ازم نپرس چی شد که من دل کندمو تنها شدم
کوهی بودمو ریختمو یه سخره تو دریا شدم
ازم نپرس چی بودمو چی به سر من اومده
به باغ بی برگ و درخت قطعا یکی تبر زده
سفیدی موهام بهت میگه که من تقاس سختی پس دادم
به قلب این قناری غریب به جایِ آب و دون من قفس دادم
خودت میدونی من به پایِ تو چقدر جوونیمو حدر دادم
چه عاشقونه دل به یه سراب توی جاده ها خیره سر دادم
دلم پره از بی کسی از بازیهای زندگی
دلیل ظلم تو به من باید یه روز بهم بگی
بعد تو خوبم که بشم معلومه عاشق نمیشم
من دیگه با این همه زخم آدم سابق نمیشم
سفیدی موهام بهت میگه که من تقاس سختی پس دادم
به قلب این قناری غریب به جایِ آب و دون من قفس دادم
با این همه ترک تو زندگیم چطور مچه غم هامو خم کنم
این خورده شیشه ای قلبمو چجوری از خونه جمع کنم
