تلسکوپ فضایی هابل اخیراً تصویر یک جرم بسیار نادر را در نزدیکی مشتری ثبت کرده است. این شیء که مابین دنباله دار و سیارک است، دنبالهای به طول تقریباً ۶۴۳ هزار کیلومتر از خود به جای میگذارد.
دنباله دارها و سیارکها یک نقطه اشتراک دارند و آن گردش به دور خورشید است. البته دنباله دارها از جنس غبار و یخ هستند و سیارکها از جنس سنگ. این تفاوت در جنس سبب میشود تا اخترشناسان بتوانند حین رصد آسمان این دو شیء را از هم تشخیص دهند.
البته جرم دیگری به نام «سِنتار» (Centaur) هم وجود دارد که مابین دنباله دار و سیارک بوده و به همین دلیل نام آن از «قنطورس»، موجود افسانهای اساطیر یونان گرفته شده که بالاتنه انسان و پایین تنه اسب دارد.
مدار سنتارها معمولاً مدار سیارات دیگر را قطع میکند، به همین دلیل اجرامی ناپایدار هستند. علاوه بر این، سطح آنها از آب یخ زده پوشیده شده و حین سفر در فضا دمی شبیه به دنباله دارها از خود به جای میگذارند. البته ساختار درونی آنها بیشتر شبیه به سیارک هاست تا دنباله دارها.
تلسکوپ فضایی هابل اخیراً از شیای به نام «P/2019 LD2» عکسبرداری کرده که به گفته اخترشناسان احتمالاً یک سنتار است. این جرم دنبالهای شبیه به دم دنباله دارها ایجاد میکند که از تبخیر شدن یخهای سطحی شکل گرفته و دنبالهای بسیار طولانی از مواد در فضا پخش میکند. رصدهای قبلی تلسکوپ فضایی اسپیتزر از وجود گاز کربن مونوکسید و دی اکسید کربن در این دنباله خبر داده است.
عکسبرداری از جرم کمیابی مثل P/2019 LD2 که بین مشتری و نپتون در حال حرکت است، بسیار جالب توجه است. این شیء درون گروهی از سیارکها در مدار مشتری به نام «تروجانها» قرار گرفته و برای اولین بار است که جرمی شبیه به دنباله دار در آن رصد میشود.
«Bryce Bolin»، از محققان تلسکوپ هابل از Caltech میگوید: «فقط هابل میتوانست خصوصیات دنباله دار شکل و فعال این جرم را از فاصله بسیار دور با جزئیات بالا ثبت کند. این تصویر به طور واضح دنبالهای به طول تقریباً ۶۴۰ هزار کیلومتر را نشان میدهد. میخواهیم بدانیم چگونه این شیء توسط مشتری به دام افتاده و بین تروجانها گرفتار شده است. فکر میکنیم این اتفاق به خاطر عبورش از نزدیکی مشتری رخ داده است.»
البته P/2019 LD2 احتمالاً مدت زمان زیادی بین تروجانها نخواهد بود چرا که شبیهسازی ها نشان دادهاند که حدوداً دو سال دیگر دوباره به مشتری نزدیک شده و تغییر مسیر خواهد داد.