیروزکوه- سوادکوه به ساری بوده که شهر پلههای ایران نام گرفته است.
شهر در میان درهای که رودخانه تالار از خط القعر آن میگذرد قرار گرفته است و بستر شهر در دامنه کوهستانی و شیبدار واقع شده است. ساخت و سازها نیز به شکل پله کانی انجام گرفته است اما چیزی که موجب شهرت این شهر به شهر پلهها گردیده ساخت و ساز آن نبوده بلکه راه دسترسی و کوچههایی است که در دامنه شیبدار احداث شد و برای دسترسی به دلیل شیب زیاد ناچار موجب احداث پلههای کثیر در سطح شهر شده است.
کوچه راه پلهای بیش از هشت هزار و ۱۱۲ پله در معابر عمومی دارد که از ۳۰ تا ۵۰۰ پله در هر کوچه شمارش شده است. و چنانچه دقیقتر بررسی شود شاید این شهر قریب به ۱۰ هزار پله دارد که این تعداد پله با آمار جمعیت شهر تطبیق و ملاحظه گردیده که به ازای هر شهروند یک پله وجود دارد و هم اکنون پلههای موجود به عنوان یک قابلیت گردشگری موجب رونق و توسعه گردیده است.
بازمانده آسیاب آبی
آسیاب آبی روستای دینه سر دودانگه ساری تنها آسیاب آبی مازندران است که همچنان به صورت سنتی و تنها به وسیله آب، فعال و چرخهایش در حرکت است و دیدن آن در نوروز خالی از جاذبه نخواهد بود.
در زمانهای قدیم از آسیاب آبی برای خرد کردن گندم و سایر غلات و تبدیل غلات به آرد استفاده میشد. این آسیابها با استفاده از سرعت و فشار آب کار میکردند. در اکثر شهرها آسیاب آبی وجود داشته اما امروز تقریباً چند مورد انگشت شمار در ایران هنوز کار میکنند که یکی از آنها آسیاب آبی روستای دینه سر دودانگه ساری است. به خاطر وجود آبهای خروشان شیرین رود دودانگه که از این روستا میگذرد، این آسیاب آبی همچنان فعال است و این کار از پدر به پسر به ارث رسیده است. مردمان روستاهای اطراف همچنان با این روش سنتی، غلات خود را به آرد تبدیل میکنند.
هفت ابشار کوچک و بزرگ لفور نیز از دیگر جاذبههایی است که هر ساله مسافران زیادی را به خود میکشاند و در مرز میان شهرستان سوادکوه و بابل و در دل جنگل انبوه لفور، هفت آبشار کوچک و بزرگ جای گرفتهاند.
این آبشارها در روستای تیرکن (در دهستان درازکلا) قرار دارند و به همین دلیل به هفت آبشار تیرکن معروف هستند. ارتفاع بلندترین آبشار به ۹ متر میرسد و حوضچه زیر آن برای آبتنی و شنا بسیار مناسب است. مراتع اطراف روستای تیرکن در حوالی آبشارها و جنگل لفور «کالبکوشت» نام دارند و از سرسبزترین مراتع شمال با طبیعت چشمنواز هستند.
جنگلهای اطراف هفت آبشار تیرکن نیز که از دیگر جاهای دیدنی بابل هستند، وسعتی در حدود ۲۲ هزار کیلومتر دارند. سراسر این منطقه را درختان ممرز، کهلو، افرا، توسکا و ازگل پوشاندهاند. اما متأسفانه بعضی گونههای گیاهی در این جنگل بهدلیل نوعی آفت از بین رفتهاند.
رصدخانه آماتوری
رصدخانه آماتوری آلاشت نیز از دیگر جاذبههای مازندران است که مهمان خاص خود را دارد، مجموعه رصدخانه و آسمان نمای آلاشت با نام رصدخانه آیت الله صالحی مازندرانی، نخستین رصدخانه آماتوری استان مازندران است. این رصدخانه در سال ۱۳۸۶ توسط شهرداری آلاشت روی یکی از تپههای این شهر در شهرستان سوادکوه بنا شده است.
ارتفاع این رصدخانه از سطح دریا ۱۸۱۵ متر است. کل مجموعه رصدخانه حاضر بر بالای تپهای به ارتفاع ۵۰ متر قرار گرفته که از سه طرف به پرتگاه و از طرف دیگر به دامنه کوه محصور شده است. به همین خاطر تمام رفت و آمدها به رصدخانه از طریق پلکان و با پای پیاده مقدور است.
با وجود اینکه مدت طولانی است درهای این رصدخانه بسته است اما هنوز بسیاری از گردشگران تعداد ۳۶۵ پله را طی میکنند تا خود را به رصدخانه آلاشت برسانند و از منظره بی نظیر آن و بر فراز ابرها لذت ببرند.
مازندران جاذبههای زیادی دارد و شرایط و تدابیر لازم برای میزبانی از گردشگران بهاری در استان فراهم شده است.